Maori

Spanish: Reina Valera (1909)

Psalms

78

1¶ He Makiri na Ahapa. Kia anga mai te taringa, e toku iwi, ki taku ture: tahuri mai o koutou taringa ki nga kupu a toku mangai.
1Masquil de Asaph. ESCUCHA, pueblo mío, mi ley: Inclinad vuestro oído á las palabras de mi boca.
2Ka puaki te kupu whakarite i toku mangai, ka korerotia e ahau nga mea ngaro onamata:
2Abriré mi boca en parábola; Hablaré cosas reservadas de antiguo:
3I rongo nei, i matau nei tatou, i korero ai hoki o tatou matua ki a tatou.
3Las cuales hemos oído y entendido; Que nuestros padres nos las contaron.
4E kore e huna e matou i a ratou tamariki: me whakaatu ki to muri whakatupuranga nga whakamoemiti ki a Ihowa, me tona kaha, me ana mahi whakamiharo i mea ai ia.
4No las encubriremos á sus hijos, Contando á la generación venidera las alabanzas de Jehová, Y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.
5Kua pumau hoki i a ia he whakaaturanga i roto i a Hakopa, kua takoto he ture i roto i a Iharaira: a whakahaua mai ana e ia o tatou tupuna, kia whakaakona ki a ratou tamariki.
5El estableció testimonio en Jacob, Y pusó ley en Israel; La cual mandó á nuestros padres Que la notificasen á sus hijos;
6Kia matauria ai e to muri whakatupuranga, e nga tamariki e whanau, e ara ake a mua: mo ta ratou whakaatu ki a ratou tamariki.
6Para que lo sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; Y los que se levantarán, lo cuenten á sus hijos;
7Kia u ai ta ratou tumanako ki te Atua, kei wareware hoki ki nga mahi a te Atua: engari kia mau ki ana whakahau.
7A fin de que pongan en Dios su confianza, Y no se olviden de las obras de Dios, Y guarden sus mandamientos:
8Kei rite hoki ki o ratou tupuna, ki te whakatupuranga whakakeke, tutu, ki te whakatupuranga kihai nei i whakatikatika i to ratou ngakau, kihai hoki i u to ratou wairua ki te Atua.
8Y no sean como sus padres, Generación contumaz y rebelde; Generación que no apercibió su corazón, Ni fué fiel para con Dios su espíritu.
9¶ He hunga mau patu nga tama a Eparaima, he hunga hapai kopere, heoi tahuri ana ratou i te ra o te tatauranga.
9Los hijos de Ephraim armados, flecheros, Volvieron las espaldas el día de la batalla.
10Kihai i puritia e ratou te kawenata a te Atua; kihai ano i pai ki te haere i tana ture;
10No guardaron el pacto de Dios, Ni quisieron andar en su ley:
11Heoi, kua wareware ki ana mahi, me ana mea whakamiharo i whakakitea e ia ki a ratou.
11Antes se olvidaron de sus obras, Y de sus maravillas que les había mostrado.
12He mea whakamiharo ana mahi i te aroaro o o ratou tupuna, i te whenua o Ihipa, i te parae o Toana.
12Delante de sus padres hizo maravillas En la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.
13Tapahia ana e ia te moana, a meinga ana ratou kia whiti: tu ake i a ia nga wai ano he puranga.
13Rompió la mar, é hízolos pasar; E hizo estar las aguas como en un montón.
14He mea arahi ratou e ia i te awatea ki te kapua: i te roa hoki o te po ki te marama o te ahi.
14Y llevólos de día con nube, Y toda la noche con resplandor de fuego.
15I wahia e ia nga kohatu i te koraha; a me te mea no nga rire nui tana wai hei inu ma ratou.
15Hendió las peñas en el desierto: Y dióles á beber como de grandes abismos;
16Puta mai ana i a ia he awa i roto i te kamaka: meinga ana nga wai kia heke, ano he waipuke.
16Pues sacó de la peña corrientes, E hizo descender aguas como ríos.
