¹Huan kum sawm leh khatna kha ni masapen in hichi ahi a, TOUPA thu ka kiang ah a hong tung a,

¹در یازدهمِین سال تبعید ما، در روز اول ماه، کلام خداوند بر من نازل شد:

²Mihing tapa, Turain Jerusalem tung thu a, Nuam e, Namte kongkhak a seta,. keilamah aki hong, hihsiat gawp a aom vek jiak in, katan hoih dingahita, achih jiak in TOUPA PATHIANIN hichiin achi hi,

²«ای انسان خاکی، اهالی صور با خوشحالی می گویند: «اورشلیم شکست خورد. اهمیت تجارتی را که با اقوام جهان داشت از دست داد. حالا ما جای آن را در تجارت گرفته ایم. چون آن شهر از بین رفته است، ما ثروتمند می شویم.»

³Ngai in, aw Tura, ka hondou ahi, tuipiin akihawt a voktou bang main na tung a hongpai dingin nam tampi ka hon sawl ding.

³بنابران خداوند متعال می فرماید: ای شهر صور، من دشمن تو هستم. اقوام زیادی را علیه تو می فرستم و آن ها مثل امواج خروشان بحر بر تو هجوم می آورند.

⁴Huan Tura kulh te a hihse ding ua, a insangte a chim sak ding ua, amah a kipan leivui tengteng a kheuh siang hiau dinga, leivui lel in ka bawl ding.

⁴دیوارهایت را فرومی ریزند و برجهایت را خراب می کنند. خاکت را جارو می کنم تا فقط صخره های صافت باقی بمانند.

⁵Tuilai a len phoukeuna mun ahimai ding ken ka chita ngal a, chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi; huchiin namte adin gallak ahi mai ding.

⁵جزیرۀ غیر مسکون می شوی و بجائی تبدیل می گردی که فقط ماهیگیران تورهای خود را در آن پهن می کنند. من، خداوند، گفته ام که صور را اقوام دیگر تاراج می کنند.

⁶Huan atanu gam a omte namsau a hihlup ahi ding ua, huchiin TOUPA kahi chih a thei ding uh.

⁶و ساکنین شهرهای سرزمین اصلی را با شمشیر می کشند. آنوقت می دانند که من خداوند هستم.»

⁷Ngai in, Tura tungah babulon kumpipa Nebukadnezzar, Kumpipate kumpipa mallam a kipanin, sakolte toh sakol tung tuangmite, apawl leh mipi tampi mahmah ka honpi sin ahi.

⁷خداوند متعال می فرماید: «نبوکدنصر، پادشاه بابل را که شاه شاهان است، از جانب شمال با لشکر بزرگ و سواران و عراده هایش علیه تو می فرستم.

⁸Na tanute a that ding, gamah, namsau in; kulh abawl dinga, nang nanna ding in, nang douna dingin a bawl ding, mual pawngte, nang douna kidalna a bawl khe ding.

⁸او باشندگان شهرهای سرزمین اصلی ترا با ضرب شمشیر می کشد. در برابر تو سنگر و برجها را می سازد و محاصره ات می کند.

⁹Kulhsuktsiatna a bawl, na kulh phelna ding, na insang achim sak ding, heipiin.

⁹منجنیقها را در مقابل دیوارهایت قرار داده برجها و حصارهایت را با تبر فرومی ریزد.

¹⁰A sakol tam jiakin a hon tuam ding, leivuiin, khopi siata mite a lutsek bangin, na kongpi a hong lut tei hun chiang un, na kulhpi a liing ding sakol tungte husa leh kidou kangtalai husain.

¹⁰تعداد اسپهایش آنقدر زیاد است که گرد و خاک آن ها ترا می پوشاند. وقتی دشمن به دروازه هایت داخل شود، نعرۀ سواران و صدای چرخ عراده ها حصارهایت را به لرزه می آورد.

¹¹Sakol khechinin achil seding, na kongzingte; na mite a that khin ding, namsauin; na hatna bangsang leiah a chim ding.

¹¹با سُم اسپها کوچه ها و جاده هایت را پایمال می کند، ساکنینت را با شمشیر می کشد و منارهای بزرگت را واژگون می سازد.

¹²Na gouthil gallak in ala ding ua; na van tengteng a gubei ding uh; na kulhbang lei ah a chim sak ding ua, na inpinuam a hih se vek ding uh, na suangte, na singte, na leivuite tuilai ah a pai ding uh.

