1¶ He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.
1Väärää vaakaa Herra vihaa, oikea punnus on hänelle mieleen.
2¶ Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.
2Missä on ylpeys, sinne tulee häpeä, nöyrien kumppani on viisaus.
3¶ Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.
3Kunnon miestä ohjaa rehellisyys, omaan vilppiinsä kavala kaatuu.
4¶ E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.
4Rikkaus ei vihan päivänä auta, mutta oikeamielisyys pelastaa kuolemasta.
5¶ Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.
5Nuhteettomuus tasoittaa hurskaiden tien, jumalaton sortuu pahuuteensa.
6Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.
6Rehti elämä on rehellisen pelastus, himot ovat petturin paula.
7¶ I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.
7Kuolemaan katkeaa jumalattoman toivo, pahantekijän odotus raukeaa tyhjiin.
8¶ Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.
8Hurskas pelastuu ahdingosta, jumalaton joutuu hänen sijaansa.
9¶ Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.
9Rienaajan puhe on toisille turmioksi, mutta tieto pelastaa oikeamieliset.
10¶ Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.
10Hurskaan onni on kaupungin ilo, jumalattoman tuho on riemun aihe.
11Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.
11Vilpittömien menestys rakentaa kaupungin, jumalattomien puheet repivät sen maahan.
12¶ Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.
12Tyhmä se, joka toisia pilkkaa, ymmärtäväinen pysyy vaiti.
13Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.
13Juorukellolta salaisuus karkaa, uskotulla ystävällä se on tallessa.
14¶ Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.
14Johtoa vailla kansa kulkee tuhoon, neuvonantajien viisaus tuo menestyksen.
15¶ Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.
15Pahoin käy sen, joka vierasta takaa, huolilta välttyy, joka kädenlyöntiä karttaa.
16¶ Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.
16Naiselle tuo kauneus kunniaa, miehelle voima rikkautta.
17¶ He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.
17Joka toisia auttaa, sitä autetaan, öykkäri vahingoittaa itseään.
18¶ Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.
18Jumalattoman voitto on pettävää. Joka vanhurskautta kylvää, saa pysyvän palkan.
19¶ Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.
19Oikeamielinen tavoittaa elämän. Joka pahaa etsii, etsii kuolemaa.
20¶ Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.
20Väärämielistä Herra kammoksuu, nuhteetonta hän rakastaa.
21¶ Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.
21Totisesti, paha ei rankaisua vältä, mutta vanhurskaan suku pelastuu.
22¶ Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.
22Kultarengas sian kärsässä: kaunis nainen vailla ymmärrystä.
23¶ Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.
23Hyvien toiveista koituu hyvää, pahojen halusta versoo vihaa.
24¶ Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.
24Antelias antaa ja rikastuu yhä, saituri kitsastelee ja köyhtyy.
25¶ Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.
25Joka toisia ruokkii, syö itse kyllin, joka tarjoaa vettä, saa itse juoda.
26¶ Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.
26Joka aittansa sulkee, sitä kansa kiroaa, jonka vilja on kaupan, sitä kiitetään.
27¶ Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.
27Joka etsii hyvää, löytää onnen, joka pahaan pyrkii, sen pahoin käy.
28¶ Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.
28Tuhoon kulkee, joka rikkauteensa turvaa, mutta hurskaat ovat kuin vihannat lehvät.
29¶ Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.
29Taivasalle jää, joka ei talostaan piittaa, viisaan orjaksi tyhmyri päätyy.
30¶ Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.
30Hurskaudesta kasvaa elämän puu, viisaan sanat otetaan vastaan.
31¶ Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.
31Hurskas saa palkkansa jo maan päällä, saati sitten jumalaton ja syntinen.