¹Toupa thu ka kiangah a hongtung nawna, ka kiangah.

¹خداوند به من فرمود:

²Mihing tapa, helhat innkuan, muhna ding bil neia, lah mu ngal lou, jakna ding bil neia lah za ngal loute lakah na om ahi, helhat inkuan ahi him ngal ua.

²«ای انسان خاکی، تو در بین یک قوم سرکش زندگی می کنی. آن ها چشم دارند، ولی نمی بینند. گوش دارند، اما نمی شنوند،

³Huaijiakin, nang mihing tapa, saltannaa pai ding bangin na vante lomgak dimdiam inla, sun khovak ah a mitmuh mahmah un paikhia in: a muh mah mah uh na mun akipan mun dangah na pai khe ding ahi: helhat inkuan ahi ua, a kingaihtuah loh kha mai ding uah.

³زیرا اینها مردم متمرد هستند. پس ای انسان خاکی، برای خود لوازم سفر را آماده کن و در روز، پیش از تاریکی مثل کسی که به تبعید می رود، در برابر چشمان آن ها از اینجا برو. شاید این مردم سرکش بدانند که تو چرا این کار را می کنی.

⁴Huan na van sun khovakin a mitmuh mahmah uah saltang pai ding van lakin na lakhe dinga, nang mahmah leng mitmuh uah gam danga khak mang ding paiin na pai ding ahi.

⁴بار سفرت را در روز ببند و از خانه بیرون ببر تا مردم ببینند و هنگام شب در حضور آن ها دیوار را سوراخ کن و با بارت از راه آن بیرون برو و مانند کسی که به تبعید برده می شود، آمادۀ سفر شو.

⁵A mitmuh mahmah uah kulh bang vangsak inla, huaiah lakhia in.

⁵در برابر انظار آن ها بارت را بر دوش بردار و آن را در تاریکی حمل کن. رویت را بپوشان تا نبینی که کجا می روی. این کار تو اخطاری برای قوم اسرائیل است.»

⁶A mitmuh mahmah uah na po dinga, mialah napai khe ding ahi: lei na muh louhna dingin na mai nakhuh ding ahi; Israel inkote a dingin etsak kholhna din nang ka honbawl ahi ngala, a chi a.

⁶آنچه را که خداوند به من فرموده بود، اجرا کردم. بار خود را در روز، مثل تبعید شدگان بیرون بردم. هنگام شب با دستان خود دیوار را سوراخ کردم و در پیش چشمان مردم بار خود را بر دوش گرفته در تاریکی بیرون رفتم.

⁷Huan a honthupiak bangin ka hihta; ka van saltang ding van bangin sun khovakin ka la khiaa, ka khutin in ka la khiaa, a mitmuh mahmah uah ka puaa.

⁷صبح روز بعد خداوند به من فرمود:

⁸Huan jingsangin TOUPA thu ka kiang ah a hongtunga.

⁸«ای انسان خاکی، وقتی این قوم متمرد اسرائیل از تو بپرسند: این چه کار است که تو می کنی؟

⁹Mihing tapa, Israel inkuan, helhat inkuanten na kiangah. Bang hih na hia oi? a honchi uh ahi keimaw?

⁹به آن ها بگو که این پیغامی است از جانب خداوند متعال به فرمانروا و تمام مردمی که در اورشلیم هستند.

¹⁰A kiang uah TOUPA PATHIANIN hichiin a chi: hiai thuphuan Jerusalem heutute leh Israel inko pumpi, a omna uh mite tungthu ding ahi.

¹⁰بگو که کار تو مثال آن چیزهائی است که به زودی بوقوع می پیوندد و آن ها تبعید می شوند و به اسارت می روند.

¹¹Nou adin etsak kholhna ka hi a, ka chih bang geiha a tung ua hih ahi ding; khak mangin, saltang dingin a pai mang ding uh, chiin.

¹¹حکمران آنجا هم شب هنگام بار خود را بر دوش گرفته دیوار را سوراخ می کند و از راه آن بیرون می رود. چشمان خود را می پوشاند تا نفهمد که به کجا می رود.

¹²Huan a lak ua heutu om sunin mial nuaiah a liangin a po dinga, a pai khe ding: a lak khiakna ding un bang vangsak ua, a mitin gam a muh nawn louh jiakin a mai a khuh ding ahi.

¹²اما من تور خود را بالایش می اندازم و گرفتارش می کنم. بعد او را به بابل، در سرزمین کلدانیان می برم و او در آن کشور می میرد، بدون اینکه آنجا را ببیند.

¹³Amah ka lenin ka khuh dinga, ka thanga awk ahi ding: Kaldai gama babulon ah ka honpi ding a, muh jaw a mu kei ding; huaiah a si sin hi.

¹³همه اطرافیان، دستیاران و سپاه او را پراگنده می سازم و شمشیر را به تعقیب شان می فرستم.

¹⁴Amah panpih dinga a kianga om jelte leh a chingmite tengteng gam chihah ka hihjak dinga, namsau dokin ka delh ding.

¹⁴وقتی آن ها را در کشورهای مختلف جهان پراگنده کنم، آنگاه می دانند که من خداوند هستم.

¹⁵Huan namte laka ka delh jaka, gam chiha ka hih dalh hun chiangin TOUPA ka hi chih a thei ding uh.

