¹En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

¹わたしが悩みのうちに、主に呼ばわると、主はわたしに答えられる。

²Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

²「主よ、偽りのくちびるから、欺きの舌から、わたしを助け出してください」。

³Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

³欺きの舌よ、おまえに何が与えられ、何が加えられるであろうか。

⁴Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken*. / {* d.e. fordervende og smertefulle straffer.}

⁴ますらおの鋭い矢と、えにしだの熱い炭とである。

⁵Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt*! / {* d.e. iblandt mennesker som ligner de stridslystne og rovgjerrige folkeslag Mesek og Kedar.}

⁵わざわいなるかな、わたしはメセクにやどり、ケダルの天幕のなかに住んでいる。

⁶Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

⁶わたしは久しく平安を憎む者のなかに住んでいた。わたしは平安を願う、しかし、わたしが物言うとき、彼らは戦いを好む。

⁷Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

⁷わたしは平安を願う、しかし、わたしが物言うとき、彼らは戦いを好む。