1നിങ്ങളില് ശണ്ഠയും കലഹവും എവിടെ നിന്നു? നിങ്ങളുടെ അവയവങ്ങളില് പോരാടുന്ന ഭോഗേച്ഛകളില് നിന്നല്ലയോ?
1Where do wars and fightings among you come from? Don’t they come from your pleasures that war in your members?
2നിങ്ങള് മോഹിച്ചിട്ടും പ്രാപിക്കുന്നില്ല; നിങ്ങള് കൊല്ലുകയും അസൂയപ്പെടുകയും ചെയ്തിട്ടും ഒന്നും സാധിക്കുന്നില്ല; നിങ്ങള് കലഹിക്കയും ശണ്ഠയിടുകയും ചെയ്തിട്ടും യാചിക്കായ്കകൊണ്ടു കിട്ടുന്നില്ല.
2You lust, and don’t have. You kill, covet, and can’t obtain. You fight and make war. You don’t have, because you don’t ask.
3നിങ്ങള് യാചിക്കുന്നു എങ്കിലും നിങ്ങളുടെ ഭോഗങ്ങളില് ചെലവിടേണ്ടതിന്നു വല്ലാതെ യാചിക്കകൊണ്ടു ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല.
3You ask, and don’t receive, because you ask with wrong motives, so that you may spend it for your pleasures.
4വ്യഭിചാരിണികളായുള്ളോരേ, ലോകസ്നേഹം ദൈവത്തോടു ശത്രുത്വം ആകുന്നു എന്നു നിങ്ങള് അറിയുന്നില്ലയോ? ആകയാല് ലോകത്തിന്റെ സ്നേഹിതന് ആകുവാന് ഇച്ഛിക്കുന്നവനെല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ ശത്രുവായിത്തീരുന്നു.
4You adulterers and adulteresses, don’t you know that friendship with the world is enmity with God? Whoever therefore wants to be a friend of the world makes himself an enemy of God.
5അല്ലെങ്കില് തിരുവെഴുത്തു വെറുതെ സംസാരിക്കുന്നു എന്നു തോന്നുന്നുവോ? അവന് നമ്മില് വസിക്കുമാറാക്കിയ ആത്മാവു അസൂയെക്കായി കാംക്ഷിക്കുന്നുവോ?
5Or do you think that the Scripture says in vain, “The Spirit who lives in us yearns jealously”?
6എന്നാല് അവന് അധികം കൃപ നലകുന്നു; അതുകൊണ്ടു “ദൈവം നിഗളികളോടു എതിര്ത്തുനില്ക്കയും താഴ്മയുള്ളവര്ക്കും കൃപ നലകുകയും ചെയ്യുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
6But he gives more grace. Therefore it says, “God resists the proud, but gives grace to the humble.” Proverbs 3:34
7ആകയാല് നിങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു കീഴടങ്ങുവിന് ; പിശാചിനോടു എതിര്ത്തുനില്പിന് ; എന്നാല് അവന് നിങ്ങളെ വിട്ടു ഔടിപ്പോകും.
7Be subject therefore to God. But resist the devil, and he will flee from you.
8ദൈവത്തോടു അടുത്തു ചെല്ലുവിന് ; എന്നാല് അവന് നിങ്ങളോടു അടുത്തുവരും. പാപികളേ, കൈകളെ വെടിപ്പാക്കുവിന് ; ഇരുമനസ്സുള്ളോരേ, ഹൃദയങ്ങളെ ശുദ്ധീകരിപ്പിന് ;
8Draw near to God, and he will draw near to you. Cleanse your hands, you sinners; and purify your hearts, you double-minded.
9സങ്കടപ്പെട്ടു ദുഃഖിച്ചു കരവിന് ; നിങ്ങളുടെ ചിരി ദുഃഖമായും സന്തോഷം വിഷാദമായും തീരട്ടെ.
9Lament, mourn, and weep. Let your laughter be turned to mourning, and your joy to gloom.
10കര്ത്താവിന്റെ സന്നിധിയില് താഴുവിന് ; എന്നാല് അവന് നിങ്ങളെ ഉയര്ത്തും.
10Humble yourselves in the sight of the Lord, and he will exalt you.
11സഹോദരന്മാരേ, അന്യോന്യം ദുഷിക്കരുതു; തന്റെ സഹോദരനെ ദുഷിക്കയും വിധിക്കയും ചെയ്യുന്നവന് ന്യായപ്രമാണത്തെ ദുഷിക്കയും ന്യായപ്രമാണത്തെ വിധിക്കയും ചെയ്യുന്നു. ന്യായപ്രമാണത്തെ വിധിക്കുന്നു എങ്കില് നീ ന്യായപ്രമാണത്തെ അനുഷ്ഠിക്കുന്നവനല്ല, വിധിക്കുന്നവനത്രേ.
11Don’t speak against one another, brothers. He who speaks against a brother and judges his brother, speaks against the law and judges the law. But if you judge the law, you are not a doer of the law, but a judge.
12ന്യായപ്രമാണകര്ത്താവും ന്യായാധിപതിയും ഒരുവനേയുള്ളുരക്ഷിപ്പാനും നശിപ്പിപ്പാനും ശക്തനായവന് തന്നേ; കൂട്ടുകാരനെ വിധിപ്പാന് നീ ആര്?
12Only one is the lawgiver, who is able to save and to destroy. But who are you to judge another?
13ഇന്നോ നാളെയോ ഞങ്ങള് ഇന്ന പട്ടണത്തില് പോയി അവിടെ ഒരാണ്ടു കഴിച്ചു വ്യാപാരം ചെയ്തു ലാഭം ഉണ്ടാക്കും എന്നു പറയുന്നവരേ, കേള്പ്പിന്
13Come now, you who say, “Today or tomorrow let’s go into this city, and spend a year there, trade, and make a profit.”
14നാളെത്തേതു നിങ്ങള് അറിയുന്നില്ലല്ലോ; നിങ്ങളുടെ ജീവന് എങ്ങനെയുള്ളതു? അല്പനേരത്തേക്കു കാണുന്നതും പിന്നെ മറഞ്ഞുപോകുന്നതുമായ ആവിയല്ലോ.
14Whereas you don’t know what your life will be like tomorrow. For what is your life? For you are a vapor, that appears for a little time, and then vanishes away.
15കര്ത്താവിന്നു ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കില് ഞങ്ങള് ജീവിച്ചിരുന്നു ഇന്നിന്നതു ചെയ്യും എന്നല്ലയോ പറയേണ്ടതു.
15For you ought to say, “If the Lord wills, we will both live, and do this or that.”
16നിങ്ങളോ വമ്പു പറഞ്ഞു പ്രശംസിക്കുന്നു; ഈവക പ്രശംസ എല്ലാം ദോഷം ആകുന്നു.
16But now you glory in your boasting. All such boasting is evil.
17നന്മ ചെയ്വാനറിഞ്ഞിട്ടും ചെയ്യാത്തവന്നു അതു പാപം തന്നേ.
17To him therefore who knows to do good, and doesn’t do it, to him it is sin.