¹⁵ولی عده ای را نجات می دهم و نمی گذارم که با شمشیر و در اثر مرض و قحطی بمیرند، تا پیش مردم کشورهائی که به آنجا تبعید می شوند به اعمال زشت و قبیح خود اقرار کنند و بدانند که من خداوند هستم.»

¹⁶Himahleh namsau te, kial te, hipi te akipan mi tawm chik ka hawi ding; huaiten a hongpaina gam ua namte kiangah a kihhuaina tengteng a phuanna ding un; huan kei TOUPA ka hi chih a thei ding uh, a chi a.

¹⁶سپس کلام خداوند بر من نازل شد:

¹⁷Huan TOUPA thu ka kiangah a hongtung nawn a,

¹⁷«ای انسان خاکی، نانت را با لرز بخور و آبت را با ترس بنوش

¹⁸Mihing tapa, na an ling vonvon kawmin ne inla, na tui lungjinga ling kawmin dawnin;

¹⁸و از جانب من، خداوند متعال، به اهالی اورشلیم که هنوز هم در سرزمین اسرائیل زندگی می کنند بگو که آن سرزمین بخاطر شرارت ساکنین آنجا از همه چیز خالی می شود و مردم با ترس و اضطراب آب و نان خود را می خورند.

¹⁹Huan gama mite kiangah TOUPA PATHIANIN Jerusalema tengte tungtang ah leh Israel gam tungtangah hichiin a chi ahi: A annte uh lau kawmin a ne ding ua, a tui uh lungjing takin a dawn ding ua, a gam a sunga tengte hiamgamna jiakin a sunga thil om tengteng akipan hihgawpin aom sin ngala.

¹⁹شهرهای آباد خراب می شوند و سرزمین شان متروک می گردد و آن وقت می دانند که من خداوند هستم.»

²⁰Huan mi tenna khopite a in-gam dinga, gam hihsiatin a om dinga, huchiin TOUPA ka hi chih na thei ding uh, chiin gen, achi a.

²⁰خداوند همچنین فرمود:

²¹Huan TOUPA thu ka kiangah a hongtunga,

²¹«ای انسان خاکی، این چه ضرب المثلی است که ورد زبان مردم اسرائیل است که می گویند: «روزها می گذرند و پیشگویی ها عملی نمی شوند؟»

²²Mihing tapa, Israel gama hiai paunak na neih uh bang chihna ahia. A nite a sawt chian kilakna peuhmah a vuaksuak nawn mai jel, na chih uh.

²²به آن ها بگو که من خداوند متعال این ضرب المثل را باطل می سازم و مردم دیگر آن را بر زبان نمی آورند و وقت آن رسیده است که باید تمام پیشگویی ها عملی شوند.

²³Huaijiakin TOUPA PATHIANIN hichiin a chi ahi: Hiai paunakin a zang nawn ngei kei ding uh; ni lah a naitaa, kilakna chih tun dik ni ding, chiin a kiangah gen jawin.

²³از این ببعد هیچ رؤیای دروغ و پیشگویی گمراه کننده در بین مردم اسرائیل وجود نمی داشته باشد،

²⁴Israel inkuante lakah kilakna hongvuaksuak himhim leh aisan hoih lama maitangphatna himhim a omtakei ding hi.

²⁴زیرا من، خداوند متعال، سخن می گویم و هرچه بگویم، بدون تأخیر آن را عملی می سازم و در دوران حیات شما ای قوم سرکش، همه سخنان خود را جامۀ عمل می پوشانم.» خداوند متعال فرموده است.

²⁵TOUPA lah ka hi ngala, ka gen dinga, ka gen tangtun ahi ngal dinga, sit ahi kei ding: Aw helhat inkuante aw, na dam lai mahmah un thu ka gen sin ahi, ka tangtung sak sin ngala, chih TOUPA PATHIANIN hichiin a chi ahi: Ka thu bangmah sit ahi kei dinga, ka thugen peuhmah hihtangtunin a om jel zo ding, chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi chiin hilh in, a chi a.

²⁵سپس کلام خداوند بر من نازل شد:

²⁶TOUPA tuh ka kiangah a hongtung nawna,

²⁶«ای انسان خاکی، قوم اسرائیل می گویند که رؤیاها و پیشگویی های تو در آیندۀ خیلی دور عملی می شوند.پس تو به آن ها بگو که خداوند متعال چنین می فرماید: بعد از این هر چه بگویم آن را بدون تأخیر اجرا می کنم و کار های من به تعویق نمی افتد.» خداوند متعال فرموده است.

²⁷Mihing tapa, ngai in, Israel inkotea min, Kilaaknaa muhte bel denchianga ding ahi a, a genkholhte leng gamla pia ding ahi, a chi ua.Huaijiakin a kiang uah, TOUPA PATHIANIN hichiin a chi ahi: Ka thu bangmah sit ahi kei dinga, ka thugen peuhmah hihtangtunin a om jel zo ding, chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi chiin hilh in, a chi a.

²⁷پس تو به آن ها بگو که خداوند متعال چنین می فرماید: بعد از این هر چه بگویم آن را بدون تأخیر اجرا می کنم و کار های من به تعویق نمی افتد.» خداوند متعال فرموده است.

²⁸Huaijiakin a kiang uah, TOUPA PATHIANIN hichiin a chi ahi: Ka thu bangmah sit ahi kei dinga, ka thugen peuhmah hihtangtunin a om jel zo ding, chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi chiin hilh in, a chi a.