¹Da talte Jesus til folket og til sine disipler og sa:

¹ОН гоҳ Исо ба мардум ва ба шогирдони Худ хитоб кард

²På Mose stol sitter de skriftlærde og fariseerne.

²Ва гуфт: «Китобдонон ва фарисиён бар курсии Мусо нишастаанд;

³Derfor skal I gjøre og holde alt det de byder eder; men efter deres gjerninger skal I ikke gjøre. For de sier det, men de gjør det ikke;

³«Пас, он чи ба шумо гӯянд, ба ҷо оваред ва риоя кунед; лекин аз рӯи аъмоли онҳо рафтор накунед, зеро ки мегӯянд ва намекунанд;

⁴de binder svære byrder, som er vanskelige å bære, og legger dem på menneskenes skuldrer, men selv vil de ikke røre dem med sin finger.

⁴«Борҳои гарон ва душворро баста, бар дӯши мардум мегузоранд, лекин худашон намехоҳанд онҳоро ҳатто бо як ангушт ҳаракат диҳанд;

⁵Men de gjør alle sine gjerninger for å sees av menneskene; for de gjør sine minnesedler brede og sine dusker store,

⁵«Ҳамаи корҳои худро барои он мекунанд, ки ба мардум нишон диҳанд: дуоқуттичаҳои худро васеътар мекунанд ва пӯпакҳои ридоҳои худро калонтар месозанд;

⁶og de vil gjerne sitte øverst ved gjestebudene og ha de øverste seter i synagogene

⁶«Ва дӯст медоранд, ки дар зиёфатҳо болонишин бошанд ва дар курсиҳои аввали куништҳо ҷойгир шаванд,

⁷og få hilsninger på torvene og kalles rabbi av menneskene.

⁷«Ва дар кӯчаю бозорҳо мардум ба онҳо таъзим кунанд ва онҳоро Ӯстод! Ӯстод!" гӯянд.

⁸Men I skal ikke la eder kalle rabbi; for en er eders mester, men I er alle brødre.

⁸«Лекин шумо набояд устод хонда шавед, зеро ки ӯстоди шумо якест, яъне Масеҳ аст, ва ҳамаи шумо бародаронед;

⁹Og I skal ikke kalle nogen på jorden eders far; for en er eders far, han som er i himmelen.

⁹«Ва ҳеҷ касро бар замин падари худ нахонед, зеро ки Падари шумо якест, ки дар осмон аст;

¹⁰Heller ikke skal I la eder kalle lærere; for en er eders lærer, Kristus.

¹⁰«Ва набояд роҳнамо хонда шавед, зеро ки Роҳнамои шумо якест, яъне Масеҳ аст.

¹¹Men den største blandt eder skal være eders tjener.

¹¹«Бузургтарини шумо хизматгори шумо бошад:

¹²Den sig selv ophøier, skal fornedres, og den sig selv fornedrer, skal ophøies.

¹²«Зеро ҳар кӣ худро баланд кунад, паст гардад; ва ҳар кӣ худро фурӯтан созад, сарафроз гардад.

¹³Men ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som lukker himlenes rike for menneskene! for selv går I ikke der inn, og dem som er i ferd med å gå der inn, tillater I ikke å gå inn.

¹³«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки Малакути Осмонро ба рӯи мардум мебандед; зеро ки худатон намедароед ва ба онҳое ки даромадан мехоҳанд, монеъ мешавед.

¹⁴Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som opeter enkers hus og for et syns skyld holder lange bønner! Derfor skal I få dess hårdere dom.

¹⁴«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки хонаҳои бевазанонро фурӯ мебаред ва дуоро риёкорона тӯл медиҳед' ба ин сабаб сахттар маҳкум хоҳед шуд.

¹⁵Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som farer over hav og land for å vinne en eneste tilhenger, og når han er blitt det, gjør I ham til et helvedes barn, to ganger verre enn I selv er!

