1En bønn av profeten Habakuk; efter Sjigjonot*. / {* SLM 7, 1.}
1|iPeygamber Habakkukun Duası - Şigyonotfç |iMakamında|r
2Herre, jeg har hørt budskapet om dig, jeg er forferdet. Herre, din gjerning* - kall den til live før mange år er lidd, ja, kunngjør den før mange år er lidd! I din vrede komme du i hu å forbarme dig! / {* HAB 1, 5; 2, 2 fg.}
2Ya RAB, ününü duydum ve yaptıklarının karşısında ürperdim.Günümüzde de aynı şeyleri yap, ya RAB,Şimdi herkes bilsin neler yapabildiğini.Öfkeliyken merhametini anımsa! biçimi olduğu sanılıyor.
3Gud kommer fra Teman, den Hellige fra Paran-fjellet. Sela. Hans prakt dekker himmelen, og jorden er full av hans herlighet.
3Tanrı Temandan,Kutsal Tanrı Paran Dağından geldi. |iSelaGörkemi kapladı gökleri,Ona sunulan övgüler dünyayı doldurdu. sanılıyor.
4En glans som solens lys bryter frem, stråler omgir ham, og i dem er hans makt skjult.
4Güneş gibi parıldıyor,Elleri ışık saçıyor.Gücünün gizi ellerinde.
5Pest går frem for hans åsyn, og sott følger hans fottrin.
5Yayılıyor salgın hastalıklar önüsıra,Ardısıra da ölümcül hastalıklar.
6Han stiger frem og ryster jorden; han ser op og får folkene til å skjelve; de evige fjell sprenges i stykker, de eldgamle hauger synker sammen; hans gang er som i eldgammel tid.
6Duruşuyla dünyayı sarstı,Titretti ulusları bakışıyla,Yaşlı dağlar darmadağın oldu,Dünya kurulalı beri var olan tepeler Ona baş eğdi.Tanrının yolları değişmezdir.
7Jeg ser Kusans telter i sorg, teltteppene i Midians land bever.
7Kuşan çadırlarını çaresizlik içinde gördüm,Midyan konutları korkudan titriyordu.
8Harmes du, Herre, på elvene, er din vrede optendt mot dem, eller din harme mot havet, siden du farer frem på dine hester, på dine seierrike vogner?
8Ya RAB, nehirlere mi öfkelendin?Gazabın ırmaklara mı?Yoksa denize mi kızdın da,Atlarına, yenilmez savaş arabalarına bindin?
9Bar og naken er din bue - dine eder til stammene, ditt ord*! - Sela. Til elver kløver du jorden. / {* blir nu synlig fullbyrdet.}
9Gerdin yayını,Okların içtiğin antlardır. |iSelaYeryüzünü akarsularla yardın.
10Fjellene ser dig og bever, vannstrømmer styrter frem; avgrunnen lar sin røst høre, den løfter sine hender mot det høie.
10Sarsıldı dağlar seni görünce,Seller her yanı süpürüp geçti.Engin denizler gürledi, dalgalar yükseldi.
11Sol og måne treder inn i sin bolig for lyset av dine piler, som farer frem, for glansen av ditt lynende spyd.
11Uçuşan oklarının pırıltısından,Parlayan mızrağının ışıltısından,Yerlerinde durakaldı güneş ve ay.
12I harme skrider du frem over jorden, i vrede treder du folkene ned.
12Gazap içinde ilerledin yeryüzünde,Ulusları öfkeyle çiğneyip ezdin.
13Du drar ut til frelse for ditt folk, til frelse for din salvede; du knuser taket på den ugudeliges* hus, du avdekker grunnvollen like til halsen. Sela. / {* kaldeerkongens.}
13Kendi halkını, seçtiğin ulusu kurtarmaya geldin.Kötü soyun başını ezdin,Soydun onu tepeden tırnağa. |iSela
14Du gjennemborer med hans* eget spyd hodene på hans skarer, som stormer frem for å sprede mig og gleder sig likesom de skulde til å opete en arming i lønndom. / {* den ugudeliges; HAB 3, 13.}
14Başını kendi mızrağıyla deldin.Askerleri fırtına gibi gelmişti bizi dağıtmaya,Saklanan düşkünleri yok etmiş gibi seviniyorlardı.
15Du farer gjennem havet med dine hester, gjennem en haug av store vann.
15Sense atlarınla çiğneyip geçtin büyük denizleri,Sularını köpürterek...
16Jeg hørte det*; da bevet mitt indre, ved lyden dirret mine leber; det kommer råttenhet i mine ben, og jeg bever hvor jeg står, fordi jeg rolig må bie på nødens dag, bie på at han drar op mot folket, han som skal trenge det. / {* HAB 3, 2.}
16Sesini duyunca yüreğim hopladı,Seğirdi dudaklarım,Kemiklerim eridi sanki,Çözüldü dizlerimin bağı.Ama bize saldıran halkın felakete uğrayacağı günüSabırla bekleyeceğim.
17For fikentreet springer ikke ut, og vintrærne bærer ikke, oljetreets frukt slår feil, og markene gir ingen føde; han* har utryddet fårene av kveen, og det finnes ikke fe i fjøsene. / {* kaldeeren.}
17Tomurcuklanmasa incir ağaçları,Asmalar üzüm vermese,Boşa gitse de zeytine verilen emek,Tarlalar ürün vermese de,Boşalsa da davar ağılları,Sığır kalmasa da ahırlarda,
18Men jeg vil fryde mig i Herren, jeg vil juble i min frelses Gud.
18Ben yine RAB sayesinde sevineceğim,Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.
19Herren, Israels Gud, er min kraft, han gjør mine føtter som hindenes og lar mig skride frem over mine høider. Til sangmesteren, med min strengelek.
19Egemen RAB gücümdür benim.Ayaklarıma geyik ayağının çevikliğini verir.Aşırtır beni yükseklerden. |iMüzik şefi için: Telli sazlar eşliğinde söylenecek.|r