1Hør dette, I prester, og gi akt, du Israels hus, og du kongehus, vend øret til! For eder gjelder dommen; for en snare har I vært på Mispa og et utspent nett på Tabor.
1
«ای کاهنان بشنوید! ای قوم اسرائیل توجّه کنید! ای خاندان پادشاه گوش بدهید! شما محکوم هستید، زیرا در مصفه همچون دامی گشتید و در کوه تابور مانند دام شدید.
2De er falt dypt i en mangfoldighet av forvillelser; men jeg skal tukte dem alle.
2
ای مردم سرکش، شما را بهخاطر کشتار بیحد، مجازات میکنم.
3Jeg kjenner Efra'im, og Israel er ikke skjult for mig; for nu har du drevet utukt, Efra'im! Israel er blitt urent.
3
من اسرائیل را میشناسم و کارهای وی هم از من مخفی نیست. اسرائیل زنا کرده و آلوده شده است.»
4Deres gjerninger tillater dem ikke å vende om til sin Gud; for de har en utuktens ånd i sitt indre, og Herren kjenner de ikke.
4
کارهایشان مانع بازگشت آنها به سوی خدایشان است، زیرا روح زناکاری در آنها رخنه کرده است و نمیتوانند خداوند را بشناسند.
5Og Israels stolthet skal vidne mot det like i dets åsyn, og Israel og Efra'im skal omkomme for sin misgjernings skyld; også Juda skal omkomme med dem.
5
غرور قوم اسرائیل علیه آنها شهادت میدهد. مردم افرایم در زیر بار گناه میلغزند و یهودا هم با آنها یکجا به زمین میخورد.
6Med sine får og okser skal de gå for å søke Herren, men ikke finne ham; han har dradd sig bort fra dem.
6
آنها با رمه و گلّهٔ خود به جستجوی خداوند میروند، امّا او را نمییابند، زیرا او خود را از آنها دور ساخته است.
7Mot Herren har de båret sig troløst at, for de har født uekte barn; nu skal nymånen* fortære både dem og alt det de eier. / {* som de feiret på hedensk vis.}
7
آنها به خداوند خیانت کردهاند و فرزندان غیر مشروع به وجود آوردهاند. پس اکنون آنها و سرزمین ایشان بزودی از بین خواهند رفت.
8Støt i basun i Gibea, i trompet i Rama! Blås alarm i Bet-Aven*! Fienden er efter dig, Benjamin! / {* HSE 4, 15.}
8
شیپور جنگ را در جبعه و زنگ خطر را در رامه به صدا در آورید و در بیت آون فریاد بزنید. ای مردم بنیامین، از ترس بلرزید!
9Efra'im skal bli til en ørken på straffens dag; blandt Israels stammer har jeg kunngjort hvad sikkert vil skje.
9
ای افرایم روز مجازات تو نزدیک است و بزودی ویران میشوی. به بنیاسرائیل اعلام میکنم که این واقعه حتمی است.
10Judas fyrster er blitt lik dem som flytter markeskjell; over dem vil jeg utøse min harme som vann.
10
خداوند میفرماید: «رهبران یهودا زمینها را غارت میکنند، بنابراین من خشم خود را مانند سیلاب بر آنها فرو خواهم ریخت.
11Efra'im blir undertrykt, knust ved dom; for han fant for godt å følge menneskers bud.
11
اسرائیل مورد قهر من قرار گرفته است و در روز محاکمه درهم کوبیده میشود، زیرا پیرو چیزهای باطل گردیده است.
12Og jeg er som møll for Efra'im og som råttenhet for Judas hus.
12
بنابراین، من برای اسرائیل مانند بید که پشم را از بین میبرد خواهم بود و ریشهٔ یهودا را نابود میکنم.
13Da Efra'im så sin sykdom og Juda sitt sår, da gikk Efra'im til Assur og sendte bud til kong Jareb*; men han skal ikke kunne helbrede eder, og eders sår skal ikke bli lægt. / {* den stridbare, Assyrias konge; HSE 10, 6.}
13
«وقتی اسرائیل دید که تا چه حد بیمار است و یهودا که جراحت او تا چه حد است، افرایم به کشور آشور روی آورد و به پادشاه بزرگ آن پناه برد. امّا امپراتور آشور قادر نیست که او را شفا بدهد و یا زخمش را مداوا نماید.
14For jeg er som en løve mot Efra'im og som en ungløve mot Judas hus; selv sønderriver jeg og går min vei; jeg bærer byttet bort, og det er ingen som frelser.
14
مانند شیری که شکار خود را میدرد، من افرایم و یهودا را میدرم و با خود میبرم و هیچکسی نمیتواند آنها را از چنگ من برهاند.
«سپس آنها را ترک خواهم کرد و به خانهٔ خود برمیگردم تا آنها به گناهان خود آگاه گردند و طالب روی من شوند و از من درخواست کمک نمایند.»
15Jeg vil gå min vei, jeg vil vende tilbake til mitt sted, inntil de erkjenner sig skyldige og søker mitt åsyn; i sin trengsel skal de lete efter mig.
15
«سپس آنها را ترک خواهم کرد و به خانهٔ خود برمیگردم تا آنها به گناهان خود آگاه گردند و طالب روی من شوند و از من درخواست کمک نمایند.»