¹Og på den tredje dag var det et bryllup i Kana i Galilea, og Jesu mor var der;

¹Üçüncü gün Celilenin Kana Köyünde bir düğün vardı. İsanın annesi de oradaydı.

²men også Jesus og hans disipler var innbudt til bryllupet.

²İsayla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.

³Og da det blev mangel på vin, sa Jesu mor til ham: De har ikke vin.

³Şarap tükenince annesi İsaya, ‹‹Şarapları kalmadı›› dedi.

⁴Jesus sa til henne: Hvad har jeg med dig å gjøre, kvinne? Min time er ennu ikke kommet.

⁴İsa, ‹‹Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi›› dedi.

⁵Hans mor sa til tjenerne: Hvad han sier eder, det skal I gjøre.

⁵Annesi hizmet edenlere, ‹‹Size ne derse onu yapın›› dedi.

⁶Nu stod der, efter jødenes renselsesskikk, seks vannkar av sten, hvert på to eller tre anker.

⁶Yahudilerin geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.

⁷Jesus sa til dem: Fyll karene med vann! Og de fylte dem til randen.

⁷İsa hizmet edenlere, ‹‹Küpleri suyla doldurun›› dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.

⁸Så sa han til dem: Øs nu op og bær det til kjøkemesteren! Og de bar det til ham.

⁸Sonra hizmet edenlere, ‹‹Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün›› dedi. Onlar da götürdüler.

⁹Men da kjøkemesteren smakte vannet som var blitt til vin, og ikke visste hvor den kom fra - men tjenerne som hadde øst vannet, de visste det - da kalte kjøkemesteren på brudgommen og sa til ham:

⁹Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, ‹‹Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar›› dedi, ‹‹Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.››

¹⁰Hver mann setter først den gode vin frem, og når de er blitt drukne, da den ringere; du har gjemt den gode vin til nu.

¹¹İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celilenin Kana Köyünde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de Ona iman ettiler.

¹¹Dette sitt første tegn gjorde Jesus i Kana i Galilea og åpenbarte sin herlighet; og hans disipler trodde på ham.

¹²Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahuma gidip orada birkaç gün kaldılar.

¹²Derefter drog han ned til Kapernaum, han selv og hans mor og hans brødre og hans disipler, og der blev de nogen få dager.

¹³Yahudilerin Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalime gitti.

¹³Og jødenes påske var nær, og Jesus drog op til Jerusalem.

¹⁴Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.

¹⁴Og i templet fant han dem som solgte okser og får og duer, og pengevekslerne som satt der,

¹⁵İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.

¹⁵og han gjorde sig en svepe av rep og drev alle ut av templet, både fårene og oksene, og pengevekslernes penger spilte han, og deres bord veltet han,

¹⁶Güvercin satanlara, ‹‹Bunları buradan kaldırın, Babamın evini pazar yerine çevirmeyin!›› dedi.

¹⁶og til due-kremmerne sa han: Ta dette bort herfra! gjør ikke min Faders hus til en handelsbod!

¹⁷Öğrencileri, ‹‹Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek›› diye yazılmış olan sözü hatırladılar.

¹⁷Men hans disipler kom i hu at det er skrevet: Nidkjærhet for ditt hus skal fortære mig.

¹⁸Yahudi yetkililer İsaya, ‹‹Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?›› diye sordular.

¹⁸Da tok jødene til orde og sa til ham: Hvad for tegn viser du oss, siden du gjør dette?

¹⁹İsa şu yanıtı verdi: ‹‹Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.››

¹⁹Jesus svarte og sa til dem: Bryt dette tempel ned, og på tre dager skal jeg gjenreise det.

²⁰Yahudi yetkililer, ‹‹Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?›› dediler.

²⁰Da sa jødene: I seks og firti år har det vært bygget på dette tempel, og du vil gjenreise det på tre dager?

²¹Ama İsanın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.

²¹Men han talte om sitt legemes tempel.

²²İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazıya ve İsanın söylediği bu söze iman ettiler.

²²Da han nu var opstanden fra de døde, kom hans disipler i hu at han hadde sagt dette, og de trodde Skriften og det ord som Jesus hadde sagt.

²³Fısıh Bayramında İsanın Yeruşalimde bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları Onun adına iman ettiler.

²³Mens han nu var i Jerusalem i påsken, på høitiden, trodde mange på hans navn da de så de tegn han gjorde;

²⁴Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.

²⁴men Jesus selv betrodde sig ikke til dem, fordi han kjente alle,

²⁵İnsan hakkında kimsenin O'na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.

²⁵og fordi han ikke trengte til at nogen skulde vidne om et menneske; for han visste selv hvad som bodde i mennesket.