¹Til sangmesteren; "Forderv ikke"*; av David; en gyllen sang, da han flyktet for Saul og var i hulen**. / {* kanskje melodien.} / {** 1SA 22, 1; 24, 4.}

¹神よ、わたしをあわれんでください。わたしをあわれんでください。わたしの魂はあなたに寄り頼みます。滅びのあらしの過ぎ去るまではあなたの翼の陰をわたしの避け所とします。

²Vær mig nådig, Gud, vær mig nådig! For til dig tar min sjel sin tilflukt, og i dine vingers skygge søker jeg ly inntil fordervelsen går over.

²わたしはいと高き神に呼ばわります。わたしのためにすべての事をなしとげられる神に呼ばわります。

³Jeg roper til Gud, den Høieste, til den Gud som fullfører sin gjerning for mig.

³神は天から送ってわたしを救い、わたしを踏みつける者をはずかしめられます。〔セラすなわち神はそのいつくしみとまこととを送られるのです。

⁴Han sender hjelp fra himmelen og frelser mig, når den som vil opsluke mig, håner. Sela. Gud sender sin miskunnhet og sin trofasthet.

⁴わたしは人の子らをむさぼり食らうししの中に横たわっています。彼らの歯はほこ、また矢、彼らの舌は鋭いつるぎです。

⁵Min sjel er midt iblandt løver; jeg må ligge iblandt dem som spruter ild, menneskebarn hvis tenner er spyd og piler, og hvis tunge er et skarpt sverd.

⁵神よ、みずからを天よりも高くし、みさかえを全地の上にあげてください。

⁶Vis dig høi over himmelen, Gud, din ære over all jorden!

⁶彼らはわたしの足を捕えようと網を設けました。わたしの魂はうなだれました。彼らはわたしの前に穴を掘りました。しかし彼らはみずからその中に陥ったのです。〔セラ

⁷De stiller garn for mine trin, min sjel er nedbøiet; de graver en grav for mig, de faller selv midt i den. Sela.

⁷神よ、わたしの心は定まりました。わたしの心は定まりました。わたしは歌い、かつほめたたえます。

⁸Mitt hjerte er rolig, Gud, mitt hjerte er rolig; jeg vil synge og lovprise.

⁸わが魂よ、さめよ。立琴よ、琴よ、さめよ。わたしはしののめを呼びさまします。

⁹Våkn op, min ære*, våkn op, harpe og citar! Jeg vil vekke morgenrøden. / {* d.e. sjel.}

⁹主よ、わたしはもろもろの民の中であなたに感謝し、もろもろの国の中であなたをほめたたえます。

¹⁰Jeg vil prise dig blandt folkene, Herre, jeg vil lovsynge dig blandt folkeslagene.

¹⁰あなたのいつくしみは大きく、天にまで及び、あなたのまことは雲にまで及びます。神よ、みずからを天よりも高くし、みさかえを全地の上にあげてください。

¹¹For din miskunnhet er stor inntil himmelen, og din trofasthet inntil skyene.

¹¹神よ、みずからを天よりも高くし、みさかえを全地の上にあげてください。

¹²Vis dig høi over himmelen, Gud, din ære over all jorden!