¹ငါသည် ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော်ကြိမ်လုံး အောက်၌ ဆင်းရဲခြင်းကို ခံရသောသူဖြစ်၏။

¹Ég er maðurinn, sem eymd hefi reynt undir sprota reiði hans.

²ငါ့ကိုသွေးဆောင်၍ အလင်းသို့မပို့၊ မှောင်မိုက် ထဲသို့ ပို့ဆောင်တော်မူ၏။

²Mig hefir hann rekið og fært út í myrkur og niðdimmu.

³အကယ်စင်စစ်ငါ့ကို တနေ့လုံးအထပ်ထပ် ဒဏ်ခတ်တော်မူ၏။

³Já, gegn mér snýr hann æ að nýju hendi sinni allan daginn.

⁴ငါ့အရေနှင့်အသားကို ဆွေးရိစေ၍ ငါ့အရိုး တို့ကိုလည်း ချိုးတော်မူ၏။

⁴Hann hefir tálgað af mér hold mitt og hörund, brotið sundur bein mín,

⁵ငါ့တဘက်၌ တပ်တည်၍ခါးသောအရာ၊ ပင်ပန်းစရာအကြောင်းတို့နှင့် ပိုင်းတော်မူ၏။

⁵hlaðið hringinn í kringum mig fári og mæðu,

⁶သေလွန်သောသူတို့ကို ပြုတတ်သကဲ့သို့၊ ငါ့ကို မိုက်သောအရပ်၌ ထားတော်မူ၏။

⁶hneppt mig í myrkur eins og þá sem dánir eru fyrir löngu.

⁷ငါမထွက်နိုင်အောင် ဝင်းခတ်၍၊ လေးသော သံကြိုးနှင့် ချည်နှောင်တော်မူ၏။

⁷Hann hefir girt fyrir mig, svo að ég kemst ekki út, gjört fjötra mína þunga.

⁸ထိုမျှမကငါသည် ကြွေးကြော်အော်ဟစ်၍ ဆုတောင်းသော်လည်း ငြင်းပယ်တော်မူ၏။

⁸Þótt ég hrópi og kalli, hnekkir hann bæn minni.

⁹ငါသွားရာလမ်းကို ကျောက်ထရံနှင့်ပိတ်၍၊ ကောက်သောလမ်းဖြင့် သွားစေတော်မူ၏။

⁹Hann girti fyrir vegu mína með höggnum steinum, gjörði stigu mína ófæra.

¹⁰ငါ့ကို ချောင်းမြောင်းသောဝက်ဝံကဲ့သို့၎င်း၊ မထင်ရှားသော အရပ်၌နေသော ခြင်္သေ့ကဲ့သို့၎င်း ဖြစ် တော်မူ၏။

¹⁰Hann var mér eins og björn, sem situr um bráð, eins og ljón í launsátri.

¹¹ငါ့ကိုလမ်းလွဲစေပြီးလျှင် အပိုင်းပိုင်းဖြတ်၍ ဖျက်ဆီးတော်မူ၏။

¹¹Hann hefir leitt mig afleiðis og tætt mig sundur, hann hefir látið mig eyddan,

¹²လေးတော်ကိုတင်၍ ပစ်စရာစက်အရာ၌ ငါ့ကို ထားတော်မူ၏။

¹²hann hefir bent boga sinn og reist mig að skotspæni fyrir örina,

¹³မြှားတော်တို့ကိုလည်း၊ ငါ့ကျောက်ကပ်ကို ခွင်း စေတော်မူ၏။

¹³hefir sent í nýru mín sonu örvamælis síns.

¹⁴ငါသည်ငါ၏လူတို့တွင် ကဲ့ရဲ့စရာအကြောင်းနှင့် တနေ့လုံး သီချင်းဆိုစရာအကြောင်း ဖြစ်ပါသည်တကား။

¹⁴Ég varð öllum þjóðum að athlægi, þeim að háðkvæði liðlangan daginn.

