1En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
1Rabbiyow, waxaan kaaga qayshaday moolalka.
2Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
2Sayidow, codkayga maqal, Oo dhegahaagu ha noqdeen kuwo u digtoon Codka baryootankayga.
3Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
3Rabbiyow, haddaad dembiyada u fiirsatid, Bal yaa istaagi doona, Sayidow?
4For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
4Laakiinse waxaa kula jirta dembidhaafid, In adiga lagaa cabsado daraaddeed.
5Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
5Waxaan sugaa Rabbiga, Naftayduna way sugtaa, oo eraygiisa ayaan rajo ku qabaa.
6Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
6Naftaydu waxay Sayidka u dhawrtaa In ka sii badan sida waardiyuhu u dhawro waaga berigiisa, Haah, in ka sii badan sida waardiyuhu u dhawro waaga berigiisa.
7Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
7Reer binu Israa'iilow, Rabbiga rajo ku qaba, Waayo, Rabbigu wuxuu leeyahay naxariis Iyo weliba furasho aad iyo aad u badan.Oo wuxuu reer binu Israa'iil ka soo furan doonaa Dembiyadooda oo dhan.
8og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
8Oo wuxuu reer binu Israa'iil ka soo furan doonaa Dembiyadooda oo dhan.