¹TOUPA akipana Jeremia kianga thu hongtung,

¹خداوند کلام خود را برای ارمیا فرستاد:

²Thou inla, belvelmi in ah hohsuk inla, huaiah ka thute ka hon theisak ding, a chi a.

²«برخیز و به کارخانۀ کوزه گری برو. من در آنجا با تو حرف می زنم.»

³Huchiiin belvelmi in ah ka hohsukta a, a belbawlna khawl ah na a sem hi.

³پس برخاستم و به کارخانۀ کوزه گری رفتم و کوزه گر را دیدم که بر سر چرخ دستگاه خود مصروف کار است،

⁴Tunga bel a bawl lai a honghoih kei leh belvelmiin hoih a sak bangin bel dang din a bawl nawn mai sek hi.

⁴اما ظرفی که از گِل می ساخت در دست او ضایع گردید، پس دوباره ظرفی دیگری از همان گِل قرار دلخواه خود ساخت.

⁵Huchiin TOUPA thu ka kiangah a hongtung nawna:

⁵بعد خداوند فرمود:

⁶Aw Israel inkote aw, hiai belvelmi hih bangin nou ka honhih theikeia hia? chih TOUPA thu pawt ahi. Ngaidih ua, belvelmi khuta tung bang lelin ka khut ah na om uhi, aw Israel inkote aw.

⁶«ای قوم اسرائیل، آیا من نمی توانم با شما همان رفتاری را کنم که کوزه گر با گِل خود کرد؟ همانطوری که گِل در دست کوزه گر است، شما هم در دست من می باشید.

⁷Chiklaiin leng nam hiam gam hiam tungtang thu ah, Ka hondokkhe dinga, ka honphel dinga, ka hon hihse ding, chiin na nagen zong hi leng,

⁷هرگاه اعلام کنم که قومی یا سلطنتی را ریشه کن و معدوم سازم،

⁸Huai namin a tungthu ka gen jiaka a thil hoihlou a lehngatsan leh a tunga thil hoihlou hih ka tup ka kikhelsak ding.

⁸اگر آن مردم دست از شرارت بکشند، از عزم خود بازگشته و آن ها را از بین نمی برم.

⁹Huan, chiklaiin leng nam hiam gam tungtang thu ah, ka honbawl dinga, ka hon dingsak dinga, chiin nagen zong hileng,

⁹از طرف دیگر، هرگاه بگویم که اراده دارم قومی یا کشوری را مستقر و نیرومند سازم،

¹⁰Ka paukam suak ngaikhe loua ka mitmuh a thilhoihlou a hih leh amah a dingin thil hoih hih ka tup ka kikhelsak sam ding.

¹⁰اگر آن مردم در مقابل من شرارت ورزند و به کلام من گوش ندهند، آنوقت من از خوبی و نیت نیکی که برای شان در نظر داشتم خودداری می کنم.

¹¹Huaijiakin Juda mite leh Jerusalema tengte kiangah, TOUPAN hichiin a chi: Ngaidih ua, na tunguah thil hoihlou ka ngaihtuaha, nou ka honsawm lai na hi uh, mi chihin a omdan hoihlou uh lehngatsan uhen la, na omdan uleh na thilhihte uh bawlpha un, vachi peuhmah in.

¹¹پس حالا از جانب من به مردم یهودا و اهالی اورشلیم بگو که من تصمیم گرفته ام تا بلائی را بر سر شان بیاورم، پس آن ها باید اعمال زشت خود را ترک کنند و راه و روش خود را تغییر بدهند.

¹²Himahleh amua jaw, Kilawm kei e! Koumau phasak bangbangin ka omding ua, mi chih koumau lungtang gilou genhak bangjelin ka om ding uh, a chi sek uhi.

¹²اما آن ها می گویند: ما از خود نقشه هائی داریم و قرار میل دل متمرد خود زندگی می کنیم.»

¹³Huaijiakin TOUPAN chichiin a chi: Nam dangte dong him dih ua, hichibang mahmah kuan a theia? Nungak Israelin thil lauhuai mahmah a hihta.

¹³خداوند می فرماید: «بروید و از اقوام دیگر بپرسید که آیا گاهی شنیده اند که قومی به چنین کار قبیحی دست زده باشد. قوم اسرائیل واقعاً مرتکب عمل زشتی شده است.

¹⁴Lebanon vukin a mualvum a nose ngei ahia? gamlaa kipana tui vot hongluang sukte a kangtat ngei ahia?