¹⁵ခါးသောဆေးနှင့်ငါ့ကိုဖြည့်၍၊ ဒေါနနှင့်ယစ်မူး စေတော်မူ၏။

¹⁵Hann mettaði mig á beiskum jurtum, drykkjaði mig á malurt

¹⁶ကျောက်စရစ်ကိုကျွေး၍ ငါ့သွားတို့ကို ချိုးတော် မူ၏။ မီးဖိုပြာနှင့် ဖုံးတော်မူ၏။

¹⁶og lét tennur mínar myljast sundur á malarsteinum, lét mig velta mér í ösku.

¹⁷ငါ၏ဝိညာဉ်ကို ချမ်းသာနှင့်ဝေးစွာ ရွေ့တော်မူ သောကြောင့်၊ ငါသည် မင်္ဂလာအကြောင်းကို မေ့လျော့ ၏။

¹⁷Þú sviptir sálu mína friði, ég gleymdi því góða

¹⁸သို့ဖြစ်၍၊ ငါသည် ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ အစွမ်းသတ္တိနှင့် မြော်လင်စရာအကြောင်း ပျက်လေပြီဟု ဆိုရ၏။

¹⁸og sagði: ,,Horfinn er lífskraftur minn, von mín fjarri Drottni.``

¹⁹အကျွန်ုပ်ခံရသော ဆင်းရဲငြိုငြင်ခြင်းကို၎င်း၊ ဒေါနနှင့် သည်းခြေအရည်ကို၎င်း အောက်မေ့တော်မူပါ။

¹⁹Minnstu eymdar minnar og mæðu, malurtarinnar og eitursins.

²⁰ဧကန်အမှန်အောက်မေ့တော်မူလိမ့်မည်။

²⁰Sál mín hugsar stöðugt um þetta og er döpur í brjósti mér.

²¹ထိုသို့အကျွန်ုပ်၏ စိတ်နှလုံးသည် ဆင်ခြင်၍ သတိရသောအခါ မြော်လင့်စရာအခွင့်ရှိပါ၏။

²¹Þetta vil ég hugfesta, þess vegna vil ég vona:

²²ထာဝရဘုရားသည် သနားတော်မူ၍ ကရုဏာ တော်သည် မကုန်သောကြောင့် ငါတို့သည် ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ မရောက်ဘဲနေကြ၏။

²²Náð Drottins er ekki þrotin, miskunn hans ekki á enda,

²³နံနက်တိုင်းကရုဏာတော်အသစ်ကို ခံရကြ၏။ သစ္စာတော်သည် ကြီးမြတ်ပါ၏။

²³hún er ný á hverjum morgni, mikil er trúfesti þín!

²⁴ငါ့ဝိညာဉ်၏ သဘောဟူမူကား၊ ထာဝရဘုရား သည် ငါ၏အဘို့ ဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုကြောင့်၊ ကိုယ်တော် ကို ငါမြော်လင့်ပါ၏။

²⁴Drottinn er hlutdeild mín, segir sál mín, þess vegna vil ég vona á hann.

²⁵ကိုယ်တော်ကို မြော်လင့်သောသူနှင့် ကိုယ်တော် ကို ရှာသောသူ၏ စိတ်ဝိညာဉ်အား ထာဝရဘုရားသည် ကျေးဇူးပြုတော်မူ၏။

²⁵Góður er Drottinn þeim er á hann vona, og þeirri sál er til hans leitar.

²⁶ကယ်တင်တော်မူမည်ဟု မြော်လင့်လျက်၊ ငြိမ်ဝပ်စွာ စောင့်၍ နေကောင်း၏။

²⁶Gott er að bíða hljóður eftir hjálp Drottins.

²⁷လူသည်အသက်ပျိုစဉ်အခါ ထမ်းဘိုးကို ထမ်း ကောင်း၏။

²⁷Gott er fyrir manninn að bera ok í æsku.

²⁸ထမ်းဘိုးကို တင်တော်မူသောကြောင့် တယောက်တည်းထိုင်၍ ငြိမ်ဝပ်စွာနေစေ။

²⁸Hann sitji einmana og hljóður, af því að Hann hefir lagt það á hann.

