¹Til sangmesteren; en salme av David.

¹神よ、わたしが嘆き訴えるとき、わたしの声をお聞きください。敵の恐れからわたしの命をお守りください。

²Hør, Gud, min røst når jeg klager, bevar mitt liv for fiendens skremsel!

²わたしを隠して、悪を行う者のひそかなはかりごとから免れさせ、不義を行う者のはかりごとから免れさせてください。

³Skjul mig for de ondes lønnlige råd, for illgjerningsmenns larmende hop,

³彼らはその舌をつるぎのようにとぎ、苦い言葉を矢のように放ち、

⁴som hvesser sin tunge som et sverd, legger på buen sin pil, det bitre ord,

⁴隠れた所から罪なき者を射ようとする。にわかに彼を射て恐れることがない。

⁵for å skyte den uskyldige i lønndom; med ett skyter de ham og frykter ikke.

⁵彼らは悪い企てを固くたもち、共にはかり、ひそかにわなをかけて言う、「だれがわれらを見破ることができるか。

⁶De gjør sitt onde råd fast; de forteller hvorledes de vil legge skjulte snarer; de sier: Hvem ser dem?

⁶だれがわれらの罪をたずね出すことができるか。われらは巧みに、はかりごとを考えめぐらしたのだ」と。人の内なる思いと心とは深い。

⁷De uttenker ugjerninger: Vi er ferdige, tanken er uttenkt - og menneskenes tanker og hjerter er dype.

⁷しかし神は矢をもって彼らを射られる。彼らはにわかに傷をうけるであろう。

⁸Da skyter Gud dem; med ett kommer pilen; slaget har rammet dem.

⁸神は彼らの舌のゆえに彼らを滅ぼされる。彼らを見る者は皆そのこうべを振るであろう。

⁹Og de blir nedstyrtet, deres tunge kommer over dem; alle de som ser på dem, ryster på hodet.

⁹その時すべての人は恐れ、神のみわざを宣べ伝え、そのなされた事を考えるであろう。正しい人は主にあって喜び、かつ主に寄り頼む。すべて心の直き者は誇ることができる。

¹⁰Og alle mennesker frykter og forkynner Guds gjerning, og de forstår hans verk.

¹⁰正しい人は主にあって喜び、かつ主に寄り頼む。すべて心の直き者は誇ることができる。

¹¹Den rettferdige gleder sig i Herren og tar sin tilflukt til ham, og alle opriktige av hjertet priser sig lykkelige.