¹⁴کوههای لبنان هیچگاهی بدون برف نمی مانند و جویبارهای سرد کوهستانها هرگز خشک نمی شوند،

¹⁵Ka miten a honmangngilh ua, bangmahlou phet kiangah gimlim a hal ua, huaiten a tumalam lampi ua kipan a kisuisaka, lampipen hi lou lamkhem lam a jui uh;

¹⁵مگر قوم برگزیدۀ من مرا ترک کرده اند و برای بتهای بی جان قربانی سوختنی تقدیم می کنند. از راه راست منحرف شده اند، به راه هموار قدیم قدم بر نمی دارند و در بیراهی روان هستند.

¹⁶A hihse gawpte uh-agam, khantawn a tek khum ding; kiviallehmin lamdangsain a lu uh a sing ua.

¹⁶سرزمین خود را مایۀ تمسخر دیگران قرار داده اند و هر کسیکه از آن می گذرد، سر خود را بحال افسوس می جنباند و حیرت می کند.

¹⁷Suahlam hoihpi bangin melma maah ka thehjak ding, a vangtah ni un ka mel hilou, ka dek ka musak ding hi.

¹⁷بنابران، مانند باد شرقی که گرد و خاک را به هوا پراگنده می کند، من هم قوم برگزیدۀ خود را در برابر دشمنان شان پراگنده می سازم. در روز مصیبت از آن ها رو بر می گردانم و به داد شان نمی رسم.»

¹⁸Huan, amau, Kisa un, Jeremia i sawm ding uh, siampu akipan lah dan a dai sin ngal keia, mi pil a kipan lah thudot a dai sam kei ding, jawlnei akipan lah thu a dai sam kei ding hi. Kisa un, i gense gawpgawp ding ua, a thu mawngmawng i limsak kei ding, a chi ua.

¹⁸بعد مردم گفتند: «بیائید که کاری در حق ارمیا بکنیم! ما از خود کاهنانی داریم که احکام دینی را به ما تعلیم می دهند، حکیمان ما، ما را هدایت می کنند و انبیای ما هم پیام خداوند را برای ما می آورند. پس دیگر نباید به سخنان او گوش بدهیم. او را متهم می کنیم و محکومش سازیم.»

¹⁹Honlimsak inla, aw TOUPA, kei honngetna thu limsakin.

¹⁹آنگاه ارمیا دعا کرد و گفت: «ای خداوند، به سخنانم توجه فرما و حرفهای دشمنانم را بشنو که چه می گویند.

²⁰Gilou thil hoih ditna hia hi ngei? amau lah ka khaa dingin kokhuk a tou ngal ua. Amau akipana na hehna heimang ding leh amaua dia thil hoih gen dinga na maa ka din sek theigigein.

²⁰آیا لازم است به عوض خوبی هائی که در حق این مردم کرده ام، بدی ببینم؟ آن ها برای کشتن من دسیسه چیده اند. بخاطر داری که من در حضور تو از آن ها توصیف کردم و برای آن ها شفاعت نمودم تا از خشمت بگذری.

²¹Huchiin a tate uh kialpi kiangah pe khia inla, namsau hatna kiangah piain; huan a jite uh taneilouin, meithai uhen; a pasalte uh hipiin si uhenla, a tangvalte uh leng kidouna ah namsauin.

²¹اما حالا می خواهم که فرزندان شان از گرسنگی بمیرند و با دَم شمشیر کشته شوند و جوانان آن ها در جنگ بقتل برسند. زنان شان بی اولاد و بیوه شوند و مردان شان از بیماری هلاک گردند.

²²Simmite a kiang uh na tunsak guih laiin a in ua kipan kap husa thang khia hen: kei adingin kokhuk a tou ngal ua, ka khe awkna dingin thang a kam ngal ua.Himahleh nang aw TOUPA, kei honthat dinga a honsawmna tengteng uh na thei hi; a thulimlouhna uh ngaidam kenla, na mitmuhin a khelhna uh thai mang sam ken: Na maah kipuk uhenla, na ehih niin hih ekin.

²²غارتگران را ناگهان بر سر شان بفرست تا فریاد و فغان شان از خانه ها برخیزد. زیرا آن ها برای من چاه کنده و بر سر راه من دام نهاده اند.ای خداوند، خودت از دسیسه های آن ها برای قتل من خبر داری. از خطای آن ها چشم نپوش و گناهان شان را نادیده نگیر. آن ها را از حضور خود بران و در هنگام غضب با آن ها رفتار کن.»

²³Himahleh nang aw TOUPA, kei honthat dinga a honsawmna tengteng uh na thei hi; a thulimlouhna uh ngaidam kenla, na mitmuhin a khelhna uh thai mang sam ken: Na maah kipuk uhenla, na ehih niin hih ekin.

²³ای خداوند، خودت از دسیسه های آن ها برای قتل من خبر داری. از خطای آن ها چشم نپوش و گناهان شان را نادیده نگیر. آن ها را از حضور خود بران و در هنگام غضب با آن ها رفتار کن.»