17Heoi ka hara ano ratou ki a ia: whakatoi ana ki te Runga Rawa i te koraha.
17Empero aun tornaron á pecar contra él, Enojando en la soledad al Altísimo.
18Na kei te whakamatautau to ratou ngakau i te Atua, kei te inoi kai ma to ratou hiahia.
18Pues tentaron á Dios en su corazón, Pidiendo comida á su gusto.
19I korero kino ano ratou ki te Atua, i mea; E ahei ranei i te Atua te taka he tepu ki te koraha?
19Y hablaron contra Dios, Diciendo: ¿Podrá poner mesa en el desierto?
20Nana, ko tana patunga i te kohatu, ka pakaru mai te wai, a puke ana nga awa: e taea ano ranei e ia te homai taro, e pae ranei i a ia he kikokiko ma tana iwi?
20He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, Y arroyos salieron ondeando: ¿Podrá también dar pan? ¿Aparejará carne á su pueblo?
21Na ko te rongonga o Ihowa, na ka riri: a toro ana te kapura ki a Hakopa, puta ake ana te riri ki a Iharaira;
21Por tanto oyó Jehová, é indignóse: Y encendióse el fuego contra Jacob, Y el furor subió también contra Israel;
22Mo ratou kihai i whakapono ki te Atua, kihai ano i whakawhirinaki ki tana whakaoranga.
22Por cuanto no habían creído á Dios, Ni habían confiado en su salud:
23Nana nei hoki i whakahau nga kapua i runga, i whakatuwhera nga tatau o te rangi.
23A pesar de que mandó á las nubes de arriba, Y abrió las puertas de los cielos,
24A whakauaina iho te mana ki runga ki a ratou hei kai; homai ana hoki e ia te witi o te rangi ma ratou.
24E hizo llover sobre ellos maná para comer, Y dióles trigo de los cielos.
25Kai ana te tangata i ta te anahera kai: i tukua e ia he kai ma ratou, a makona noa.
25Pan de nobles comió el hombre: Envióles comida á hartura.
26I whakaohokia e ia te marangai i te rangi: i takina ano te tonga e tona kaha.
26Movió el solano en el cielo, Y trajo con su fortaleza el austro.
27A whakauaina iho e ia te kikokiko ki a ratou ano he puehu; he manu whai pakau ano he one no te moana.
27E hizo llover sobre ellos carne como polvo, Y aves de alas como arena de la mar.
28A whakangahorotia iho e ia ki waenganui i to ratou puni: ki o ratou nohoanga a tawhio noa.
28E hízolas caer en medio de su campo, Alrededor de sus tiendas.
29Na kai ana ratou, tino makona; i tukua hoki e ia ki a ratou ta ratou i hiahia ai:
29Y comieron, y hartáronse mucho: Cumplióles pues su deseo.
30Kihai ratou i ngaruru ki ta ratou i hiahia ai; a i roto tonu ta ratou kai i o ratou mangai,
30No habían quitado de sí su deseo, Aun estaba su vianda en su boca,
31Na ka pa te riri o te Atua ki a ratou, a patua iho e ia te hunga tetere o ratou; piko ana i a ia nga taitamariki o Iharaira.
31Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, Y mató los más robustos de ellos, Y derribo los escogidos de Israel.
32Ahakoa pa katoa tenei, i hara ano ratou, kihai ano i whakapono ki ana mahi whakamiharo.
32Con todo esto pecaron aún, Y no dieron crédito á sus maravillas.
33I whakapaua ai e ia o ratou ra ki te horihori, o ratou tau ki te potatutatu.
33Consumió por tanto en nada sus días, Y sus años en la tribulación.
34Ka patua ratou e ia, na, ka rapu ratou i a ia, a ka hoki, ka ui wawe ki te Atua.
34Si los mataba, entonces buscaban á Dios; Entonces se volvían solícitos en busca suya.
35Ka mahara hoki ko te Atua to ratou kohatu, ko te Atua, ko te Runga Rawa, to ratou kaihoko.