¹⁵«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки баҳр ва хушкиро давр мезанед, то якеро ба дини худ гардонед; ва ҳангоме ки ин ба шумо муяссар шавад, вайро ду баробар аз худатон зиёдтар гшсари дӯзах месозед.

¹⁶Ve eder, I blinde veiledere, som sier: Om nogen sverger ved templet, det er intet; men den som sverger ved gullet i templet, han er bundet!

¹⁶«Вой бар ҳоли шумо, эй пешвоёни кӯр, ки мегӯед: "Ҳар кй ба маъбад қасам хӯрад, ҳеҷ гап не; лекин ҳар кй ба тиллои маъбад касам хӯрад, ӯҳдадор хоҳад буд".

¹⁷I dårer og blinde! hvad er størst, gullet, eller templet som helliger gullet?

¹⁷«Эй аблаҳон ва кӯрон! Кадомаш афзал аст: тилло ё маъбад, ки тиллоро такдис мекунад?

¹⁸Og: Om nogen sverger ved alteret, det er intet; men den som sverger ved den offergave som ligger på det, han er bundet.

¹⁸«Ҳамчунин мегӯед: "Ҳар кй ба қурбонгоҳ қасам хӯрад, ҳеҷ гап не; лекин хар кӣ ба қурбоние ки бар он аст, қасам хӯрад, ӯҳдадор хоҳад буд".

¹⁹I blinde! hvad er størst, offergaven, eller alteret som helliger gaven?

¹⁹«Эй аблаҳон ва кӯрон! Кадомаш афзал аст: қурбонй ё қурбонгоҳ, ки қурбониро тақдис мекунад?

²⁰Derfor, den som sverger ved alteret, han sverger ved det og ved alt det som ligger på det,

²⁰«Пас, ҳар кй ба қурбонгоҳ қасам хӯрад, ба он ва ба ҳар чи бар он аст, қасам хӯрда бошад;

²¹og den som sverger ved templet, han sverger ved det og ved ham som bor i det,

²¹«Ва ҳар кӣ ба маъбад қасам хӯрад, ба он ва ба Ӯ, ки сокини он аст, қасам хӯрда бошад.

²²og den som sverger ved himmelen, han sverger ved Guds trone og ved ham som sitter på den.

²²«Ва ҳар кӣ ба осмон қасам хӯрад, ба таҳти Худо ва ба Ӯ, ки бар он нишастааст, қасам хӯрда бошад.

²³Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som gir tiende av mynte og anis og karve, og ikke enser det som veier tyngre i loven: rett og barmhjertighet og trofasthet! Dette burde gjøres, og det andre ikke lates ugjort.

²³«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиени риёкор, ки аз наъно, бодиён ва зира ушр медиҳед, лекин бузургтарин аҳкоми шариат, яъне доварӣ, марҳамат ва имонро тарк кардаед; мебоист онҳоро ба ҷо оварда, инҳоро низ тарк намекардед.

²⁴I blinde veiledere, som avsiler myggen, men sluker kamelen!

²⁴«Эй пешвоёни кӯр, ки пашшаро софӣ карда, шутурро фурӯ мебаред!

²⁵Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som renser beger og fat utvendig, men innvendig er de fulle av rov og griskhet!

²⁵«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки беруни гшёла ва табақро тоза мекунед, дар сурате ки даруни онҳо аз дуздй ва ифроткорй пур аст.

²⁶Du blinde fariseer! rens først begeret og fatet innvendig, forat det også kan bli rent utvendig!

²⁶«Эй фарисии кӯр! Аввал даруни гшёла ва табақро тоза кун, то ки беруни он низ тоза бошад.

²⁷Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som ligner kalkede graver, som utvendig er fagre å se til, men innvendig er fulle av dødningeben og all urenhet!

