¹En salme, en sang til sabbatsdagen.

¹Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

²Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,

²Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

³å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene

³Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

⁴til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.

⁴CXar Vi gxojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

⁵For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.

⁵Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

⁶Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.

⁶Malklerulo ne scias, Kaj malsagxulo tion ne komprenas.

⁷En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.

⁷Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj cxiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermigxo por eterne.

⁸Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.

⁸Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

⁹Men du er høi til evig tid, Herre!

⁹CXar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras cxiuj malbonaguloj.

¹⁰For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.

¹⁰Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per fresxa oleo.

¹¹Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.

¹¹Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontrauxuloj, auxdas miaj oreloj.

¹²Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.

¹²Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

¹³Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.

¹³Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

¹⁴De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.

¹⁴Ili floras ankoraux en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj fresxaj,

¹⁵Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne

¹⁵Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikajxo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.

¹⁶for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.