¹²ثروت و دارائی ات را به تاراج می برد و دیوارها و خانه های زیبایت را ویران ساخته سنگ و چوب و خاک آن ها را در آب می ریزد.

¹³Ka khawl sak khin dinga, na lasak husate, na kaihging ging leng a dai den ding hi.

¹³صدای موسیقی و نوای رباب را در تو خاموش می سازم و دیگر شنیده نمی شود.

¹⁴Suangpi keu lel in ka hon bawl dinga, len phoukeu na ding lel na hong hi ding hi, din sak nawn na hi kei ding, kei TOUPAN ka chita ngala, chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi hi.

¹⁴ترا به یک صخرۀ صاف تبدیل می کنم تا از تو تنها ماهیگیران برای پهن کردن تورهای خود کار بگیرند. دیگر هرگز آباد نمی شوی. من که خداوند متعال هستم این را گفته ام.»

¹⁵TOUPA PATHIANIN Tura khua kiangah hichiin achi a, na sunga kithahnate a om huna, miliam te a thum hun uh chiang in na puk ging in tuipi gei gamte a ling sin kei ua hia?

¹⁵خداوند متعال به صور چنین می فرماید: «شهرهای سواحلت از صدای سقوط تکان می خورند و وقتی که کشتار شروع شود، آواز نالۀ مجروحین بگوش می رسد.

¹⁶Tuipi tunga heutute tengteng a tutphah a kipan a paisuk ding ua, apuan thupite uh a koih ding ua, a puansilh zephoihte uh a suah ta ding ua; linnain a kivan zota ding ua, lei ah a tu ding ua, a lingling ding ua, lamdang a honsa ding uh.

¹⁶آنگاه تمام پادشاهان کشورهای ساحلی از تختهای خود پائین می آیند، لباس خامکدوزی و شاهانۀ خود را از تن بیرون می کنند، از ترس می لرزند و بر خاک می نشینند و هر لحظه از دیدن تو وحشت و تعجب می کنند.

¹⁷Huchiin nang sunna la a phuak ding ua, na kiangah, khopi minthang, tuipi tung a hat, tui siam mitengteng tenna sek, a mah leh a sung a tengte tengteng, mi vial vak ten a hon lau theihtheih utoh, na siatna thupi hina tele:

¹⁷آن ها این مرثیه را در ماتم تو می خوانند: ای شهری که مشهور و معروف بودی، چگونه از بین رفتی. ساکنین تو با هیبت خود کشورهای ساحلی را به وحشت می انداختند.

¹⁸Na pukna niin a ling uh, tuikulh gamte; tuipi tuikulh a lunglel ua, na man niin, a chi diing uh chiin.

¹⁸اما حالا که تو سقوط کردی. همه کشورهای ساحلی در اثر سقوط تو از ترس می لرزند و حیرت می کنند.»

¹⁹TOUPA PATHIANIN hichiin achingala, khopi gam, kuamah luahlouh khopi bang a ka hon bawl hun chiang in, tui thukpi ah ka hon tum sak dinga, tui thupi mahmah in a hon tum ding hi;

¹⁹خداوند متعال می فرماید: «من ترا، ای شهر صور، به خرابه ای تبدیل کرده از سکنه خالی می سازم. ترا دستخوش امواج خروشان ساخته در عمق بحر غرقت می کنم.

²⁰Leinuai lam ah, nidanga segawpsa, khuk thuka paisa te kiangah ka hon teng sak dinga, kuamah in a hon luahlouh na ding un leh mihingte laka thupina na muh nawn hetlouh na dingin.Ka hon hih mang vengveng dinga, na om nawnta kei ding, min hon zong mah le uh leng, a hon muta keiding uh chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi.

²⁰من ترا به قعر دنیای مردگان می فرستم تا با آنهائی که مرده اند در خرابه های ابدی فرو روی و دیگر جائی در این دنیا نداشته باشی و بار دیگر آباد نشوی.ترا به سرنوشت شوم و وحشتناکی گرفتار می سازم و چنان نیست و نابودت می کنم که مردم هر قدر جستجویت کنند، یافته نتوانند.» خداوند متعال اینچنین می فرماید.

²¹Ka hon hih mang vengveng dinga, na om nawnta kei ding, min hon zong mah le uh leng, a hon muta keiding uh chih TOUPA PATHIAN thupawt ahi.

²¹ترا به سرنوشت شوم و وحشتناکی گرفتار می سازم و چنان نیست و نابودت می کنم که مردم هر قدر جستجویت کنند، یافته نتوانند.» خداوند متعال اینچنین می فرماید.