¹Bli derfor Guds efterfølgere som hans elskede barn,

¹ПАС, чун фарзандони маҳбуб, ба Худо тақлид намоед,

²og vandre i kjærlighet, likesom Kristus elsket eder og gav sig selv for oss som en gave og et offer, Gud til en velbehagelig duft.

²Ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо, ҳамчун ҳадия ва қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бӯи муаттар таслим намуд.

³Men utukt og all urenhet og havesyke må ikke engang nevnes iblandt eder, således som det sømmer sig for hellige,

³Лекин зино ва ҳар гуна нопокӣ ва тамаъкорӣ набояд дар байни шумо ҳатто зикр ёбад, чунон ки ба муқаддасон муносиб аст;

⁴heller ikke skamløs ferd og dårlig snakk eller lettferdig tale, som alt sammen er utilbørlig, men heller takksigelse.

⁴Ҳамчунин алфози қабеҳа ва жожхоӣ ва масхарабозӣ, ки аз рӯи одоб нест, набояд бошад, балки шукргузорӣ лозим аст;

⁵For dette vet og skjønner I at ingen horkarl eller uren eller havesyk, som er en avgudsdyrker, har arv i Kristi og Guds rike.

⁵Зеро инро яқин бидонед, ки ҳеч як зинокор, ё нопок, ё тамаъкор, ки вай бутпараст аст, дар Малакути Масеҳ ва Худо мерос надорад.

⁶La ingen dåre eder med tomme ord! for på grunn av disse ting kommer Guds vrede over vantroens barn;

⁶Бигзор ҳеҷ кас шуморо бо суҳанони ботил фирефта накунад, зеро ки барои ин газаби Худо бар писарони исьён меояд.

⁷ha derfor ikke noget med dem å gjøre!

⁷Пас, шарики онҳо нашавед.

⁸For I var fordum mørke, men nu er I lys i Herren; vandre som lysets barn -

⁸Зеро ки шумо як вақте зулмот будед, вале ҳоло нуре дар Худованд ҳастед: чун фарзандони нур рафтор кунед,

⁹for lysets frukt viser sig i all godhet og rettferdighet og sannhet -

⁹Чунки самари нур аз ҳар меҳрубонӣ, адолат ва ростӣ иборат аст;

¹⁰idet I prøver hvad som er velbehagelig for Herren,

¹⁰Ва таҳқиқ кунед, то бидонед он чи, ки Худо меписандад, чист.

¹¹og ha intet å gjøre med mørkets ufruktbare gjerninger, men refs dem heller!

¹¹Ва дар аъмоли бесамари зулмот иштирок накунед, балки онҳоро фош намоед.

¹²For det som lønnlig drives av dem, er skammelig endog å si;

¹²Зеро дар бораи корҳое ки онҳо пинҳонӣ мекунанд, сухан рондан ҳам нанговар аст.

¹³men når det refses, blir det alt åpenbaret av lyset; for alt som blir åpenbaret, er lys.

¹³Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар рӯшной зоҳир мешавад, зеро ҳар он чи зоҳир мешавад, нур аст;

¹⁴Derfor sier Skriften: Våkn op, du som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig.

¹⁴Бинобар ин гуфта шудааст: "Эй ту, ки ҳоб рафтаӣ, барҳез ва аз мурдагон эҳьё шав, ва Масеҳ бар ту нур хоҳад пощид".

¹⁵Se derfor til hvorledes I kan vandre varlig, ikke som uvise, men som vise,

¹⁵Пас, бодиққат назар кунед, ки чӣ гуна рафтор менамоед, на чун бехирадон, балки чун хирадмандон,

¹⁶så I kjøper den beleilige tid; for dagene er onde.

¹⁶Ва фурсатро ғанимат донед, чунки ин рӯзҳо шарир аст.

¹⁷Derfor, vær ikke dårer, men forstå hvad Herrens vilje er!

¹⁷Бинобар ин нодон набошед, балки дарк кунед, ки иродаи Худо чист.

