¹¶ Na ka whakaminea e Rawiri nga rangatira katoa o Iharaira, nga rangatira o nga iwi, nga rangatira o nga wehenga i mahi nei ki te kingi, me nga rangatira mano, me nga rangatira rau, me nga rangatira ano o nga taonga, o nga kararehe a te kingi, a an a tama, me nga kaiwhakahaere, me nga marohirohi, me nga tangata maia katoa, ki Hiruharama.

¹Tedy zgromadził Dawid wszystkich książęt Izraelskich, i przedniejszych z każdego pokolenia, i przełożonych nad hyfcami, którzy służyli królowi, i półkowników, i rotmistrzów, i przełożonych nad wszystką majętnością i osiadłością królewską; synów też swoich z komornikami, i z innymi możnymi, i ze wszystkim ludem rycerskim do Jeruzalemu.

²Na ka tu nga waewae o Kingi Rawiri ki runga, a ka korero ia, Whakarongo mai, e oku tuakana, e oku teina, e toku iwi. He ngakau toku ki te hanga i tetahi whare hei okiokinga mo te aaka o te kawenata a Ihowa, hei turanga waewae mo to tatou Atua; na kua rite aku mea hei hanga.

²A powstawszy król Dawid na nogi swoje, rzekł: Słuchajcie mię, bracia moi, i ludu mój! Jam był umyślił w sercu swem, budować dom, gdzieby odpoczywała skrzynia przymierza Paćskiego, i na podnóżek nóg Boga naszego, i zgotowałem był potrzeby ku budowaniu;

³Otiia kua ki mai nei te Atua ki ahau, E kore e hanga e koe he whare mo toku ingoa; he tangata whawhai koe, kua whakaheke toto hoki koe.

³Ale Bóg rzekł do mnie: Nie będziesz budował domu imieniowi memu, przeto żeś mąż waleczny, i rozlewałeś krew.

⁴Heoi kua whiriwhiria nei ahau e Ihowa, e te Atua o Iharaira i roto i te whare katoa o toku papa hei kingi mo Iharaira a ake ake. Kua whiriwhiria nei hoki e ia a Hura hei rangatira; me te whare ano o toku papa i roto i te whare o Hura; i whakapai hoki ia ki ahau i roto i nga tama a toku papa, a meinga ana ahau hei kingi mo Iharaira katoa.

⁴Ale obrał mię Pan, Bóg Izraelski, ze wszystkiego domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na wieki; bo z Judy obrał księcia, a z narodu Judzkiego dom ojca mego; i z synów ojca mego upodobał mię sobie za króla nad wszystkim Izraelem.

⁵A ko tana i whiriwhiri ai o aku tama katoa, he tokomaha hoki nga tama i homai nei e Ihowa ki ahau, ko taku tama, ko Horomona hei noho ki te torona o te kingitanga o Ihowa ki a Iharaira.

⁵A ze wszystkich synów moich (bo mi wiele synów Pan dał) obrał Salomona, syna mego, aby siedział na stolicy królestwa Paóskiego nad Izraelem.

⁶I mea mai ano ia ki ahau, Ko Horomona, ko tau tama, mana e hanga toku whare, me oku marae; kua oti hoki ia te whiriwhiri e ahau hei tama maku, ko ahau hoki hei papa ki a ia.

⁶I mówił do mnie: Salomon, syn twój, ten zbydyje dom mój, i przysionki moje; albowiemem go sobie obrał za syna, a Ja mu będę za ojca.

⁷Ka whakapumautia ano e ahau tona kingitanga ake ake, ki te mau tana mahi i aku whakahau, i aku whakaritenga, ki te penei me tenei inaianei.

⁷I umocnię królestwo jego aż na wieki, będzieli statecznym w pełnieniu przykazaó moich i sądów moich, jako i dziś.

⁸Na i te mea e titiro mai nei a Iharaira katoa, ara ta Ihowa whakaminenga, a i to tatou Atua hoki e whakarongo mai nei, puritia, rapua nga whakahau katoa a Ihowa, a to koutou Atua, kia riro ai te whenua pai i a koutou, a whakarere tonu iho e kouto u mo a koutou tama i muri i a koutou ake ake.

⁸Teraz tedy mówię wam pezed obliczem wszystkiego Izraela, zgromadzenia tego Paóskiego, gdzie słyszy Bóg nasz: Strzeżcie a szukajcie wszystkich rozkazaó Pana, Boga waszego, abyście osiedli ziemię dobrą, i zostawili ją w dziedzictwo synom swoim po so bie aż na wieki.

⁹Me koe hoki, e taku tama, e Horomona, kia mohio koe ki te Atua o tou papa, kia tapatahi hoki te ngakau, kia hihiko te wairua e mahi ai koe ki a ia; e rapua ana hoki e Ihowa nga mea o nga ngakau katoa, a e mohiotia katoatia ana e ia nga tokonga ak e o nga whakaaro. Ki te rapua ia e koe, ka kitea, a ki te whakarerea ia e koe, ka peia koe e ia a ake ake.

⁹A ty Salomonie, synu mój! znaj Boga, ojca twojego, i służ mu sercem doskonałem, i umysłem dobrowolnym; bo wszystkie serca przegląda Pan, i wszystkie zamusły myśli zna. Jeźli go szukać bądziesz, znajdziesz go, a jeźli go opuścisz, odrzuci cię na wieki.

¹⁰Na kia mahara, kua whiriwhiria nei hoki koe e Ihowa hei hanga i te whare mo te wahi tapu: kia kaha ki te mahi.

