¹Tuikulh gahte aw, ka maah dai sisip unla; michihin a hatna uh thaksak nawm uhenla: hongpai nai chiat le uh; huai khit chiangin gen uhen: vaihawm dingin kinaih tuah chiat ni.

¹خدا می گوید: «ای جزیره ها خاموش باشید و به من گوش بدهید! بگذارید مردم نیروی تازه بیابند. نزدیک بیایند و حرف بزنند و دعوای خود را به محکمه ارائه کنند. آنگاه به اتفاق هم رأی می دهیم که حق بجانب کیست.

²Suahlam akipan mikhat, diktatna jiak a khe bula a sap, kuan ahia kai halh? Aman lah nam chih a maah a piaa, kumpipate tungah vai a hawmsaka; amau leivui bangin a namsau kiangah a piaa, buhsi huih mut leng bangin a thalpeu kiangah leng a pia hi.

²چه کسی آن مرد فاتح را از مشرق زمین آورد که به هر جائی که می رود، مردم را مغلوب می سازد و پادشاهان را سرکوب می کند. با شمشیر خود آن ها را مانند گَرد به زمین می ریزد و با کمان خود چون پَرِ کاه پراگنده می سازد.

³Aman amaute a delha, bittakin a pai jela; a khea a pai nailouhna lampi-ah.

³آن ها را تا جاهای دور که پیش از آن پایش نرسیده بود، تعقیب می کند و بی خطر پیش می رود.

⁴Atunga kipan suan tengteng samin, kuan ahia sema, hih khin? Kei TUOPA, a masapen leh nanungpen kia ka om, a hihpa tak ka hi

⁴چه کسی چنین کارها را کرده است؟ چه کسی سرنوشت مردم را نسل اندر نسل تعیین نموده است؟ من هستم، خداوند که خدای ازلی و ابدی هستم.

⁵Tuikulh gamten amu ua; a lau ua; kawlmongte a ling ua: a honnaiha, a hongpai ua.

⁵مردمان جزیره ها و سرزمینهای دوردست چون کارهای مرا دیدند، از ترس لرزیدند و همگی با هم جمع شده آمدند.

⁶Mi chihin amau lawmte a panpih ua; mi chihin a unaute uh kiangah, Khamuang takin om un, a chi chiat uh.

⁶یکدیگر را کمک و تشویق می نمایند.

⁷Huchiin, a bulhkipna lam thu-ah, A noih hi, chiin, khutsiam miin dangkaeng sekmi a hasuana, seka sekmum sekdou sekmi a hasuana: huan, a linlouhna dingin kilhna tein a kilh kipta.

⁷نجار و زرگر و آهنگر با هم یکجا کار می کنند و اجزای بت را بهم وصل کرده آنرا با میخ ثابت و استوار می سازند.

⁸Himahleh nou Isrealte ka sikha, Jakopte kamitel, ka lawm Abraham suante aw,

⁸اما تو ای اسرائیل، بندۀ من، و تو ای یعقوب، برگزیدۀ من و ذُریت دوست من، ابراهیم،

⁹Nou, lei tawpna akipana ka mi pi, a nawl akipana ka mi sap, ka sikhate na hi ua, honpaikhe louin ka hontel jaw hi, ka honchihte aw,

⁹من ترا از دورترین نقاط جهان فرا خواندم و گفتم: «تو بندۀ من هستی، من ترا برگزیدم و ترکت نمی کنم.»

¹⁰Lau kei un, kei lah na kiang uah ka om ngala; mangbang kei un, kei lah na Pathian uh ka hi ngala: ka honhatsak dinga; ahi, ka honpanpih ding; ahi, ka diktatna khut taklamin ka honlen gige ding.

¹⁰نترس، زیرا من با تو هستم. هراسان نباش، چون من خدای تو ام. من به تو نیرو می بخشم و کمکت می کنم و از تو حمایت کرده نجاتت می دهم.

