¹Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

¹Gloru la Eternulon, cxar Li estas bona; CXar eterna estas Lia boneco:

²Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,

²Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

³og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.

³Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

⁴De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.

⁴Ili vagis en la dezerto, laux vojo senviva, Urbon logxatan ili ne trovis;

⁵De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.

⁵Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortigxis.

⁶Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,

⁶Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

⁷og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.

⁷Kaj Li kondukis ilin laux gxusta vojo, Ke ili venu al urbo logxata.

⁸De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

⁸Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

⁹for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.

⁹CXar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonajxo.

¹⁰De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,

¹⁰Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

¹¹fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.

¹¹CXar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malsxatis la decidon de la Plejaltulo.

¹²Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.

¹²Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

¹³Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

¹³Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹⁴Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.

¹⁴Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li dissxiris.

¹⁵De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

¹⁵Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

¹⁶for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.

¹⁶CXar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

¹⁷De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;

¹⁷La malsagxuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

¹⁸deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.

¹⁸CXiujn mangxojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

¹⁹Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

¹⁹Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

²⁰Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.

²⁰Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

²¹De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

²¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

²²og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.

²²Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

²³De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,

²³Kiuj veturas per sxipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

²⁴de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.

²⁴Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

²⁵Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.

²⁵Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis gxiajn ondojn:

²⁶De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.

²⁶Ili levigxas gxis la cxielo, mallevigxas en la abismojn; Ilia animo konsumigxas de sufero;

²⁷De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.

²⁷Ili iras cxirkauxe kaj sxanceligxas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta sagxeco malaperas.

²⁸Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.

²⁸Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

²⁹Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.

²⁹Li kvietigis la ventegon, Kaj gxiaj ondoj silentigxis.

³⁰Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.

³⁰Kaj ili ekgxojis, kiam farigxis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

³¹De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn

³¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

³²og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.

³²Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejagxuloj ili Lin lauxdu.

³³Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,

³³Li sxangxas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekajxon;

³⁴et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.

³⁴Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de gxiaj logxantoj.

³⁵Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder*. / {* nemlig: for det frelste Israel.}

³⁵Li sxangxas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

³⁶Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.

³⁶Kaj Li logxigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon logxatan.

³⁷Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.

³⁷Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

³⁸Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.

³⁸Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multigxas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

³⁹Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.

³⁹Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

⁴⁰Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,

⁴⁰Li versxas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

⁴¹han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.

⁴¹Malricxulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel sxafojn.

⁴²De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.

⁴²La virtuloj tion vidas, kaj gxojas; Kaj cxia malboneco fermas sian busxon.

⁴³Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!

⁴³Kiu estas sagxa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favorajxojn de la Eternulo.