1परमेश्वरा, तू मला माझ्या संकटांतून वर उचललेस. तू माझ्या शत्रूंना माझा पराभव करु दिला नाहीस आणि त्यांना मला उद्देशून हसण्याची संधी दिली नाहीस म्हणून मी तुला मान देईन.
1Mazmur Daud. Nyanyian untuk peresmian Rumah Allah. (30-2) Aku memuji Engkau, ya TUHAN, sebab Engkau sudah menyelamatkan aku dan tidak membiarkan musuhku menyoraki aku.
2परमेश्वरा, माझ्या देवा मी तुझी प्रार्थना केली आणि तू मला बरे केलेस.
2(30-3) TUHAN Allahku, aku berseru kepada-Mu minta tolong, dan Engkau menyembuhkan aku.
3तू मला थडग्यातून वर उचललेस तू मला जगू दिलेस तू मला खड्‌यात झोपलेल्या मृत लोकात राहू दिले नाहीस.
3(30-4) Engkau meluputkan aku dari alam maut, dan menghidupkan aku dari antara orang-orang mati.
4देवाचे भक्त परमेश्राची स्तुती करतात. त्याच्या पवित्र नावाचा महिमा गातात.
4(30-5) Nyanyikanlah puji-pujian bagi TUHAN, hai umat-Nya yang setia, dan bersyukurlah kepada Yang Mahasuci.
5देव रागावला होता म्हणून त्याचा निर्णय होता “मृत्यू.” परंतु त्याने त्याचे प्रेम दाखवले आणि मला “जीवन” दिले आदल्या रात्री मी झोपताना रडत होतो परंतु दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी आनंदी होतो व गात होतो.
5(30-6) Sebab sebentar saja TUHAN marah, kebaikan-Nya berlangsung seumur hidup. Di waktu malam aku menangis, tetapi fajar membawa kegembiraan.
6मी जेव्हा सुरक्षित व निर्धास्त होतो तेव्हा मला कोणीच अपाय करणार नाही असे वाटले.
6(30-7) Waktu merasa aman, aku berkata, "Aku tak akan dikalahkan!"
7होय, परमेश्वरा तू माझ्याशी दयाळू पणे वागात होतास तेव्हा कोणीही माझा पराभव करु शकणार नाही असे मला वाटत होते. परंतु तू माझ्यापासून काही काळापुरता दूर गेलास आणि मला खूप भीती वाटली.
7(30-8) Sebab Engkau baik hati kepadaku, ya TUHAN, Kaujadikan aku seperti gunung yang kuat. Tetapi kemudian Engkau bersembunyi daripadaku, dan aku menjadi takut.
8देवा, मी तुझ्याकडे वळलो आणि तुझी प्रार्थना केली. मी तुला मला दया दाखवण्याची विनंती केली.
8(30-9) Kepada-Mu, ya TUHAN, aku berseru, kepada TUHAN aku memohon,
9मी म्हणालो, “देवा, मी मेल्यावर खाली थडग्यात गेलो तर चांगले होईल का? मेलेले लोक मातीत नुसते झोपतात. ते तुझी स्तुती करत नाहीत. आम्ही तुझ्यावर किती अवलंबून आहे हे ते इतरांना सांगू शकत नाहीत.
9(30-10) "Apa gunanya bagi-Mu jika aku mati dan turun ke liang kubur? Mungkinkah orang mati memuji Engkau dan mewartakan kesetiaan-Mu?
10परमेश्वरा, माझी प्रार्थना ऐक आणि माझ्यावर दया कर. परमेश्वरा, मला मदत कर.”
10(30-11) Dengarlah, ya TUHAN, dan kasihanilah aku. TUHAN tolonglah aku!"
11मी तुझी प्रार्थना केली आणि तू मला मदत केलीस. तू माझे रडणे नाचण्यात बदलवलेस. तू माझे दुखाचे कपडे काढून टाकलेस आणि मला सुखात गुडाळलेस.
11(30-12) Ratapanku telah Kauubah menjadi tarian gembira, Kauambil kesedihanku dan Kaupenuhi aku dengan sukacita.
12परमेश्वरा, माझ्या देवा मी तुझी सतत स्तुती करीन. अगदीच निशब्दता कधीच असू नये म्हणून मी हे करीन. तुझी स्तुती करण्यासाठी नेहमीच कुणीतरी असेल.
12(30-13) Maka aku tak mau berdiam diri; kunyanyikan pujian bagi-Mu, ya TUHAN Allahku, dan bersyukur kepada-Mu untuk selama-lamanya!