¹¹Ngaiin, na tung ua lungkimlou tengtengzahlak tak leh zum takin a om ding uh: nou honselte lah bangmahlou bang ahi ding ua, a mang ding uh.

¹¹کسانی که بر تو خشمگین هستند، خجل و رسوا می شوند و آنهائی که مخالف تو اند، نیست و نابود می گردند.

¹²Nou honselte na zong ding ua, namu tuan kei ding uh: nou hon doute lah bangmah lou bang ahi ding ua, thil omlou bang lel ahi ding uh.

¹²همۀ کسانی که با تو جنگ و دعوا دارند، از بین می روند و دیگر روی شان را نمی بینی.

¹³Kei TOUPA na Pathian un, Lau kei un, ka honpanpih ding, chiin, na khut taklam ulah ka len sin ngala.

¹³زیرا من خداوند، خدای تو دست راستت را می گیرم و می گویم: نترس، من به تو کمک می کنم.»

¹⁴Nou Jakob tangtel leh Isreal mite aw, lau kei un, ka honpanpih ding, TOUPAN a chi, nou hon tanpa tuh Isrealte Mi Siangthou a hi

¹⁴خداوند می فرماید: «ای یعقوب و ای اسرائیل، اگرچه کوچک و ضعیف هستی، ولی نترس، زیرا من، خدای قدوس اسرائیل، خداوند تو، مددگار تو و نجات بخشای تو هستم.

¹⁵Ngaiin, buhsukna khawl thak mahmah, hiam mahmah, ha neiin ka honbawl ding; tangte khawng chilin na khen jan ding ua, mualpawngte lah buhsi bangin na bawl ding uh.

¹⁵من ترا یک خرمن کوب با دندانه های تیز و نو می سازم، تا کوهها را خُرد و هموار کنی و تپه ها را مانند کاه پاشان سازی.

¹⁶Na jap ding ua, huihin a mut leng dinga, pingpeiin a hih dalh ding: huan, noute TOUPA ah na kipak ding ua, Isrealte Mi Siangthoupa na hon suang ding uh.

¹⁶تو آن ها را به هوا می افشانی و باد آن ها را پراگنده می سازد. آنگاه از من که خداوند و قدوس اسرائیل هستم، خوشحال می شوی و به من فخر می کنی.

¹⁷Mi genthei leh tagahten tui a zong jel ua, a om ngal keia, a lei uh dangtakin a hul khinjel; kei TOUPAIN amau ka dawng dinga, kei Isrealte Pathianin amaute ka paisan kei ding.

¹⁷وقتی مردمان فقیر و محتاج به جستجوی آب بروند و نیابند و زبان شان از تشنگی خشک شود، من که خداوند هستم، دعای شان را اجابت می کنم. خدای اسرائیل هستم و آن ها را ترک نمی کنم.

¹⁸Tangsang giau-ahte luite ka luangkhesak dinga, guam laizangahte tuinakte ka suaksak ding: gamdai dilin ka bawl dinga, gam keu leng tuinakin ka bawl ding hi.

¹⁸بر تپه های خشک برای آن ها رودها را جاری می سازم، در میان دره ها چشمه های آب را باز می کنم، بیابان را به حوض آب تبدیل می نمایم و زمینهای خشک را چشمه سار می سازم.

¹⁹Gamdaiah sidar singte, singgite, muite, thau singte ka suan dinga, gam keuah meilah singte, phante, singgelh chite ka suan khawm vek ding:

¹⁹در بیابان درختان سرو آزاد، اکاسی و زیتون و در صحرا شمشاد، صنوبر، کاج و چنار می رویانم،

²⁰TOUPA khutin huaite a hih ahi chih leh Isrealte Mi Siangthouin a siam ahi chih a muh ua, a theih ua, a ngaihtuah ua, a theisiam theina ding un.

²⁰تا همه ببینند و در این باره تفکر و تأمل کنند و بدانند که دست قدرت خداوند، قدوس اسرائیل اینها را آفریده است.»