35Y acordábanse que Dios era su refugio. Y el Dios Alto su redentor.
36Otiia kei te patipati o ratou mangai ki a ia, a teka ana o ratou arero ki a ia.
36Mas le lisonjeaban con su boca, Y con su lengua le mentían:
37Kihai hoki to ratou ngakau i tika ki a ia; kihai ano ratou i u ki tana kawenata.
37Pues sus corazones no eran rectos con él, Ni estuvieron firmes en su pacto.
38Ko tana ia, he aroha; hipokina ana e ia te he, kihai ano i whakangaro: ae ra, he maha ana whakahokinga iho i tona riri, a kihai i oho katoa tona riri.
38Empero él misericordioso, perdonaba la maldad, y no los destruía: Y abundó para apartar su ira, Y no despertó todo su enojo.
39I mahara hoki ia he kikokiko nei ratou: he hau e pahure atu ana, a e kore e hoki mai.
39Y acordóse que eran carne; Soplo que va y no vuelve.
40¶ Ano te tini o a ratou whakatoinga i a ia i te koraha, o a ratou whakapouritanga i a ia i te tahora!
40Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, Lo enojaron en la soledad!
41Hoki whakamuri ana ratou, whakamatautau ana i te Atua: whakatoia ana e ratou te Mea Tapu o Iharaira.
41Y volvían, y tentaban á Dios, Y ponían límite al Santo de Israel.
42Kihai ratou i mahara ki tona ringa, ki te ra i whakaorangia ai ratou e ia i te hoariri;
42No se acordaron de su mano, Del día que los redimió de angustia;
43Ki tana meatanga i ana tohu ki Ihipa, i ana merekara ki te parae o Toana;
43Cuando puso en Egipto sus señales, Y sus maravillas en el campo de Zoán;
44I puta ke ai i a ia o ratou awa hei toto, me o ratou manga wai, te inu ai ratou.
44Y volvió sus ríos en sangre, Y sus corrientes, porque no bebiesen.
45I tonoa ai e ia he huihuinga namu ki a ratou, a pau iho ratou; he poroka, i huna ai ratou.
45Envió entre ellos una mistura de moscas que los comían, Y ranas que los destruyeron.
46A hoatu ana e ia o ratou hua ki te moka; me to ratou mauiui ki te mawhitiwhiti.
46Dió también al pulgón sus frutos, Y sus trabajos á la langosta.
47Whakamatea ana e ia a ratou waina ki te whatu, a ratou rakau hikamora ki te haupapa.
47Sus viñas destruyó con granizo, Y sus higuerales con piedra;
48Tukua ana e ia a ratou kararehe ma te whatu, a ratou kahui ma nga uira.
48Y entregó al pedrisco sus bestias, Y al fuego sus ganados.
49I tukua whakareretia e ia ki a ratou tona riri, aritarita, weriweri, me te raruraru; he whakaeke na nga anahera kino.
49Envió sobre ellos el furor de su saña, Ira y enojo y angustia, Con misión de malos ángeles.
50A whakatikaia ana e ia he ara mo tona riri; kihai i tohungia to ratou wairua kei mate: otiia tukua ana e ia to ratou ora ki te mate uruta.
50Dispuso el camino á su furor; No eximió la vida de ellos de la muerte, Sino que entregó su vida á la mortandad.
51Na patua iho e ia nga matamua i Ihipa, te muanga o to ratou kaha i nga teneti o Hama.
51E hirió á todo primogénito en Egipto, Las primicias de las fuerzas en las tiendas de Châm.
52Otira arahina ana e ia ana ake tangata ano he hipi; whakahaerea ana ratou e ia i te koraha ano he kahui.
52Empero hizo salir á su pueblo como ovejas, Y llevólos por el desierto, como un rebaño.
53Na ka arahina marietia ratou e ia, te wehi ratou: ko o ratou hoariri ia taupokina iho e te moana.
53Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; Y la mar cubrió á sus enemigos.
54Na ka kawea ratou e ia ki te rohe o tona wahi tapu, ki tenei maunga, i hokona nei e tona matau.
