Norwegian

Tagalog 1905

Job

32

1De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.
1Sa gayo'y ang tatlong lalaking ito ay nagsitigil ng pagsagot kay Job, sapagka't siya'y matuwid sa kaniyang sariling paningin.
2Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus* og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud, / {* 1MO 22, 21.}
2Nang magkagayo'y nagalab ang poot ni Eliu, na anak ni Barachel na Bucita, na angkan ni Ram: laban kay Job ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't siya'y nagpapanggap na ganap kay sa Dios.
3og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.
3Laban din naman sa kaniyang tatlong kaibigan ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't sila'y hindi nakasumpong ng sagot, at gayon man ay nahatulan si Job.
4Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.
4Si Eliu nga ay naghintay upang magsalita kay Job, sapagka't sila'y matanda kay sa kaniya.
5Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.
5At nang makita ni Eliu na walang kasagutan sa bibig ng tatlong lalaking ito, ay nagalab ang kaniyang poot.
6Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.
6At si Eliu na anak ni Barachel na Bucita ay sumagot at nagsabi, Ako'y bata, at kayo'y totoong matatanda; kaya't ako'y nagpakapigil at hindi ako nangahas magpatalastas sa inyo ng aking haka.
7Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!
7Aking sinabi, Ang mga kaarawan ang mangagsasalita, at ang karamihan ng mga taon ay mangagtuturo ng karunungan.
8Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.
8Nguni't may espiritu sa tao, at ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa kanila ng unawa.
9De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.
9Hindi ang dakila ang siyang pantas, ni ang matanda man ang siyang nakakaunawa ng kahatulan.
10Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.
10Kaya't aking sinabi, Dinggin ninyo ako; akin namang ipakikilala ang aking haka.
11Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.
11Narito, aking hinintay ang inyong mga salita, aking dininig ang inyong mga pangangatuwiran, samantalang kayo'y naghahagilap ng masasabi.
12Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.
12Oo, aking inulinig kayo, at, narito, walang isang makahikayat kay Job, o sa inyo'y may makasagot sa kaniyang mga salita.
13Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!
13Magbawa nga kayo, baka kayo'y magsabi, Kami ay nakasumpong ng karunungan; madadaig ng Dios siya, hindi ng tao;
14Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.
14Sapagka't hindi itinukoy ang kaniyang mga salita sa akin; ni hindi ko sasagutin siya ng inyong mga pananalita.
15De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.
15Sila'y nangalito, sila'y hindi na nagsisagot pa; Sila'y walang salitang masabi,
16Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?
16At ako ba'y maghihintay, sapagka't sila'y hindi nangagsasalita, sapagka't sila'y nangakatigil, at hindi na nagsisisagot.
17Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.
17Ako nama'y sasagot ng ganang akin, akin namang ipakikilala ang aking haka.
18For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.
18Sapagka't ako'y puspos ng mga salita; ang diwa na sumasaloob ko ay pumipigil sa akin,
19Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.
19Narito, ang aking dibdib ay parang alak na walang pahingahan: parang mga bagong sisidlang-balat na handa sa pagkahapak.
20Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.
20Ako'y magsasalita, upang ako'y maginhawahan: aking ibubuka ang aking mga labi at sasagot ako.
21Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;
21Huwag itulot sa akin na pakundanganan ko, isinasamo ko sa inyo, ang pagkatao ninoman; ni gumamit man sa kanino man ng mga pakunwaring papuring salita.
22for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.
22Sapagka't hindi ako marunong sumambit ng mga pakunwaring papuring salita; na kung dili ay madaling papanawin ako ng Maylalang sa akin.