¹⁸Og drikk eder ikke drukne av vin, for i det er der ryggesløshet, men bli fylt av Ånden,

¹⁸Ва масти шароб нашавед, ки аз он фисқу фуҷур ба амал меояд; балки аз Рӯҳ пур шуда,

¹⁹så I taler til hverandre med salmer og lovsanger og åndelige viser, og synger og leker for Herren i eders hjerter,

¹⁹Ба якдигар бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рӯҳонӣ сухан гӯед ва дар дилҳои худ барои Худованд бисароед ва тараннум намоед,

²⁰og alltid sier Gud og Faderen takk for alle ting i vår Herre Jesu Kristi navn,

²⁰Ҳамеша барои ҳама чиз Худои Падарро ба исми Худованди мо Исои Масеҳ шукр гӯед,

²¹og underordner eder under hverandre i Kristi frykt.

²¹Дар тарси Худо мутеи якдигар шавед.

²²I hustruer! underordne eder under eders egne menn som under Herren!

²²Эй занон, мутеи шавҳарони худ шавед, мисли он ки ба Худованд бошад,

²³for mannen er hustruens hoved, likesom Kristus er menighetens hoved, han som er sitt legemes frelser.

²³Чунки шавҳар сари зан аст, чунон ки Масеҳ сари Калисо ва Наҷотдиҳандаи бадан аст;

²⁴Men likesom menigheten underordner sig under Kristus, således skal også hustruene underordne sig under sine menn i alle ting.

²⁴Аммо, чӣ тавре ки Калисо ба Масеҳ тобеъ аст, ҳамон тавр занон низ бояд аз ҳар ҷиҳат ба шавҳарони худ тобеъ бошанд.

²⁵I menn! elsk eders hustruer, likesom Kristus elsket menigheten og gav sig selv for den,

²⁵Эй шавҳарон, занони худро дӯст доред, чунон ки Масеҳ низ ба Калисо муҳаббат дошт ва Худро аз барои он таслим намуд,

²⁶for å hellige den, idet han renset den ved vannbadet i ordet,

²⁶То ки онро ба ғусли об пок карда, ба воситаи калом тақдис намояд,

²⁷forat han selv kunde fremstille menigheten for sig i herlighet, uten plett eller rynke eller noget sådant, men at den kunde være hellig og ulastelig.

²⁷Ва ба ҳузури Худ Калисоро дар ҷалоле тақдим кунад, ки на доғе дошта бошад, на нуқсоне, на чизе монанди ин, балки муқаддас ва беайб бошад.

²⁸Så er mennene skyldige å elske sine hustruer som sine egne legemer. Den som elsker sin hustru, elsker sig selv;

²⁸Ҳамин тавр бояд шавҳарон занони худро мисли ҷисми худ дӯст доранд: он ки зани худро дӯст медошта бошад, худро дӯст медорад.

²⁹ingen har jo nogensinne hatet sitt eget kjød, men han før og varmer det, likesom Kristus gjør med menigheten;

²⁹Зеро ки ҳеҷ кас ҳаргиз ҷисми худро бад нал^ебинад, балки онро ғизо медиҳад ва гарм мекунад, чунон ки Худованд низ Калисоро;

³⁰for vi er hans legemes lemmer.

³⁰Чунки мо андоми Бадани Ӯ ҳастем, аз гӯшти Ӯ ва аз устухонҳои Ӯ.

³¹Derfor skal mannen forlate far og mor og holde sig til sin hustru, og de to skal være ett kjød.

³¹Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ хоҳад пайваст, ва ҳар ду як тан хоҳанд буд.

³²Denne hemmelighet er stor; men jeg tenker hermed på Kristus og på menigheten.

³²Ин сир бузург аст, вале ман нисбат ба Масеҳ ва Калисо сухан меронам.

³³Dog, også I skal elske, enhver sin hustru som sig selv, og hustruen skal ha ærefrykt for sin mann.

³³Пас, бигзор ҳар яке аз шумо зани худро мисли худ дӯст дорад, ва зан аз шавҳари худ битарсад.