²⁹မြော်လင့်စရာအခွင့်ရှိကောင်းရှိလိမ့်မည်ဟု ထင်လျက်၊ မိမိနှုတ်ကို မြေမှုန့်၌ကပ်စေ။

²⁹Hann beygi munninn ofan að jörðu, vera má að enn sé von,

³⁰ရိုက်သောသူအား မိမိပါးကိုပေး၍၊ ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင် ခြင်းနှင့်ပြည့်ဝစေ။

³⁰hann bjóði þeim kinnina sem slær hann, láti metta sig með smán.

³¹အကြောင်းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည် အစဉ် စွန့်ပစ်တော်မမူတတ်။

³¹Því að ekki útskúfar Drottinn um alla eilífð,

³²ဝမ်းနည်းစေတော်မူသော်လည်း၊ ကရုဏာတော် များပြားသည်နှင့်အညီ သနားတော်မူလိမ့်မည်။

³²heldur miskunnar hann aftur, þegar hann hrellir, eftir sinni miklu náð.

³³ဆင်းရဲစေချင်သော စိတ်နှင့်လူသားတို့ကို ညှဉ်းဆဲ၍ ဝမ်းနည်းစေတော်မူသည်မဟုတ်။

³³Því að ekki langar hann til að þjá né hrella mannanna börn.

³⁴ချုပ်ထားသော ပြည်သားအပေါင်းတို့ကို ခြေနှင့် နင်းကြိတ်ခြင်းအမှု၊

³⁴Að menn troða undir fótum alla bandingja landsins,

³⁵လူခံထိုက်သောတရားကို အမြင့်ဆုံးသော ဘုရား မျက်မှောက်၌ ဖျက်ခြင်းအမှု၊

³⁵að menn halla rétti manns fyrir augliti hins Hæsta,

³⁶သူတပါးကိုမတရားသဖြင့် ရှုံးစေခြင်းအမှုတို့ကို ထာဝရဘုရားနှစ် သက်တော်မမူ။

³⁶að menn beita mann ranglæti í máli hans, _ skyldi Drottinn ekki sjá það?

³⁷ထာဝရဘုရားမှာထားတော်မမူဘဲ၊ အဘယ်သူ သည် ပြော၍တစုံတခုကို ဖြစ်စေနိုင်သနည်း။

³⁷Hver er sá er talaði, og það varð, án þess að Drottinn hafi boðið það?

³⁸အမြင့်ဆုံးသော ဘုရား၏နှုတ်ထွက်ရှိသည် အတိုင်း အမင်္ဂလာနှင့် အမင်္ဂလာဖြစ်တတ်သည် မဟုတ် လော။

³⁸Fram gengur ekki af munni hins Hæsta bæði hamingja og óhamingja?

³⁹အသက်ရှင်သောလူသတ္တဝါသည် အဘယ် ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်နည်း။ မိမိဒုစရိုက်အပြစ်ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်လော။

³⁹Hví andvarpar maðurinn alla ævi? Hver andvarpi yfir eigin syndum!

⁴⁰ငါတို့သည်ကိုယ်လိုက်သောလမ်းတို့ကို စစ်ကြော စုံစမ်း၍၊ ထာဝရဘုရားထံတော်သို့ ပြန်သွားကြကုန်အံ့။

⁴⁰Rannsökum breytni vora og prófum og snúum oss til Drottins.

⁴¹ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိတော်မူသော ဘုရားသခင့် ထံတော်သို့ နှလုံးနှင့်လက်တို့ကို ချီကြွကြကုန်အံ့။

⁴¹Fórnum hjarta voru og höndum til Guðs í himninum.

