1Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!
1Rabbiyow, Ilaaha aargudashada lahow, Ilaaha aargudashada lahow, soo iftiin.
2Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!
2Xaakinka dunidow, sara joogso, Oo kuwa kibray abaalkooda mari.
3Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?
3Rabbiyow, kuwa sharka lahu ilaa goormay, Kuwa sharka lahu ilaa goormay guulaysanayaan?
4De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.
4Way bulxamaan, oo kibir bay ku hadlaan, Oo xumaanfalayaasha oo dhammu way faanaan.
5Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.
5Rabbiyow, iyagu waxay burburiyaan dadkaaga, Oo dhaxalkaagay silciyaan.
6Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.
6Carmalka iyo shisheeyaha ayay laayaan, Oo agoontay nafta ka qaadaan.
7Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.
7Oo waxay isyidhaahdaan, Waxan Rabbigu ma arki doono, Oo Ilaaha reer Yacquubna kama fikiri doono.
8Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?
8Kuwiinna doqonnada ah oo dadka ku dhex jirow, fiirsada, Oo kuwiinna nacasyada ahow, goormaad caqli yeelanaysaan?
9Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?
9Kii dhegta abuuray, sow wax maqli maayo? Kii isha sameeyeyna, sow wax arki maayo?
10Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?
10Kan quruumaha edbiyaa, sow wax hagaajin maayo? Kaasoo ah kan dadka aqoonta bara?
11Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.
11Rabbigu waa og yahay fikirrada binu-aadmigu Inay micnela'aan yihiin.
12Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov
12Rabbiyow, waxaa barakaysan ninkii aad edbiso, Oo aad sharcigaaga wax ka barto,
13for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.
13Si aad uga nasiso maalmaha belaayada Inta kan sharka lahaa godka loo qodayo.
14For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;
14Waayo, Rabbigu dadkiisa xoori maayo, Oo dhaxalkiisana dayrin maayo.
15for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.
15Waayo, garsooriddu waxay ku soo noqon doontaa xaqnimada, Oo inta qalbigoodu qumman yahay oo dhammuna way raaci doonaan.
16Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?
16Bal yaa ii kacaya oo sharfalayaasha iga hor joogsanaya? Oo yaa ii soo istaagaya oo xumaanfalayaasha iga celinaya?
17Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.
17Rabbigu haddaanu i caawin, Hadda naftaydu waxay joogi lahayd meesha aamusnaanta.
18Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!
18Markaan idhi, Rabbiyow, cagtaydu waa simbiriirixanaysaa, Waxaa kor ii qaadday naxariistaada.
19Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.
19Kolkay fikirro badan igu dhex jiraan Waxaa naftayda ka farxiya qalbiqaboojintaada.
20Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?
20Carshiga sharnimadu ma xidhiidh buu kula yeelanayaa, Kaasoo belaayo qaynuun ku qabanqaabiya?
21De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.
21Waxay dhammaantood isu soo wada urursadaan kan xaqa ah naftiisa, Oo waxay xukumaan dhiig aan eed lahayn.
22Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.
22Laakiinse Rabbigu waxa weeye munaaraddayda, Ilaahayna waa dhagaxii magangalkayga.Oo wuxuu dushooda ku soo celiyey xumaatadoodii, Oo wuxuu iyaga ku dhex baabbi'in doonaa sharnimadooda, Rabbiga Ilaaheenna ahu wuu wada baabbi'in doonaa.
23Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.
23Oo wuxuu dushooda ku soo celiyey xumaatadoodii, Oo wuxuu iyaga ku dhex baabbi'in doonaa sharnimadooda, Rabbiga Ilaaheenna ahu wuu wada baabbi'in doonaa.