1En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
1Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj cxiujn liajn suferojn;
2han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
2Ke li jxuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
3Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
3Mi ne eniros en la sxirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
4jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
4Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
5før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
5GXis mi trovos lokon por la Eternulo, Logxejon por la Potenculo de Jakob.
6Se, vi hørte om den* i Efrata**, vi fant den i skogsbygden***. / {* d.e. paktens ark.} / {** 1MO 35, 19.} / {*** Kirjat-Jearim.}
6Jen ni auxdis, ke gxi estas en Efrata; Ni gxin trovis sur arbara kampo.
7Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
7Ni iru en Lian logxejon, Ni klinigxu antaux la benketo de Liaj piedoj.
8Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
8Levigxu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
9La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
9Viaj pastroj vestigxu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
10For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
10Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizagxon de Via sanktoleito.
11Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
11La Eternulo jxuris al David veron, kaj Li ne deklinigxos de gxi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
12dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
12Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian legxon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaux iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
13For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
13CXar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke gxi estu logxejo por Li:
14Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
14CXi tio estas Mia ripozejo por eterne; CXi tie Mi logxos, cxar gxin Mi ekdeziris.
15Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
15GXian nutrajxon Mi abunde benos, GXiajn malricxulojn Mi satigos per pano.
16og dets prester vil jeg klæ med fryd.
16Kaj gxiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj gxiaj fideluloj gxojos kaj triumfos.
17Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
17Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi arangxos lumilon por Mia sanktoleito.
18Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
18Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.