1En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
1Rabbiyow, bal xusuuso Daa'uud Dhibaatooyinkiisii oo dhan,
2han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
2Iyo siduu Rabbiga ugu dhaartay, Oo nidar ugu galay Ilaaha Xoogga leh oo Yacquub, isagoo leh,
3Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
3Hubaal anigu geli maayo teendhada gurigayga, Sariirtaydana fuuli maayo,
4jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
4Indhahayga seexasho isugu qaban maayo, Il iyo baalna isu keeni maayo,
5før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
5Ilaa aan meel u helo Rabbiga, Oo aan taambuug u helo Kan Xoogga leh oo Yacquub.
6Se, vi hørte om den* i Efrata**, vi fant den i skogsbygden***. / {* d.e. paktens ark.} / {** 1MO 35, 19.} / {*** Kirjat-Jearim.}
6Bal eeg, annagu waxaan ku maqalnay Efraataah, Oo waxaan ka helnay berrinkii duurka.
7Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
7Waxaan geli doonnaa taambuugyadiisa, Oo waxaan ku sujuudi doonnaa meeshuu cagaha saarto.
8Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
8Rabbiyow, sara joogso, oo meeshaada nasashada gal, Adiga iyo sanduuqa xooggaaguba.
9La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
9Wadaaddadaadu xaqnimo ha huwadeen, Quduusiintaaduna farxad ha la qayliyeen.
10For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
10Addoonkaagii Daa'uud daraaddiis Ha sii jeedin kaaga subkan wejigiisa.
11Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
11Rabbigu run buu Daa'uud ugu dhaartay, Oo dhaartiisiina ka soo noqon maayo, Midhaha jidhkaaga midkood ayaan carshigaaga ku fadhiisin doonaa.
12dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
12Carruurtaadu hadday xajiyaan axdigayga Iyo markhaatifurkayga aan iyaga bari doono, De markaas carruurtooduna weligood bay ku fadhiisan doonaan carshigaaga.
13For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
13Waayo, Rabbigu wuu doortay Siyoon, Oo wuxuu u jeclaystay inuu rugtiisii ka dhigto.
14Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
14Halkanu waa meeshaydii nasashada weligeedba, Halkanaan degganaan doonaa, waayo, waan jeclaystay.
15Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
15Waxaan iyada aad iyo aad ugu barakayn doonaa quud, Oo masaakiinteeda waxaan ka dhergin doonaa cunto.
16og dets prester vil jeg klæ med fryd.
16Wadaaddadeedana waxaan huwin doonaa badbaado, Quduusiinteeduna aad bay ula qaylin doonaan farxad.
17Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
17Halkaas waxaan ka dhigi doonaa in gees Daa'uud u soo baxo, Waxaan laambad u diyaariyey kii aan subkaday.Cadaawayaashiisa waxaan huwin doonaa ceeb, Laakiinse taajkiisu madaxiisuu ku waari doonaa.
18Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
18Cadaawayaashiisa waxaan huwin doonaa ceeb, Laakiinse taajkiisu madaxiisuu ku waari doonaa.