¹En sang, en salme av David.

¹Ang akong kasingkasing naandam na, Oh Dios; Magaawit ako, oo, magaawit ako ug mga pagdayeg, bisan uban sa akong himaya.

²Mitt hjerte er rolig, Gud! Jeg vil synge og lovprise, ja, det skal min ære*. / {* d.e. sjel.}

²Pagmata, salterio ug alpa: Ako sa akong kaugalingon mangadlawon pagmata.

³Våkn op, harpe og citar! Jeg vil vekke morgenrøden.

³Magahatag ako kanimo ug mga pasalamat, Oh Jehova, sa taliwala sa mga katawohan; Ug kanimo magaawit ako sa mga pagdayeg sa taliwala sa mga nasud.

⁴Jeg vil prise dig blandt folkene, Herre, og lovsynge dig blandt folkeslagene.

⁴Kay ang imong mahigugmaong-kalolot daku man ibabaw sa kalangitan; Ug ang imong kamatuoran naga-abut ngadto sa mga langit.

⁵For stor over himmelen er din miskunnhet, og inntil skyene din trofasthet.

⁵Pagabayawon ka, Oh Dios, ibabaw sa kalangitan, Ug ang imong himaya ibabaw sa tibook nga yuta.

⁶Vis dig høi over himmelen, Gud, og din ære over all jorden!

⁶Aron pagaluwason ang imong hinigugma, Luwasa sa imong toong kamot, ug tubaga kami.

⁷Forat de du elsker, må bli frelst, så hjelp med din høire hånd og bønnhør oss!

⁷Ang Dios nagasulti diha sa iyang pagkabalaan: magakalipay ako; Pagabahinon ko ang Sichem, ug pagasukdon ko ang walog sa Succoth.

⁸Gud har talt i sin hellighet. Jeg vil fryde mig; jeg vil utskifte Sikem og opmåle Sukkots dal.

⁸Ang Galaad ako man; ang Manases ako; Ang Ephraim usab mao ang panalipod sa akong ulo; Ang Juda mao ang akong magbubuhat sa balaod.

⁹Mig hører Gilead til, mig hører Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hode, Juda er min herskerstav.

⁹Ang Moab mao ang akong dolang nga hunawanan; Sa ibabaw sa Edom igasalibay ko ang akong sapin; Mosinggit ako sa ibabaw sa Filistia.

¹⁰Moab er mitt vaskefat, på Edom kaster jeg min sko, over Filisterland jubler jeg.

¹⁰Kinsa ba ang modala kanako ngadto sa ciudad nga kinutaan? Kinsa ba ang motultol kanako ngadto sa Idumea?

¹¹Hvem vil føre mig til den faste by? Hvem leder mig inn til Edom?

¹¹Wala ba ikaw magasalikway kanamo, Oh Dios? Ug ikaw wala na mouban, Oh Dios, sa among mga panon.

¹²Mon ikke du, Gud, som forkastet oss og ikke drog ut med våre hærer, Gud?

¹²Hatagi kami ug tabang batok sa kaaway; Kay kawang lamang ang tabang sa tawo.

¹³Gi oss hjelp mot fienden, for menneskehjelp er tomhet!

¹³Pinaagi sa Dios makabuhat kami sa pagkamaisugon: Kay siya mao ang moyatak sa among mga kabatok.

¹⁴Ved Gud skal vi gjøre storverk, og han skal trede ned våre fiender.