1En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
1Oh Jehova, hinumdumi alang kang David Ang tanan niyang kagul-anan;
2han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
2Giunsa niya ang pagpanumpa kang Jehova, Ug sa pagsaad sa Gamhanan ni Jacob:
3Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
3Sa pagkatinuod dili ako mosulod sa balong-balong sa akong balay, Ni mosaka ako ngadto sa akong higdaanan;
4jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
4Dili ko pakatulgon ang akong mga mata, Ni tugotan ko nga mahatagpilaw ang akong mga tabon-tabon;
5før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
5Hangtud nga makakaplag ako ug dapit alang kang Jehova, Usa ka tabernaculo alang sa Gamhanan ni Jacob.
6Se, vi hørte om den* i Efrata**, vi fant den i skogsbygden***. / {* d.e. paktens ark.} / {** 1MO 35, 19.} / {*** Kirjat-Jearim.}
6Ania karon, sa Ephrata nadungog namo kini: Hingpalgan namo kini sa kapatagan sa lasang.
7Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
7Mangadto kita sa iyang mga tabernaculo; Managsimba kita didto sa tumbanan sa iyang mga tiil.
8Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
8Tumindog ka, Oh Jehova, ngadto sa imong dapit nga pahulayanan; Ikaw, ug ang arca sa imong kalig-on.
9La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
9Pasul-obi ang imong mga sacerdote sa pagkamatarung; Ug pahugyawa sa kalipay ang imong mga balaan.
10For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
10Tungod lamang kang David nga imong alagad Ayaw ipalingiw ang nawong sa imong dinihog.
11Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
11Si Jehova nanumpa kang David sa kamatuoran; Siya dili mobulag gikan niana: Sa bunga sa imong lawas igabutang ko sa imong trono.
12dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
12Kong ang imong mga anak managbantay sa akong tugon Ug sa akong pagpamatuod nga akong igatudlo kanila, Ang ilang mga anak usab molingkod sa imong trono hangtud sa walay katapusan.
13For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
13Kay si Jehova nagpili sa Sion; Iyang gitinguha kini nga alang sa iyang puloy-anan.
14Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
14Kini mao ang akong dapit nga pahulayanan sa walay katapusan: Dinhi magapuyo ako; kay gitinguha ko kini.
15Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
15Sa madagayaon gayud ako magapanalangin sa iyang makaon: Pagabusgon ko sa tinapay ang iyang mga kabus.
16og dets prester vil jeg klæ med fryd.
16Ingon man usab ang iyang mga sacerdote, pagabistihan ko sa kaluwasan; Ug ang iyang mga balaan managhugyaw sa makusog tungod sa kalipay.
17Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
17Didto himoon ko nga ang sungay ni David mosalingsing: Ako nagtagana ug lamparahan alang sa akong dinihog.
18Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
18Ang iyang mga kaaway pagabistihan ko sa kaulawan; Apan sa ibabaw sa iyang kaugalingon mamulak ang iyang purongpurong.