²⁷«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки ба қабрҳои сафед кардашуда монанд мебошед, ки аз берун зебо менамоянд, лекин дарунашон аз устухонҳои мурдагон ва ҳар хел наҷосат пур аст;

²⁸Således synes også I utvendig rettferdige for menneskene, men innvendig er I fulle av hykleri og urettferdighet.

²⁸«Ҳамчунин шумо низ ба зоҳир ба назари мардум одил менамоед, лекин дар ботин азриёкорйвашароратпурҳастед.

²⁹Ve eder, I skriftlærde og fariseere, I hyklere, I som bygger profetenes graver og pryder de rettferdiges gravsteder og sier:

²⁹«Вой бар ҳоли шумо, эй китобдонон ва фарисиёни риёкор, ки мақбараҳои анбиёро бино мекунед ва биноҳои ёдгории одилонро зинат медиҳед,

³⁰Hadde vi levd i våre fedres dager, da hadde vi ikke vært medskyldige med dem i profetenes blod!

³⁰«Ва мегӯед: "Агар дар замони падарони худ мебудем, дар рехтани хуни анбиё бо онҳо шарик намешудем".

³¹Så gir I da eder selv det vidnesbyrd at I er deres barn som slo profetene ihjel;

³¹«Ба ҳамин тариқ худатон бар зидди худ шаҳодат медиҳед, ки фарзандони қотилони анбиё ҳастед;

³²fyll da også I eders fedres mål!

³²«Пас, шумо ҳам зарфи падарони худро лабрез кунед.

³³I slanger! I ormeyngel! hvorledes kan I undfly helvedes dom?

³³«Эй морон ва афъизодагон! Аз маҳкумияти дӯзах чӣ тавр гурехта метавонед?

³⁴Derfor, se, jeg sender til eder profeter og vismenn og skriftlærde; nogen av dem skal I slå ihjel og korsfeste, og nogen av dem skal I hudstryke i eders synagoger og forfølge fra by til by,

³⁴«Бинобар ин, инак, Ман назди шумо анбиё ва ҳукамо ва китобдононро мефиристам; ва шумо баъзеро хоҳед кушт ва маслуб хоҳед кард, ва баъзеро дар куништҳои худ тозиёна зада, аз шаҳре ба шаҳре хоҳед ронд;

³⁵forat det skal komme over eder alt det rettferdige blod som er utøst på jorden, fra den rettferdige Abels blod inntil Sakarias', Barakias' sønns blod, han som I slo ihjel mellem templet og alteret;

³⁵«То тамоми хуни одилон, ки бар замин рехта шуд, бар сари шумо фурӯД ояд, аз хуни Ҳобили одил то хуни Закарьё ибни Баракьё, ки вайро шумо дар миёни маъбад ва қурбонгоҳ куштед.

³⁶sannelig sier jeg eder: Alt dette skal komme over denne slekt.

³⁶«Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ки ин ҳама бар сари ин насл ҳоҳад омад.

³⁷Jerusalem! Jerusalem! du som slår ihjel profetene, og stener dem som er sendt til dig! hvor ofte jeg vilde samle dine barn, likesom en høne samler sine kyllinger under sine vinger! Og I vilde ikke.

³⁷«Эй Ерусалим, Ерусалим, ки анбиёро мекушй ва онҳоеро, ки назди ту фиристода шудаанд, сангсор мекунй! Чанд бор хостам фарзандони туро ҷамъ кунам, монанди мокиёне ки чӯҷаҳои худро зери болаш ҷамъ мекунад, ва шумо нахостед!

³⁸Se, eders hus skal lates eder øde.

³⁸«Инак, хонаи шумо ба шумо вайрон гузошта мешавад.

³⁹For jeg sier eder: Fra nu av skal I ikke se mig før I sier: Velsignet være han som kommer i Herrens navn!

³⁹«Зеро ба шумо мегӯям: аз ин пас Маро нахоҳед дид, то даме ки бигӯед: "Муборак аст Он ки ба исми Худованд меояд!"»