¹⁰Obaczże teraz, iż cię Pan obrał, abyś zbudował dom świątnicy; zmacniajże się a wykonaj to.

¹¹¶ Katahi ka hoatu e Rawiri ki tana tama, ki a Horomona te tauira mo te whakamahau o te temepara, mo nga whare ano o reira, mo ona whare taonga, mo ona ruma o runga, mo ona ruma ano i roto, mo te wahi hoki mo te taupoko:

¹¹Tedy oddał Dawid Salomonowi, synowi swemu, wizerunek przysionka, i gmachów jego, i komor jego, i sal jego, i wnętrznych pokojów jego, i domu ubłagalni.

¹²Me te tauira mo nga mea katoa a te wairua i a ia, mo nga marae o te whare o Ihowa, mo nga whare taonga o te whare o te Atua, mo nga whare taonga mo nga mea kua oti te whakatapu:

¹²Przytem wizerunek wszystkiego, co był umyślił o sieni domu Paćskiego, i o wszystkich gmachach dla skarbów domu Bożego, i dla skarbów rzeczy świętych;

¹³Mo nga wehenga o nga tohunga, o nga Riwaiti, mo nga meatanga katoatanga o te mahi mo te whare o Ihowa, mo nga oko katoa hei mea mahi ki te whare o Ihowa:

¹³I dla pocztów kapłaóskich, i Lewitów, i dla wszystkiej pracy w usłudze domu Paóskiego, i dla wszystkiego naczynia służby domu Paóskiego.

¹⁴Me te koura, he mea pauna, mo nga mea koura, mo nga mea katoa o tenei mahi, o tenei mahi; he hiriwa ano mo nga mea hiriwa katoa, he mea pauna, mo nga mea katoa o tenei mahi, o tenei mahi:

¹⁴Także złota pewną wagę na wszystkie naczynia złote, od wszystkiej usługi; srebra także na wszystkie naczynia srebrne pewną wagę, na wszystkie naczynia ku wszelakiej usłudze;

¹⁵Me te taimaha mo nga turanga rama koura, me o ratou rama koura; he mea pauna mo tenei turanga, mo tenei turanga, mo o ratou rama ano: he mea pauna ano mo nga turanga hiriwa, mo te turanga, mo ona rama, he mea whakarite ki te mahi mo tenei turang a, mo tenei turanga:

¹⁵Mianowicie pewną wagę na świeczniki złote i na lampy ich złote według wagi każdego świecznika i lamp jego, i na świeczniki srebrne według wagi świecznika każdego i lamp jego, według potrzeby każdego świecznika.

¹⁶I paunatia ano e ia te koura mo nga tepu taro aroaro, mo tenei tepu, mo tenei tepu; me te hiriwa mo nga tepu hiriwa:

¹⁶Także pewnąwagę złota na stoły chlebów pokładbych, na każdy stół, przytem srebra na stoły srebrne.

¹⁷Me te koura parakore mo nga marau, mo nga peihana, mo nga kapu: mo nga pata koura hoki, he mea pauna mo tenei pata, mo tenei pata; me te hiriwa ano, he mea pauna, mo nga pata hiriwa katoa:

¹⁷A na widełki, i na kociołki, i na kadzielnice szczerego złota, i na czasze złote, pewnąwagę na każdą czaszę, i na czasze srebrne, pewną wagę na każdą czaszę.

¹⁸Mo te aata tahu whakakakara ano he koura parakore, he mea pauna; he koura mo te tauira o te hariata o nga kerupima e roha nei nga parirau hei hipoki mo te aaka o te kawenata a Ihowa.

¹⁸Takżw na ołtarz do kadzeania dał złota szczerego pewną wagę, i złota ku wystawieniu woza Cherubinów, którzyby rozciągnionemi skrzydłami okrywali skrzynię przymierza Paóskiego.

¹⁹Ko tenei katoa, e ai ta Rawiri, he mea tuhituhi, he mea whakaatu mai na Ihowa ki ahau; i runga hoki i ahau tona ringa; ara nga mea katoa o tenei tauira.

¹⁹To wszystko, rzekł Dawid, opisane z ręki Paóskiej mię doszło, abym zrozumiał wszystko, jako co urobić miano.

²⁰I mea ano a Rawiri ki tana tama, ki a Horomona, Kia kaha, kia maia, mahia, kaua e wehi, kaua e pawera; kei a koe na hoki a Ihowa, te Atua, ara toku Atua. E kore ia e whakarere i a koe, e kore ano koe e mahue i a ia, kia oti ra ano nga mea katoa mo te mahi ki te whare o Ihowa.

²⁰A tak rzekł Dawid do Salomona, syna swego: Zmacniaj się, a bądź mężnym, czyó to; nie bój się, ani się lękaj; bo Pan Bóg, Bóg mój, będzie z tobą, nie opuści cię, ani cię odstąpi, aż dokoóczysz wszystkiej roboty służby domu Paóskiego.

²¹Nana, nga wehenga o nga tohunga, o nga Riwaiti, kei a koe ratou mo nga mahi katoa ki te whare o te Atua: kei a koe ano, mo nga meatanga katoa, nga tangata mohio katoa e hihiko noa ana, mo nga mahi katoa; me nga rangatira, me te iwi katoa; kei a koe tonu te kupu katoa.

²¹A oto poczty kapłanów i Lewitów do każdej posługi w domu Bożym bądą z tobą w każdej pracy; każdy ochotny i roztropny przy wszelkiej posłudze, także książęta, i wszystek lud staną na każde rozkazanie twoje.