¹Men som medarbeidere formaner vi eder også at I ikke forgjeves må ta imot Guds nåde.

¹Przetoż pomagając mu, napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali.

²Han sier jo: På den tid som behaget mig, bønnhørte jeg dig, og på frelsens dag kom jeg dig til hjelp. Se, nu er en velbehagelig tid, se, nu er frelsens dag!

²(Bo mówi Bóg: Czasu przyjemnego wysłuchałem cię, a w dzieó zbawienia poratowałem cię; oto teraz dzieó przyjemny, oto teraz dzieó zbawienia.)

³Og vi gir ikke i noget stykke noget anstøt, forat ikke tjenesten skal bli lastet,

³Żadnego w niczem nie dawając zgorszenia, aby nie było zganione usługiwanie nasze.

⁴men viser oss i alt som Guds tjenere: ved stort tålmod i trengsler, i nød, i angst,

⁴Ale we wszystkiem zalecając samych siebie, jako słudzy Boży, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,

⁵under slag, i fengsler, i oprør, i strengt arbeid, i nattevåk, i faste;

⁵W razach, w więzieniach, w potłukaniu, w pracach, w niedosypianiu, w postach,

⁶ved renhet, ved skjønnsomhet, ved langmodighet, ved godhet, ved den Hellige Ånd, ved uskrømtet kjærlighet,

⁶W czystości, w umiejętności, w nieskwapliwości, w dobrotliwości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej;

⁷ved sannhets ord, ved Guds kraft, ved rettferds våben på høire og venstre side;

⁷W mowie prawdy, w mocy Bożej, przez oręże sprawiedliwości na prawo i na lewo;

⁸i ære og vanære, med ondt rykte og godt rykte, som forførere og dog sanndrue,

⁸Przez chwałę i zelżywość, przez niesławę i dobrą sławę, jakoby zwodziciele, wszakże prawdziwi;

⁹som ukjente og dog velkjente; som de som dør, og se, vi lever, som de som refses og dog ikke ihjelslåes,

⁹Jako nieznajomi, wszakże znajomi; jako umierający, a oto żyjemy; jako pokarani, ale nie zabici;

¹⁰som bedrøvede, men alltid glade, som fattige, som dog gjør mange rike, som de som intet har og dog eier alt.

¹⁰Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.

¹¹Vår munn er oplatt mot eder, I korintiere, vårt hjerte har utvidet sig.

¹¹Usta nasze otworzone są ku wam, o Koryntowie! serce nasze rozszerzone jest.

¹²I har ikke trangt rum hos oss, men det er trangt i eders hjerte.

¹²Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrznościach waszych.

¹³Men like for like - jeg taler som til barn - utvid også I eders hjerter!

¹³O wzajemną tedy nagrodę jako dziatkom mówię: Rozszerzcież się i wy.

¹⁴Dra ikke i fremmed åk med vantro! for hvad samlag har rettferd med urett, eller hvad samfund har lys med mørke?

¹⁴Nie ciągnijcież nierównego jarzma z niewiernymi; bo cóż za społeczność sprawiedliwości z nieprawością? albo co za społeczność światłości z ciemnością?

¹⁵Og hvad samklang er det mellem Kristus og Belial, eller hvad lodd og del har en troende med en vantro?

¹⁵A co za zgoda Chrystusa z Belijałem? albo co za dział wiernemu z niewiernym?

¹⁶Og hvad enighet er det mellem Guds tempel og avguder? Vi er jo den levende Guds tempel, som Gud har sagt: Jeg vil bo iblandt dem og ferdes iblandt dem, og jeg vil være deres Gud, og de skal være mitt folk.

¹⁶A co za zgoda kościoła Bożego z bałwanami? Albowiem wy jesteście kościołem Boga żywego, tak jako mówi Bóg: Będę mieszkał w nich i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

¹⁷Derfor, gå ut fra dem og skill eder fra dem, sier Herren, og rør ikke ved urent, så skal jeg ta imot eder,

¹⁷Przetoż wynijdźcie z pośrodku ich i odłączcie się, mówi Pan, a nieczystego się nie dotykajcie, a Ja was przyjmę.

¹⁸og jeg vil være eder en far, og I skal være mig sønner og døtre, sier Herren, den Allmektige.

¹⁸I będę wam za Ojca, a wy mi będziecie za synów i za córki, mówi Pan wszechmogący.