54Metiólos después en los términos de su santuario, En este monte que ganó su mano derecha.
55Peia ana e ia nga tauiwi i to ratou aroaro: a wehea ana e ia he kainga mo ratou ki te aho, whakanohoia iho nga hapu o Iharaira ki o ratou teneti.
55Y echó las gentes de delante de ellos, Y repartióles una herencia con cuerdas; E hizo habitar en sus moradas á las tribus de Israel.
56Heoi ka whakamatauria, ka whakatoia e ratou te Atua, te Runga Rawa; kihai hoki i mau ki ana whakaaturanga;
56Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, Y no guardaron sus testimonios;
57A hoki whakamuri ana, mahi hianga ana, pera ana me o ratou matua: parori ke ana ratou, he pera me te kopere tinihanga.
57Sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres: Volviéronse como arco engañoso.
58Na ko o ratou wahi tiketike hei whakapataritari i a ia; ko o ratou whakapakoko hei mea i a ia kia hae.
58Y enojáronlo con sus altos, Y provocáronlo á celo con sus esculturas.
59I te rongonga o te Atua, ka riri, ka tino whakarihariha hoki ki a Iharaira.
59Oyólo Dios, y enojóse, Y en gran manera aborreció á Israel.
60A mahue ake i a ia te tapenakara a Hiro, te teneti i whakaturia e ia ki waenganui i nga tangata;
60Dejó por tanto el tabernáculo de Silo, La tienda en que habitó entre los hombres;
61A tukua ana e ia tona kaha hei whakarau, tona kororia ki te ringa o te hoariri.
61Y dió en cautividad su fortaleza, Y su gloria en mano del enemigo.
62I tukua atu ano e ia tana iwi ma te hoari; a i riri ki tona kainga tupu.
62Entregó también su pueblo á cuchillo, Y airóse contra su heredad.
63Pau ake a ratou taitama i te ahi; kihai ano a ratou kotiro i marenatia.
63El fuego devoró sus mancebos, Y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.
64I hinga o ratou tohunga i te hoari; kihai hoki i tangi a ratou pouaru.
64Sus sacerdotes cayeron á cuchillo, Y sus viudas no lamentaron.
65Na ka maranga te Ariki ano ko tetahi i te moe, me te tangata kaha e hamama ana i te waina.
65Entonces despertó el Señor á la manera del que ha dormido, Como un valiente que grita excitado del vino:
66A patua iho e ia a muri o ona hoariri, meinga ana ratou e ia hei taunutanga mo ake tonu atu.
66E hirió á sus enemigos en las partes posteriores: Dióles perpetua afrenta.
67I whakakahore ano ia ki te teneti a Hohepa: a kihai i whiriwhiri i te hapu o Eparaima;
67Y desechó el tabernáculo de José, Y no escogió la tribu de Ephraim.
68Heoi ko te hapu o Hura tana i whiriwhiri ai, ko Maunga Hiona tana i aroha ai.
68Sino que escogió la tribu de Judá, El monte de Sión, al cual amó.
69A whakaturia ana e ia tona wahi tapu kia pera me nga wahi teitei; me te whenua i whakapumautia e ia mo ake tonu atu.
69Y edificó su santuario á manera de eminencia, Como la tierra que cimentó para siempre.
70I whiriwhiria ano e ia a Rawiri, tana pononga: he mea tango nana i nga kainga hipi:
70Y eligió á David su siervo, Y tomólo de las majadas de las ovejas:
71Mauria ana mai e ia i te whai i nga hipi whaereere, hei whangai i a Hakopa, i tana iwi, i a Iharaira hoki, i tona kainga tupu.
71De tras las paridas lo trajo, Para que apacentase á Jacob su pueblo, y á Israel su heredad.
72A rite tonu ki te tapatahi o tona ngakau tana whangai i a ratou: he arahi mohio hoki ta tona ringa i a ratou.
72Y apacentólos con entereza de su corazón; Y pastoreólos con la pericia de sus manos.