²¹Na thu uh hong gen un, TOUPAN achi; Pathianin na chihna sanpen uh sulang un, Jakopte Kumpipan a chi.

²¹خداوند، پادشاه یعقوب می فرماید: «بگذارید خدایان اقوام دیگر دعوای خود را اقامه کنند و دلایل قوی خود را ارائه دارند.

²²Huaite sulang uhenla, thil hong tung dingte I kiang uah gen uhen; I ngaihtuah theina ding leh a tawpna ding I theih theina dingin, tuma thilte bang ahia gen un; ahihkeileh, thil hongtung dingte hontheisak un.

²²بگذارید بیایند و آنچه را که در گذشته اتفاق افتاده است، برای ما بیان کنند، و از آینده به ما خبر بدهند تا بدانیم که چه وقت همۀ اینها رخ می دهند.

²³Pathian na hi uh chih ka theih theihna ding un tunungchianga thil hongtung dingte gen un; ahi, I mangbat chiatna ding un leh I et chiat ding un thil hoih hiam thil hoihlou hiam hih dih ua le.

²³بلی، برای ما پیش بینی کنند تا ما بدانیم که آن ها واقعاً خدا هستند. کاری کنند، خوب یا بد، تا ما بترسیم و وحشت کنیم.

²⁴Ngai un, bangmah nana hi kei uhi, na thil hih u leng bangmah ahi sam kei: nou hontelte lah mi kihhuaipi na hi uhi.

²⁴اما آن ها هیچ چیزی نیستند و هیچ کاری کرده نمی توانند و هر کسی که آن ها را برگزیند، کار بیهوده ای می کند.

²⁵Mal lama kipan mi khat ka ding saka, amah a hontunga; ni suahna akipan ka min loupa; aman suang bulhkipna bawl bangin vaihawmmite a bawl dinga, belvelmiin bellei a chil mah bangin a chil ding hi.

²⁵من شخصی را از شرق انتخاب کرده ام. او از شمال حمله می کند و خداوند او را بنام می خواند و پادشاهان را مانند گِل کوزه گر پایمال می کند.

²⁶I theih theihna ding un kuan ahia a tunga kipan gen ngei? Amah jaw a dik hi, I chih theihna ding un kuan ahia gen khol ngei? A hi gen himhim a om kei uh, ahi, theisak him him a omkei uh, ahi, na thugente uh za himhim a om kei uh.

²⁶آیا کسی پیشگوئی کرده است که این واقعات رخ می دهد تا ما یقین کنیم که او راست می گوید. اما هیچ کسی در این باره حرفی نزده و چیزی را اعلام نکرده و کسی هم چیزی نشنیده است.

²⁷Ken Zion kiangah, Enin amau en dih, ka chi masa dinga, Jerusalem kiangah tanchin hoih hontunmi khat ka pe ding.

²⁷من اولین کسی بودم که به سهیون خبر آوردم و به اورشلیم مژده دهنده ای بخشیدم.

²⁸Huan, ka etin leng mi himhim a om kei ua; amau ka dotin leng. A lak ua lemtheimi, thu khat leng dawng thei, kua mah him him leng a om kei uh.En un, a vek un, a nasepte uh bangmah lou ahi a, thil om lou himhim ahi: a milim sunte u lah huaih leh huihkhua lel ahi hi.

²⁸اما در میان خدایان کسی را نیافتم که مشوره ای داده بتواند و یا به سوال من جواب بدهد.همۀ این خدایان، بتهای بی جان هستند. از دست شان چیزی بر نمی آید و اجسام ضعیف و ناتوان اند.

²⁹En un, a vek un, a nasepte uh bangmah lou ahi a, thil om lou himhim ahi: a milim sunte u lah huaih leh huihkhua lel ahi hi.

²⁹همۀ این خدایان، بتهای بی جان هستند. از دست شان چیزی بر نمی آید و اجسام ضعیف و ناتوان اند.