¹Huailouin leng Israel heutute tungtangah sunna la phuah ahi:

¹خداوند به من فرمود که برای رهبران اسرائیل این سوگنامه را بخوانم:

²Na nu bang ahia a hih? humpinelkaipi ahi; humpinelkaite lakah a kuala, humpinelkai lunlaite lakah a noute a vaklian a.

²«چه مادری داشتی! او ماده شیری بود که در بین شیرهای ژیان می خوابید و بچه های خود را بزرگ می کرد.

³Huan a noute lakah khat a vakteia; humpinelkai lunlai a honghi: huan samat a siama, mite a gai.

³او یکی از بچه های خود را تربیه کرد تا یک شیر قوی گردد. آن شیربچه فن شکار را آموخت و آدمخور شد.

⁴Namten leng tanchin a ja ua: a kokhuk uah matin aom: huan Aigupta gamah sikkawiin amah a pi ua.

⁴چون خبر او به گوش اقوام دیگر رسید، او را در چاهی گرفتار کردند و با غل و زنجیر به مصر بردند.

⁵Huchiin a ngaka, a lametna a vuaksuak chih a theihin, a noute lakah a dang khat a la a, humpinelkai lunlaiin a bawl hi.

⁵مادرش مدتی انتظار کشید و چون امیدش قطع شد، یکی دیگر از بچه های خود را تربیه کرد تا یک شیرِ جوان و نیرومند گردد.

⁶Huan humpinelkai lakah a pai touin a pai suk a, humpinelkai lunlai a honghi: huan samat a siama, mite a gai hi.

⁶در بین شیرهای دیگر بزرگ شد، شیر ژیانی گردید و شکار کردن را آموخته به دریدن انسانها شروع کرد.

⁷Huan a innpite uh a theia, a khopite uh a hihgawpa; huan gam tuh a segawpa, a humham husa jiakin, huaia tengteng.

⁷قصرها را ویران کرد و شهرها را با خاک یکسان ساخت. مردم از هیبت و آواز غرش او به وحشت افتادند.

⁸Huchiin bialte akipanin ning chiha namten amah a dou ua: huan a tungah len uh a jak ua; a kokhuk uah matin a omta hi.

⁸پس مردم کشورهای اطراف از هر سو بر او هجوم آوردند و برای بدام انداختنش چاه کندند و گرفتارش کردند.

⁹Huan sikkawitein bawm sungah amah a koih ua; Babulon kumpipa kiangah a pi ua; kulh muanhuaite sungah a pi lut ua, huchia Israel tangsangte tunga a aw a kijak nawn louhna dingin.

⁹بعد او را با زنجیر بستند و در قفسی انداخته پیش پادشاه بابل فرستادند. او را در همانجا توقیف کردند تا بار دیگر غرش او از فراز کوههای اسرائیل شنیده نشود.

¹⁰Na nu grepgui bang a ahi, na sisana, tuite kianga suan: tui tampite jiakin gahthei leh hiangtein a dim.

¹⁰مادرت مثل یک تاک در کنار جوی آب کاشته شده بود و بخاطر فراوانی آب، میوۀ زیاد بار آورد و شاخه هایش زیاد و به هر طرف پهن شدند.

¹¹Huan vaihawmna pote lalchiang sikchiang khauh a nein, huan nahbawk pha lakah a sandan uh hihsangin a om hi, huchiin ahiang tampite u toh sangpia muhin a om uhi.

¹¹شاخه های نیرومند او برای عصای پادشاهان مناسب بودند. آن درخت بلندتر از درختان دیگر و بحدی بلند بود که از جاهای دور به نظر می خورد.

¹²Himahleh thangpaihna a bohkhiakin a oma, leia paihin a oma, suahlam huihin a gah a mut keu: a kung khaukte a kitana, a keu; meiin a maute a kang beita.

¹²اما دستهای غضبناکی آن را از بیخ کند و بر زمین افگند. باد شرقی میوه هایش را خشک ساخت و شاخه های نیرومندش را پژمرده کرد و در آتش انداخت.

¹³Huan tuin gamdai ah, gam keu leh tui om lou ah phuh in a om,Huchiin ahianga sikchiangtea kipan mei a pai khia, a gah a hulbeia, huchiin amahah vaihawm dingin lalchiang ding sikchiang khauh a om kei hi. Hiai kahla ahi, kahla ading ahi ding hi.

¹³حالا آن تاک در بیابان، در یک زمین خشک و بی آب کاشته شده است.تنۀ آن آتش گرفته شاخه ها را با میوه هایش از بین برد و یک شاخۀ قوی هم باقی نمانده است تا برای عصای پادشاهان به کار رود.» این مرثیه است و بارها سروده شده است.

¹⁴Huchiin ahianga sikchiangtea kipan mei a pai khia, a gah a hulbeia, huchiin amahah vaihawm dingin lalchiang ding sikchiang khauh a om kei hi. Hiai kahla ahi, kahla ading ahi ding hi.

¹⁴تنۀ آن آتش گرفته شاخه ها را با میوه هایش از بین برد و یک شاخۀ قوی هم باقی نمانده است تا برای عصای پادشاهان به کار رود.» این مرثیه است و بارها سروده شده است.