¹Til sangmesteren, til Nehilot*; en salme av David. / {* rimeligvis bleseinstrumenter.}

¹Patalinghugi, Oh Jehova, ang akong mga pulong; Tulotimbanga ang akong pagpalandong.

²Vend øret til mine ord, Herre, akt på min tanke!

²Pamatia ang tingog sa akong pagtu-aw, Hari ko ug Dios ko: Kay kanimo nagaampo ako.

³Merk på mitt klagerop, min konge og min Gud! For til dig beder jeg.

³Oh Jehova, sa buntag magapatalinghug ka sa akong tingog; Sa buntag pasakaon ko ang akong pag-ampo nganha kanimo ug magahulat ako.

⁴Herre, årle høre du min røst! Årle legger jeg min sak frem for dig og venter.

⁴Kay ikaw dili mao ang Dios nga may kalipay diha sa kadautan: Ang dautan dili magapuyo uban kanimo.

⁵For du er ikke en Gud som har behag i ugudelighet; den onde får ikke bo hos dig.

⁵Ang mga mapahitas-on dili magatindog sa atubangan sa imong mga mata: Nagadumot ikaw sa tanang mga mamumuhat sa kasal-anan.

⁶Overmodige får ikke stå frem for dine øine; du hater alle dem som gjør urett.

⁶Pagalaglagon mo kadto sila nga nagasulti ug mga bakak: Si Jehova nagadumot sa giuhaw sa dugo ug sa tawo nga malimbongon.

⁷Du lar dem som taler løgn, gå til grunne; den blodgjerrige og falske mann er en vederstyggelighet for Herren.

⁷Apan mahitungod kanako, diha sa kadagaya sa imong mahigugmaong-kalolot, mosulod ako sa imong balay: Sa pagkahadlok kanimo, magasimba ako sa atubangan sa imong templo nga balaan.

⁸Men jeg går ved din megen miskunn inn i ditt hus, jeg kaster mig ned foran ditt hellige tempel i din frykt.

⁸Mandoi ako, Oh Jehova, sa imong pagkamatarung tungod sa akong mga kaaway; Tul-iron mo sa akong atubangan ang imong dalan.

⁹Herre, led mig ved din rettferdighet for mine motstanderes skyld, gjør din vei jevn for mitt åsyn!

⁹Kay sa ilang baba walay pagkamatinumanon; Sa ilang sulod nga bahin lonlon mga kadautan; Ang ilang totonlan maoy usa ka lubnganan nga inablihan: Magaulog-ulog sila uban sa ilang dila.

¹⁰For det er ikke sannhet i deres munn; deres indre er fordervelse, deres strupe en åpen grav; sin tunge gjør de glatt.

¹⁰Hukmi sila nga sad-an, Oh Dios; Ipahulog sila pinaagi sa ilang kaugalingong tambag: Tungod sa pagkadaghan sa ilang mga kalapasan itukmod sila; Kay mingsukol sila batok kanimo.

¹¹Døm dem skyldige, Gud! La dem falle for sine råds skyld, styrt dem ned for deres mange misgjerninger! For de er gjenstridige mot dig.

¹¹Apan papaglipaya kadtong tanan nga nanagsalig kanimo; Sa gihapon pasinggita sila sa kalipay, tungod kay ginalabanan mo sila: Pasagdi nga maglipay usab diha kanimo ang mga nahagugma sa imong ngalan.

¹²Da skal alle de som tar sin tilflukt til dig, glede sig; til evig tid skal de juble, og du skal verne om dem; og de som elsker ditt navn, skal fryde sig i dig.

¹²Kay ikaw magapanalangin sa mga matarung; Oh Jehova, ikaw magalikus kaniya uban sa kalooy ingon nga usa ka taming.

¹³For du velsigner den rettferdige, Herre! Som med et skjold dekker du ham med nåde.