¹Huai ni chiangin TOUPAN, a namsau hoihtaka hiam, lianpi, muanhuaitakin, leviathan gulpi hattak leh leviathan gulpi kivial ngeingoi a gawt dinga, tuipi-a dragon om leng a that ding.

¹در آن روز خداوند با شمشیر کشنده و تیز خود لِویاتان را که یک مار تیزرَو پیچان است، جزا می دهد و آن اژدها را که در بحر است می کشد.

²Huai ni chiangin: Uain grep huan khat, huai pahtawiin lasa un.

²در آن روز خداوند در بارۀ تاکستان با ثمر خود می فرماید:

³Kei TOUPA lah a vengpa ka hi a; mitphiatkal tengin tui ka buak dinga, kuamahin a khoih louh ding un sun leh janin ka veng ding.

³«من، خداوند نگهبان این تاکستان هستم و آنرا هر لحظه آبیاری می کنم. شب و روز از آن مراقبت می نمایم تا کسی به آن آسیبی نرساند.

⁴Keiah hehna a om kei hi: loulingnei leh khaulingneiten hondouin honsual him le u aw! amau sual din ka kuan dinga, mun khatah ka hal lunglung ding.

⁴دیگر بر تاکستان خود قهر نیستم. اگر در آنجا خار و خسی برای جنگ بیاید، من می روم و همه را آتش می زنم.

⁵A hih kei lelah, hon kileppihna dingin ka hatna len hen: ahi, honkilep pih hen.

⁵اما اگر دشمنان قوم برگزیدۀ من به من متوسل شوند و تقاضای صلح کنند، بگذارید آن ها هم با من صلح می نمایند.»

⁶Hun hontung dingah Jakobten zung a kha ding ua; Israelten zung a kha ding ua; Israelte a mum un a pak ding uh: huchiin leitung gahin adimsak ding uhi.

⁶زمانی می رسد که اولادۀ یعقوب، یعنی قوم اسرائیل مثل درخت ریشه می دوانند، پُندُک و شگوفه می کنند و دنیا را از میوه پر می سازند.

⁷Amah vote a vuak bang letin amah a vo sam ahia? a hih kei leh, amah thahte thahna bang letin amah thahin a om hia?

⁷خداوند قوم برگزیدۀ خود را به اندازۀ دشمنان شان جزا نداده است و مردم اسرائیل به اندازۀ آن ها کشته نشده اند.

⁸Amah na pai mangsak laiin a hun lelin amah na sela: suahlam huih nun niin a hu thupitakin amah a mutlengta hi.

⁸او برای اینکه قوم اسرائیل را جزا بدهد آن ها را به کشورهای بیگانه تبعید نمود، مثلیکه باد شرقی وزید و آن ها را با خود برد.

⁹Huaijiakin hiaiin Jakobte thulimlouhna silsiang ahi dinga, hiai a khelhna uh pai mangpihna gah ngen ahi: Asherim hiam, gimlim maitamte hiam ding nawn lou ding khopin maitam suang tengteng suang pak den khap zeizoi bangin a bawl uhi.

⁹اما گناهان قوم اسرائیل زمانی کفاره و بخشیده می شود که سنگهای قربانگاههای بت پرستان ذره ذره گردند و از بت و قربانگاه آن ها اثری باقی نماند.

¹⁰Khua kulhpi nei lah a lungjuanga, omna nutsiat leh paisan, gamdai bang ahi: huailaiah bawngnou a ta dinga, huailai mahah a kual dinga, a selte a ne ding.

¹⁰شهرهای مستحکم متروک و مانند بیابان از سکنه خالی شده اند. آنجا چراگاه گاوها و بیشۀ شیرها شده است و شاخ و برگ آنرا می خورند.

¹¹A hiangte lah a vuai chiang un khiahin a om dinga; numeite a hongpai ding ua a hal ding uh: amau lah theihtheihna himhim neilou mi ahi ngal ua: huaijiakin amau bawlpan amaute a hehpih kei dinga, amaute sutuahpan amaute deihsakna himhim a neikei ding hi.

¹¹شاخهای خشک درختان به زمین می افتند. زن ها می آیند و آن ها را جمع می کنند و می سوزانند. خداوند که خالق آن ها است، بر این قوم رحم و شفقت نمی کند، زیرا آن ها شعور ندارند.

¹²Huan, huai niin hichi ahi dinga, TOUPAN, Lui a kuang dima luang zoizoi akipanin, Aigupta luita phain, a gah a sat khe dinga, huchiin, Israel suante aw, khatkhata simin na om ding uhi.Huan, huai niin hichi ahi dinga, pengkul lianpi a mut ding ua: huchiin Assuria gama mangthang dekdekte leh, Aigupta gama delhkhiaka omte a hongpai ding ua: Jerusalem khuaa tang siangthouah TOUPA a be ding uhi.

¹²در آن روز، خداوند مثل کسی که گندم را دانه دانه از خوشه می چیند و از کاه جدا می نماید، مردم اسرائیل را از دریای فرات تا سرحد مصر جمع می کند.در آن روز، سُرنای بزرگ نواخته می شود و کسانی که در کشورهای آشور و مصر تبعید شده بودند دوباره بر می گردند و خداوند را بر کوه مقدس او در اورشلیم پرستش می کنند.

¹³Huan, huai niin hichi ahi dinga, pengkul lianpi a mut ding ua: huchiin Assuria gama mangthang dekdekte leh, Aigupta gama delhkhiaka omte a hongpai ding ua: Jerusalem khuaa tang siangthouah TOUPA a be ding uhi.

¹³در آن روز، سُرنای بزرگ نواخته می شود و کسانی که در کشورهای آشور و مصر تبعید شده بودند دوباره بر می گردند و خداوند را بر کوه مقدس او در اورشلیم پرستش می کنند.