Norwegian

Icelandic

Mark

15

1Og straks om morgenen holdt ypperstepresten samråd med de eldste og de skriftlærde, hele rådet, og de bandt Jesus, og førte ham bort og overgav ham til Pilatus.
1Þegar að morgni gjörðu æðstu prestarnir samþykkt með öldungunum, fræðimönnunum og öllu ráðinu. Þeir létu binda Jesú og færa brott og framseldu hann Pílatusi.
2Og Pilatus spurte ham: Er du jødenes konge? Han svarte ham og sa: Du sier det.
2Pílatus spurði hann: ,,Ert þú konungur Gyðinga?`` Hann svaraði: ,,Þú segir það.``
3Og yppersteprestene førte mange klagemål imot ham.
3En æðstu prestarnir báru á hann margar sakir.
4Da spurte Pilatus ham atter: Svarer du ikke et ord? Se hvor svære klagemål de fører mot dig!
4Pílatus spurði hann aftur: ,,Svarar þú engu? Þú heyrir, hve þungar sakir þeir bera á þig.``
5Men Jesus svarte ikke mere, så Pilatus undret sig.
5En Jesús svaraði engu framar, og undraðist Pílatus það.
6Men på høitiden pleide han å gi dem en fange fri, hvem de bad om.
6En á hátíðinni var hann vanur að gefa þeim lausan einn bandingja, þann er þeir báðu um.
7Nu var det en som hette Barabbas; han var kastet i fengsel sammen med nogen oprørere som hadde gjort et mord under oprøret;
7Maður að nafni Barabbas var þá í böndum ásamt upphlaupsmönnum. Höfðu þeir framið manndráp í upphlaupinu.
8og folket kom op og begynte å be Pilatus om det som han alltid pleide å gjøre.
8Nú kom mannfjöldinn og tók að biðja, að Pílatus veitti þeim hið sama og hann væri vanur.
9Da svarte han dem og sa: Vil I jeg skal gi eder jødenes konge fri?
9Pílatus svaraði þeim: ,,Viljið þér, að ég gefi yður lausan konung Gyðinga?``
10For han visste at det var av avind yppersteprestene hadde overgitt ham til ham.
10Hann vissi, að æðstu prestarnir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.
11Men yppersteprestene egget folket op til å be om at han heller skulde gi dem Barabbas fri.
11En æðstu prestarnir æstu múginn til að heimta, að hann gæfi þeim heldur Barabbas lausan.
12Da svarte Pilatus atter og sa til dem: Hvad vil I da jeg skal gjøre med ham som I kaller jødenes konge?
12Pílatus tók enn til máls og sagði við þá: ,,Hvað á ég þá að gjöra við þann, sem þér kallið konung Gyðinga?``
13De ropte igjen: Korsfest ham!
13En þeir æptu á móti: ,,Krossfestu hann!``
14Pilatus sa til dem: Hvad ondt har han da gjort? Men de ropte enda sterkere: Korsfest ham!
14Pílatus spurði: ,,Hvað illt hefur hann þá gjört?`` En þeir æptu því meir: ,,Krossfestu hann!``
15Da nu Pilatus vilde gjøre folket til lags, gav han dem Barabbas fri og lot Jesus hudstryke og overgav ham til å korsfestes.
15En með því að Pílatus vildi gjöra fólkinu til hæfis, gaf hann þeim Barabbas lausan. Hann lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.
16Og stridsmennene førte ham bort, inn i gården, det er borgen, og kalte hele vakten sammen,
16Hermennirnir fóru með hann inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina.
17og de klædde ham i en purpurkappe, og flettet en tornekrone og satte på ham,
17Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum.
18og begynte å hilse ham: Vær hilset, du jødenes konge!
18Þá tóku þeir að heilsa honum: ,,Heill þú, konungur Gyðinga!``
19Og de slo ham i hodet med et rør og spyttet på ham og falt på kne og hyldet ham.
19Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann.
20Og da de hadde spottet ham, tok de purpurkappen av ham og klædde ham i hans egne klær. Så førte de ham ut for å korsfeste ham.
20Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.
21Og det møtte dem en mann som kom ute fra landet, Simon fra Kyrene, far til Aleksander og Rufus; ham tvang de til å bære hans kors.
21En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá Kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar.
22Og de førte ham til stedet Golgata, det er utlagt: Hodeskallestedet,
22Þeir fara með hann til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir ,,hauskúpustaður.``
23og de gav ham vin med myrra i; men han tok den ikke.
23Þeir báru honum vín, blandað myrru, en hann þáði ekki.
24Og de korsfestet ham og delte hans klær imellem sig og kastet lodd om hvad hver skulde få.
24Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um, hvað hver skyldi fá.
25Det var den tredje time da de korsfestet ham.
25En það var um dagmál, er þeir krossfestu hann.
26Og innskriften med klagemålet imot ham lød: Jødenes konge.
26Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA.
