1Av David. Til dig, Herre, roper jeg. Min klippe, vær ikke døv imot mig, forat jeg ikke, om du tier til mig, skal bli lik dem som farer ned i graven!
1 Dawda wane no. Ya Rabbi, ni gaa no ay ga ce. Ya ay tondi daaro, ma si te ay se suntaŋ. Zama ay ma si ciya sanda borey kaŋ yaŋ goono ga gunguray ka do guusu ra, Da ni dangay ay se.
2Hør mine inderlige bønners røst, når jeg roper til dig, når jeg opløfter mine hender til ditt hellige kor!
2 Ma maa ay ŋwaara jinda, Waati kaŋ ay goono ga hẽ ni gaa. Saaya kaŋ cine ay g'ay kambey sambu ka guna ni Nangu Hananta gaa haray.
3Riv mig ikke bort med de ugudelige og med dem som gjør urett, som taler fred med sin næste, enda der er ondt i deres hjerte!
3 Ma s'ay kurru boro laaley da goy yaamo teekoy banda, Ngey kaŋ yaŋ ga baani sanni te ngey gorokasin se, Amma laala go i biney ra.
4Gi dem efter deres gjerning og efter deres onde adferd! Gi dem efter deres henders gjerning, gjengjeld dem hvad de har gjort!
4 Ma bana i se i goyey boŋ, D'i goyey laala hina me mo. Ma bana i se i kambe goyey boŋ, M'i alhakko yeti i se.
5For de akter ikke på hvad Herren gjør, eller på hans henders gjerning; han skal nedbryte dem og ikke opbygge dem.
5 Za kaŋ i mana laakal da Rabbi goyey, Wala mo a kambey goyey, A ga i bagu no, a si i cina bo.
6Lovet være Herren, fordi han har hørt mine inderlige bønners røst!
6 I ma Rabbi sifa, zama a maa ay ŋwaara jinda.
7Herren er min styrke og mitt skjold; til ham har mitt hjerte satt sin lit, og jeg blir hjulpet; derfor fryder mitt hjerte sig, og jeg vil prise ham med min sang.
7 Rabbi ya ay gaabo no, d'ay korayo mo. Ay bina de a gaa, ay du gaakasinay mo. Woodin se no ay bina ga farhã gumo, Ay bayto mo no ay g'a saabu nd'a.
8Herren er deres* styrke, og han er et frelsens vern for sin salvede. / {* d.e. sitt folks.}
8 Rabbi ga ti i gaabo, Nga no ga ti faaba wongu fu nga suubananta se.
9Frels ditt folk og velsign din arv, og fø dem og bær dem til evig tid!
9 Ma ni jama faaba, ma albarka daŋ ni wane borey gaa. Ma ciya i kurukwa, ma soobay k'i tambe hal abada.