1Til sangmesteren, på strengelek; av David.
1Dinggin mo ang aking daing, Oh Dios; pakinggan mo ang aking dalangin.
2Hør, Gud, mitt klagerop, merk på min bønn!
2Mula sa wakas ng lupa ay tatawag ako sa iyo, pagka nanglupaypay ang aking puso: patnubayan mo ako sa malaking bato na lalong mataas kay sa akin.
3Fra jordens ende roper jeg til dig, mens mitt hjerte vansmekter; før mig på en klippe, som ellers blir mig for høi!
3Sapagka't ikaw ay naging aking kanlungan, matibay na moog sa kaaway.
4For du har vært min tilflukt, et sterkt tårn imot fienden.
4Ako'y tatahan sa iyong tabernakulo magpakailan man: ako'y manganganlong sa lilim ng iyong mga pakpak. (Selah)
5La mig bo i ditt telt i all evighet, la mig finne ly i dine vingers skjul! Sela.
5Sapagka't dininig mo, Oh Dios, ang aking mga panata: ibinigay mo ang mana sa nangatatakot sa iyong pangalan.
6For du, Gud, har hørt på mine løfter, du har gitt mig arv med dem som frykter ditt navn.
6Iyong pahahabain ang buhay ng hari: Ang kaniyang mga taon ay magiging parang malaong panahon.
7Du vil legge dager til kongens dager, hans år skal være som slekt efter slekt,
7Siya'y tatahan sa harap ng Dios magpakailan man: Oh maghanda ka ng kagandahang-loob at katotohanan, upang mapalagi siya.
8han skal trone evindelig for Guds åsyn; sett miskunnhet og trofasthet til å bevare ham!
8Sa gayo'y aawit ako ng pagpuri sa iyong pangalan magpakailan man. Upang maisagawa ko araw-araw ang aking mga panata.
9Så vil jeg lovsynge ditt navn til evig tid, forat jeg kan innfri mine løfter dag efter dag.