27Og sammen med ham korsfestet de to røvere, en på hans høire og en på hans venstre side;
27Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum, en hinn til vinstri. [
28og Skriften blev opfylt, som sier: Og han blev regnet blandt ugjerningsmenn.
28Þá rættist sú ritning, er segir: Með illvirkjum var hann talinn.]
29Og de som gikk forbi, spottet ham, og rystet på hodet og sa: Tvi dig, du som bryter ned templet og bygger det op igjen på tre dager!
29Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: ,,Svei, þú, sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum!
30frels dig selv og stig ned av korset!
30Bjarga nú sjálfum þér, og stíg niður af krossinum.``
31Likeså spottet også yppersteprestene ham sig imellem sammen med de skriftlærde og sa: Andre har han frelst, sig selv kan han ikke frelse!
31Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu hver við annan: ,,Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað.
32La nu Messias, Israels konge, stige ned av korset, så vi kan se det og tro! Også de som var korsfestet sammen med ham, hånte ham.
32Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum, svo að vér getum séð og trúað.`` Einnig smánuðu hann þeir, sem með honum voru krossfestir.
33Og da den sjette time var kommet, blev det mørke over hele landet like til den niende time.
33Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns.
34Og ved den niende time ropte Jesus med høi røst: Elo'i! Elo'i! lama sabaktani? det er utlagt: Min Gud! Min Gud! hvorfor har du forlatt mig?
34Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: ,,Elóí, Elóí, lama sabaktaní!`` Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?
35Og da nogen av dem som stod der, hørte det, sa de: Se, han roper på Elias!
35Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: ,,Heyrið, hann kallar á Elía!``
36Men en løp frem og fylte en svamp med eddik og stakk den på et rør og gav ham å drikke og sa: Vent, la oss se om Elias kommer for å ta ham ned!
36Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: ,,Látum sjá, hvort Elía kemur að taka hann ofan.``
37Men Jesus ropte med høi røst og utåndet.
37En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann.
38Og forhenget i templet revnet i to stykker fra øverst til nederst.
38Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá allt niður úr.
39Men da høvedsmannen, som stod like imot ham, så at han utåndet med et sådant rop, sa han: Sannelig, denne mann var Guds Sønn!
39Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt, sagði hann: ,,Sannarlega var þessi maður sonur Guðs.``
40Men der var også nogen kvinner som så på i frastand; blandt dem var også Maria Magdalena og Maria, mor til Jakob den yngre og Joses, og Salome,
40Þar voru og konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jóse, og Salóme.
41som hadde fulgt ham og tjent ham da han var i Galilea, og mange andre kvinner som hadde draget op med ham til Jerusalem.
41Þær höfðu fylgt honum og þjónað, er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur, sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem.
42Og da det alt var blitt aften - det var beredelses-dagen, det er dagen før sabbaten -
42Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag.
43kom Josef av Arimatea, en høit aktet rådsherre, som også ventet på Guds rike, og han vågde sig til å gå inn til Pilatus og be om Jesu legeme.
43Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann dirfðist að fara inn til Pílatusar og biðja um líkama Jesú.
44Men Pilatus undret sig om han alt skulde være død,
44Pílatus furðaði á, að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði, hvort hann væri þegar látinn.
45og han kalte høvedsmannen for sig og spurte ham om det var lenge siden han døde; og da han hadde fått det å vite av høvedsmannen, gav han liket til Josef.
45Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum, gaf hann Jósef líkið.
46Og Josef kjøpte fint linklæde og tok ham ned og svøpte ham i linklædet og la ham i en grav som var uthugget i klippen, og veltet en sten for døren til graven.
46En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gröf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann.María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.
47Men Maria Magdalena og Maria, mor til Joses, så hvor han blev lagt.
47María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.