¹Til sangmesteren; av David. Dåren sier i sitt hjerte: Det er ikke nogen Gud. Onde, vederstyggelige er deres gjerninger; det er ingen som gjør godt.

¹Til söngstjórans. Davíðssálmur. Heimskinginn segir í hjarta sínu: ,,Guð er ekki til.`` Ill og andstyggileg er breytni þeirra, enginn gjörir það sem gott er.

²Herren skuer ned fra himmelen på menneskenes barn for å se om det er nogen forstandig, nogen som søker Gud.

²Drottinn lítur af himni niður á mennina til þess að sjá, hvort nokkur sé hygginn, nokkur sem leiti Guðs.

³De er alle avveket, alle tilsammen fordervet; det er ingen som gjør godt, enn ikke én.

³Allir eru viknir af leið, allir spilltir, enginn gjörir það sem gott er _ ekki einn.

⁴Sanser de da ikke, alle de som gjør urett, som eter mitt folk, likesom de eter brød? På Herren kaller de ikke.

⁴Skyldu þeir ekki fá að kenna á því, allir illgjörðamennirnir, þeir er eta lýð minn sem brauð væri og ákalla eigi Drottin?

⁵Da forferdes de såre; for Gud er med den rettferdige slekt.

⁵Þá skulu þeir verða mjög óttaslegnir, því að Guð er hjá kynslóð réttlátra.

⁶Gjør bare den elendiges råd til skamme! For Herren er hans tilflukt.

⁶Þér megið láta ráð hinna hrjáðu til skammar verða, því að Drottinn er samt athvarf þeirra.Ó að hjálpræði Ísraels komi frá Síon! Þegar Drottinn snýr við hag lýðs síns, skal Jakob fagna og Ísrael gleðjast.

⁷O, at der fra Sion må komme frelse for Israel! Når Herren gjør ende på sitt folks fangenskap, da skal Jakob fryde sig, Israel glede sig.

⁷Ó að hjálpræði Ísraels komi frá Síon! Þegar Drottinn snýr við hag lýðs síns, skal Jakob fagna og Ísrael gleðjast.