¹¶ He himene na Rawiri, i a ia i te koraha o Hura. E te Atua, noku koe Atua; ka moata taku rapu i a koe. E hiainu ana toku wairua ki a koe, e hiahia ana oku kikokiko ki a koe, i te whenua maroke, ruha noa, kahore nei he wai.

¹Dávid zsoltára, mikor a Júda pusztájában volt.

²Koia i titiro atu ai ahau ki a koe i te wahi tapu, kia kite ai i tou kaha, i tou kororia.

²Isten! én Istenem vagy te, jó reggel kereslek téged; téged szomjúhoz lelkem, téged sóvárog testem a kiaszott, elepedt földön, a melynek nincs vize;

³¶ Pai atu tou aroha i te ora: mo reira ka whakamoemiti oku ngutu ki a koe.

³Hogy láthassalak téged a szent helyen, szemlélvén a te hatalmadat és dicsõségedet.

⁴Ina, ka whakapai ahau ki a koe i ahau ano e ora nei; ka totoro atu oku ringa i runga i tou ingoa.

⁴Hiszen a te kegyelmed jobb az életnél: az én ajakim hadd dicsérjenek téged.

⁵Ka makona toku wairua, ano i te hinu wheua, i te ngako, a ka hari oku ngutu ina whakamoemiti toku mangai ki a koe.

⁵Áldanálak ezért életem fogytáig; a te nevedben emelném fel kezeimet.

⁶Ina mahara ahau ki a koe i runga i toku moenga, ina whakaaro ki a koe i nga mataaratanga o te po.

⁶Mintha zsírral és kövérséggel telnék meg lelkem, mikor víg ajakkal dicsérhet téged az én szájam!

⁷¶ Ko koe hoki toku kaiawhina: na ka hari ahau ki te taumarumarutanga iho o ou pakau.

⁷Ha reád gondolok ágyamban: õrváltásról õrváltásra rólad elmélkedem;

⁸Piri tonu toku wairua ki a koe: e tautoko ake ana tou matau i ahau.

⁸Mert segítségem voltál, és a te szárnyaidnak árnyékában örvendeztem.

⁹Ko te hunga e whai ana i toku wairua kia whakangaromia, ka riro ratou ki nga wahi o raro rawa o te whenua.

⁹Ragaszkodik hozzád az én lelkem; a te jobbod megtámogat engem.

¹⁰Ka tukua atu ratou ki te kaha o te hoari: hei wahi ratou ma nga pokiha.

¹⁰Azok pedig, a kik veszedelemre keresik lelkemet, a föld mélységeibe jutnak.

¹¹Tena ko te kingi, ka hari ia ki te Atua; ka whakamanamana nga tangata katoa ko ia nei ta ratou oati: a ka purua te mangai o te hunga katoa e korero teka ana.

¹¹Szablya martalékaiul esnek el, és a rókáknak lesznek eledelei. [ (Psalms 63:12) A király pedig örvendezni fog Istenben; dicséri õt mindaz, a ki õ reá esküszik; mert bedugatik a hazugok szája. ]