⁴²အကျွန်ုပ်တို့သည် ပြစ်မှား ပုန်ကန်မိပါပြီ။ ကိုယ်တော်သည် အပြစ်လွှတ်တော်မမူပါ။

⁴²Vér höfum syndgað og verið óhlýðnir, þú hefir ekki fyrirgefið,

⁴³အမျက်တော်ထွက်၍ မျက်နှာလွှဲတော်မူ၏။ တဖန်အကျွန်ုပ်တို့ကိုလိုက်၍ ကရုဏာမရှိဘဲ ကွပ်မျက် တော်မူ၏။

⁴³þú hefir hulið þig í reiði og ofsótt oss, myrt vægðarlaust,

⁴⁴အကျွန်ုပ်တို့ ပဌနာစကားသည် အထံတော်သို့ မပေါက်နိုင်အောင်၊ မိုဃ်းတိမ်ဖြင့်ကိုယ်ကို ကွယ်ကာ တော်မူ၏။

⁴⁴þú hefir hulið þig í skýi, svo að engin bæn kemst í gegn.

⁴⁵အကျွန်ုပ်တို့ကိုလူမျိုးတို့တွင် လှည်းပစ်သော တန်မြက်ချေး အမှိုက်ကဲ့သို့၎င်း၊ ရွံစရာအရာကဲ့သို့၎င်း ဖြစ်စေတော်မူ၏။

⁴⁵Þú gjörðir oss að afhraki og viðbjóð mitt á meðal þjóðanna.

⁴⁶ရန်သူအပေါင်းတို့သည် အကျွန်ုပ်တို့တဘက်၌ နှုတ်ကိုဖွင့်ကြပါ၏။

⁴⁶Yfir oss glenntu upp ginið allir óvinir vorir.

⁴⁷အကျွန်ုပ်တို့သည် ကြောက်လန့်ဘွယ်သော အရာထဲသို့၎င်း၊ တွင်းထဲသို့၎င်း၊ သုတ်သင်ပယ်ရှင်း ဖျက်ဆီးခြင်းထဲသို့၎င်း ရောက်ကြပါပြီ။

⁴⁷Geigur og gildra urðu hlutskipti vort, eyðing og tortíming.

⁴⁸ငါ၏လူမျိုးသတို့သမီးပျက်စီးသောကြောင့်၊

⁴⁸Táralækir streyma af augum mér út af tortíming þjóðar minnar.

⁴⁹ငါမျက်စိသည်မြစ်ရေဖြစ်၍ စီးလျက်ရှိ၏။

⁴⁹Hvíldarlaust fljóta augu mín í tárum, án þess að hlé verði á,

⁵⁰ထာဝရဘုရားသည် ကောင်းကင်က ငုံ့ကြည့်၍ ရှုမှတ်တော်မမူမှီတိုင်အောင်၊ ငါ့မျက်ရည်သည် ကျ၍ အစဉ်မပြတ် ယိုစီးလျက်ရှိ၏။

⁵⁰uns niður lítur og á horfir Drottinn af himnum.

⁵¹ငါ၏မြို့သမီးအပေါင်းတို့အတွက်ကြောင့်၊ ငါမျက်စိသည် ငါ့နှလုံးကို ပူစေတတ်၏။

⁵¹Auga mitt veldur sál minni kvöl, vegna allra dætra borgar minnar.

⁵²အကြောင်းမရှိဘဲ ငါ့ကိုရန်ပြုသောသူတို့သည် ငှက်ကိုလိုက်၍ ရှာသကဲ့သို့ ငါ့ကိုလိုက်၍ ရှာကြ၏။

⁵²Með ákefð eltu mig, eins og fugl, þeir er voru óvinir mínir án saka.

⁵³မြေတွင်း၌ ငါ့အသက်ကို ဖြတ်၍ ငါ့အပေါ်မှာ ကျောက်ကို တင်ထားကြ၏။

⁵³Þeir gjörðu því nær út af við mig í gryfju og köstuðu steinum á mig.

⁵⁴ငါ့ခေါင်းကို ရေလွှမ်းမိုးသည်ဖြစ်၍၊ ငါသည် ဆုံးရှုံးပြီဟု ဆိုရ၏။

⁵⁴Vatn flóði yfir höfuð mitt, ég hugsaði: ,,Ég er frá.``

⁵⁵အိုထာဝရဘုရား၊ နက်သော မြေတွင်းထဲက အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏နာမကို ခေါ်ပါ၏။

⁵⁵Ég hrópaði á nafn þitt, Drottinn, úr hyldýpi gryfjunnar.

