1¶ Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.
1Semuanya itu pernah kulihat dan kudengar sendiri, dan sungguh-sungguh kufahami.
2Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.
2Apa yang kamu tahu, aku pun tahu; jangan sangka aku kalah denganmu.
3Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.
3Tetapi aku hendak bicara dengan Yang Mahakuasa; aku ingin membela perkaraku di hadapan Allah.
4Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.
4Sebab kamu menutupi kebodohanmu dengan tipu, tak ubahnya seperti dukun-dukun palsu.
5Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.
5Seandainya kamu tidak bicara, mungkin kamu dianggap bijaksana.
6Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.
6Maka dengarkanlah bantahanku; perhatikanlah pembelaanku.
7Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?
7Bolehkah demi Allah, kamu berdusta? Bolehkah kamu berbohong untuk kepentingan-Nya?
8Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?
8Bolehkah kamu memihak Allah, dan membela-Nya sebagai pengacara?
9He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?
9Jika Allah memeriksamu, akan baikkah hasilnya? Dapatkah kamu menipu-Nya seperti menipu manusia?
10He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.
10Bila kamu memihak, walaupun dengan diam-diam, kamu akan dihukum Allah dengan kejam.
11E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?
11Apakah keagungan Allah tidak mengejutkan jiwamu? Apakah dahsyat-Nya tidak mengecutkan hatimu?
12Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.
12Segala nasihatmu seperti debu yang tak berfaedah; pembelaanmu seperti tanah lempung yang mudah pecah.
13¶ Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.
13Sebab itu diamlah, biarlah aku bicara! Aku tak perduli bagaimana pun akibatnya!
14He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?
14Aku siap mempertaruhkan nyawa!
15Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.
15Aku nekad sebab sudah putus asa! Jika Allah hendak membunuhku, aku berserah saja, namun akan kubela kelakuanku di hadapan-Nya.
16Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.
16Mungkin karena keberanianku itu aku selamat, sebab orang jahat tak akan berani menghadap Allah!
17Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.
17Sekarang dengarlah baik-baik perkataanku; perhatikanlah keteranganku.
18Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.
18Perkaraku sudah siap kukemukakan; aku yakin, tak dapat aku dipersalahkan!
19Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.
19TUHAN, jika Engkau datang dan menuduh aku, aku akan diam dan menunggu ajalku.
20Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.
20Tapi kabulkanlah dua permohonanku ini, supaya aku berani menghadap-Mu lagi:
21Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.
21berhentilah menyiksa aku, dan janganlah Kautimpa aku dengan kedahsyatan-Mu!
22Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.
22Bicaralah, maka akan kuberi jawaban. Atau biarlah aku bicara, lalu berilah balasan!
23¶ Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.
23Berapa banyak salah dan dosa yang kulakukan? Segala pelanggaranku hendaknya Kausebutkan!
24He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?
24Mengapa Kau menghindar dan menyingkir daripadaku? Apa sebabnya Kauanggap aku sebagai musuh-Mu?
25E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?
25Aku hanya daun yang gugur kena angin lalu, masakan Kaugentarkan aku! Aku hanya jerami yang kering dan layu, mana boleh Kaukejar-kejar aku!
26Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.
26Kautentukan nasib yang pahit bagiku; Kaubalaskan kesalahanku di masa mudaku.
27Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:
27Kakiku Kauikat dengan rantai besi; segala gerak-gerikku Kauawasi. Bahkan telapak kakiku, tak lepas dari pandangan-Mu.
28Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.
28Maka aku menjadi rapuh seperti kayu yang busuk; seperti kain dimakan ngengat aku menjadi lapuk.