¹En salme av Asaf. Den Allmektige, Gud Herren, taler og kaller på jorden fra solens opgang til dens nedgang.

¹Ang makapangyarihang Dios, ang Dios na Panginoon, ay nagsalita, at tinawag ang lupa mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog niyaon.

²Fra Sion, skjønnhetens krone, stråler Gud frem.

²Mula sa Sion na kasakdalan ng kagandahan, sumilang ang Dios.

³Vår Gud kommer og skal ikke tie; ild fortærer for hans åsyn, og omkring ham stormer det sterkt.

³Ang aming Dios ay darating at hindi tatahimik; isang apoy na mamumugnaw sa harap niya, at magiging totoong malaking bagyo sa palibot niya.

⁴Han kaller på himmelen der oppe og på jorden for å dømme sitt folk:

⁴Siya'y tatawag sa langit sa itaas, at sa lupa upang mahatulan niya ang kaniyang bayan:

⁵Samle til mig mine fromme, som har inngått pakt med mig om offer!

⁵Pisanin mo ang aking mga banal sa akin; yaong nangakikipagtipan sa akin sa pamamagitan ng hain.

⁶Og himmelen kunngjør hans rettferdighet; for Gud er den som skal dømme. Sela.

⁶At ipahahayag ng langit ang kaniyang katuwiran; sapagka't ang Dios ay siyang hukom. (Selah)

⁷Hør, mitt folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne for dig: Gud, din Gud, er jeg.

⁷Iyong dinggin, Oh aking bayan, at ako'y magsasalita; Oh Israel, at ako'y magpapatotoo sa iyo: Ako'y Dios, iyong Dios.

⁸Ikke for dine offers skyld vil jeg straffe dig; dine brennoffer er alltid for mig.

⁸Hindi kita sasawayin dahil sa iyong mga hain; at ang iyong mga handog na susunugin ay laging nangasa harap ko.

⁹Jeg vil ikke ta okser fra ditt hus eller bukker fra dine hegn.

⁹Hindi ako kukuha ng baka sa iyong bahay, ni ng kambing na lalake sa iyong mga kawan.

¹⁰For mig hører alle dyr i skogen til, dyrene på fjellene i tusentall.

¹⁰Sapagka't bawa't hayop sa gubat ay akin, at ang hayop sa libong burol.

¹¹Jeg kjenner alle fjellenes fugler, og det som rører sig på marken, står for mig.

¹¹Nakikilala ko ang lahat ng mga ibon sa mga bundok: at ang mga mabangis na hayop sa parang ay akin.

¹²Om jeg hungret, vilde jeg ikke si det til dig; for mig hører jorderike til og alt det som fyller det.

¹²Kung ako'y magutom ay hindi ko sasaysayin sa iyo: sapagka't ang sanglibutan ay akin, at ang buong narito.

¹³Mon jeg skulde ete oksers kjøtt og drikke bukkers blod?

¹³Kakanin ko ba ang laman ng mga toro, o iinumin ang dugo ng mga kambing?

¹⁴Ofre Gud takksigelse og gi den Høieste det du har lovt,

¹⁴Ihandog mo sa Dios ang haing pasasalamat: at tuparin mo ang iyong mga panata sa Kataastaasan:

¹⁵og kall på mig på nødens dag, så vil jeg utfri dig, og du skal prise mig.

¹⁵At tumawag ka sa akin sa kaarawan ng kabagabagan; ililigtas kita, at iyong luluwalhatiin ako.

¹⁶Men til den ugudelige sier Gud: Hvad har du med å fortelle om mine lover og føre min pakt i din munn?

¹⁶Nguni't sa masama ay sinasabi ng Dios, Anong iyong gagawin upang ipahayag ang aking mga palatuntunan, at iyong kinuha ang aking tipan sa iyong bibig?

¹⁷Du hater jo tukt og kaster mine ord bak dig.

¹⁷Palibhasa't iyong kinapopootan ang pagtuturo, at iyong iniwawaksi ang aking mga salita sa likuran mo.

¹⁸Når du ser en tyv, er du gjerne med ham, og med horkarler gjør du felles sak.

¹⁸Pagka nakakita ka ng magnanakaw, pumipisan ka sa kaniya, at naging kabahagi ka ng mga mapangalunya.

¹⁹Din munn slipper du løs med ondt, og din tunge spinner sammen svik.

¹⁹Iyong ibinubuka ang iyong bibig sa kasamaan, at ang iyong dila ay kumakatha ng karayaan.

²⁰Du sitter og taler imot din bror, du baktaler din mors sønn.

²⁰Ikaw ay nauupo, at nagsasalita laban sa iyong kapatid; iyong dinudusta ang anak ng iyong sariling ina.

²¹Dette har du gjort, og jeg har tidd; du tenkte jeg var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine øine.

²¹Ang mga bagay na ito ay iyong ginawa, at ako'y tumahimik; iyong inisip na tunay na ako'y gayong gaya mo: nguni't sasawayin kita, at aking isasaayos sa harap ng iyong mga mata.

²²Legg merke til dette, I som glemmer Gud, forat jeg ikke skal sønderrive, og det er ingen som redder!

²²Gunitain nga ninyo ito, ninyong nangakalilimot sa Dios, baka kayo'y aking pagluraylurayin at walang magligtas:

²³Den som ofrer takksigelse, ærer mig, og den som går den rette vei, ham vil jeg la skue Guds frelse.

²³Ang naghahandog ng haing pasasalamat ay lumuluwalhati sa akin; at sa kaniya na nagaayos ng kaniyang pakikipagusap aking ipakikita ang pagliligtas ng Dios.