1Salig er den mann som ikke vandrer i ugudeliges råd og ikke står på synderes vei og ikke sitter i spotteres sete,
1Bulahan ang tawo nga wala magalakaw sa tambag sa mga dautan, Ni magatindog sa dalan sa mga makasasala, Ni magalingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton:
2men har sin lyst i Herrens lov og grunder på hans lov dag og natt.
2Kondili anaa sa Kasugoan ni Jehova ang iyang kalipay; Ug sa Kasugoan niya nagapalandong siya sa adlaw ug sa gabii.
3Han skal være lik et tre, plantet ved rinnende bekker, som gir sin frukt i sin tid, og hvis blad ikke visner, og alt hvad han gjør, skal han ha lykke til.
3Ug siya mahisama sa kahoy nga natanum sa daplin sa kasapaan sa tubig, Nga nagadala sa iyang bunga sa iyang panahon, Kansang dahon usab dili malaya, Ug bisan unsa nga ginabuhat niya magamauswagon.
4Ikke så de ugudelige, men de er lik agner, som spredes av vinden.
4Dili ingon niini ang mga dautan, Kondili ingon sa uhot nga ginapalid sa hangin.
5Derfor skal ugudelige ikke bli stående i dommen, og syndere ikke i de rettferdiges menighet.
5Busa dili magatindog ang mga dautan sa paghukom, Ni ang mga makasasala diha sa katilingban sa mga matarung.
6For Herren kjenner de rettferdiges vei, men de ugudeliges vei går til grunne.
6Kay naila ni Jehova ang dalan sa mga matarung; Apan ang dalan sa mga dautan mawala.