⁵⁶အကျွန်ုပ်ခေါ်သံကို ကြားတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အကျွန်ုပ်ညည်းတွားအော်ဟစ်သောအခါ နားတော်ကို လွှဲတော်မမူပါနှင့်။

⁵⁶Þú heyrðir hróp mitt: ,,Byrg ekki eyra þitt, kom mér til fróunar, kom mér til hjálpar.``

⁵⁷အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ကို ဟစ်ခေါ်သော အခါ၊ ကိုယ်တော်သည် ချဉ်းကပ်တော်မူ၍၊ မကြောက်နှင့် ဟု မိန့်တော်မူပြီ။

⁵⁷Þú varst nálægur, þá er ég hrópaði til þín, sagðir: ,,Óttastu ekki!``

⁵⁸အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ် အသက်နှင့် ဆိုင်သောအမှုကိုစောင့်၍ ရွေးနှုတ်တော်မူပြီ။

⁵⁸Þú varðir, Drottinn, mál mitt, leystir líf mitt.

⁵⁹အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ် ခံရသော ညှဉ်းဆဲခြင်းကို မြင်တော်မူပြီ။ အကျွန်ုပ်အဘို့ တရားစီရင်တော်မူပါ။

⁵⁹Þú hefir, Drottinn, séð undirokun mína, rétt þú hluta minn!

⁶⁰သူတို့သည် အကျွန်ုပ်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့သမျှနှင့် မကောင်းသော အကြံရှိသမျှကို ကိုယ်တော်မြင်တော်မူပြီ။

⁶⁰Þú hefir séð alla hefnigirni þeirra, allt ráðabrugg þeirra gegn mér,

⁶¹အိုထာဝရဘုရား၊ သူတို့ကဲ့ရဲ့သောအကြောင်း နှင့်မကောင်း သောအကြံရှိသမျှကို၎င်း၊

⁶¹þú hefir heyrt smánanir þeirra, Drottinn, allt ráðabrugg þeirra í gegn mér,

⁶²အကျွန်ုပ်တဘက်၌ ထသောသူတို့၏ အပြစ်တင် ခြင်း၊ အကျွန်ုပ်တဘက်၌ တနေ့လုံးကြံစည်ခြင်းကို၎င်း ကိုယ်တော်ကြားတော်မူပြီ။

⁶²skraf mótstöðumanna minna og hinar stöðugu ráðagjörðir þeirra gegn mér.

⁶³သူတို့ထိုင်ခြင်း၊ ထခြင်းကိုကြည့်ရှုတော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်သည် သူတို့သီချင်းဆိုစရာအကြောင်းဖြစ်ပါ၏။

⁶³Lít þú á, hvort sem þeir sitja eða standa, þá er ég háðkvæði þeirra.

⁶⁴အိုထာဝရဘုရား၊ သူတို့ကျင့်သော အကျင့်နှင့် အလျောက်အကျိုးအပြစ်ကို ဆပ်ပေးတော်မူပါ။

⁶⁴Þú munt endurgjalda þeim, Drottinn, eins og þeir hafa til unnið.

⁶⁵သူတို့စိတ်နှလုံးကိုခိုင်မာစေ၍ ကျိန်တော်မူပါ။

⁶⁵Þú munt leggja hulu yfir hjarta þeirra, bölvan þín komi yfir þá.Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.

⁶⁶အမျက်တော်ထွက်၍ သူတို့ကို ညှဉ်းဆဲသဖြင့်၊ ထာဝရဘုရား၏ မိုဃ်းကောင်းကင်အောက်မှ သုတ်သင် ပယ်ရှင်းတော်မူပါ။

⁶⁶Þú munt ofsækja þá í reiði og afmá þá undan himni Drottins.