¹Huan TOUPA thu ka kiangah a hongtunga, hichiin a chi:

¹خداوند به من فرمود که بروم و به اهالی اورشلیم اعلام کنم که خداوند چنین می فرماید: «دوران جوانی را بیاد می آورم که باهم نامزد بودیم و تو چقدر مشتاق من بودی. حتی در بیابان خشک و بی علف هم به دنبال من می رفتی.

²Kuan inla, Jerusalem bil a jakin kikou in, TOUPAN hichiin a chi: Na tuailaia na migitdan te, kikham laia na honitdante ka theigige hi; gamdai a khohlouh gam a na honzuih dan bang.

²اسرائیل برای خداوند مقدس و نوبر محصول او بود. خداوند می گوید: اگر کسی می خواست به او آسیبی برساند، بلا و مصیبت را بر سرش می آوردم.»

³Israel bel TOUPA adia hihsiangthou, a gah pung masa ahi, amah ne gaimi peuhmah a moh dinga, a tunguah siatna a hongtung ding, chih TOUPA thupawt ahi.

³ای اولادۀ یعقوب و ای قوم اسرائیل، به کلام خداوند گوش بدهید!

⁴Aw Jakob inkote leh Israel inko tengteng aw, TOUPA thu ngaikhia un;

⁴خداوند می فرماید: «پدران شما در برابر من خطا کردند. چه چیزی باعث شد که آن ها از من روگردان شدند و از روی نادانی و حماقت به بت پرستی شروع نمودند؟

⁵TOUPAN hichiin a chi: Na pipute un kei ah diktatlouhna bang ahia a muh uh, kei akipan gamlapi ah a vakmang ua, bangmahlou phet a delh ua, a nakiotsak uh?

⁵مرا بخاطر نیاوردند و فراموش کردند که من آن ها را از مصر بیرون آوردم و در بیابان های خشک و سرزمین های ویران و پُر از گودال و جاهای تاریک و خالی از سکنه و خطرناک هدایت کردم.

⁶TOUPA, Aigupta gam a kipan honpi khiaa, gamdai, gam keu, kokhuk mun, sihna limliap leh gam keu mun, kuamah paisuak ngeilouhna, kuamah omlouhna muna, honpi paisuakpa koihah? a chi sam kei uh.

⁶من آن ها را به یک سرزمین حاصلخیز آوردم تا از محصول و نعمتهای آن برخوردار شوند، اما وقتی آن ها به آن سرزمین وارد شدند، در آنجا با فساد و گناه آلوده شدند.

⁷Gam hoihtak ah, a gah leh hoihna ne dingin, ka honpilut a, himahleh na lut uleh ka gam na hihnin ua, ka goutan thil kihhuaiin na bawl uh.

⁷کاهنان شان به من توجه نکردند. حتی کاهنان خودم نیز مرا نشناختند. حاکمان شان علیه من تمرد کردند و انبیای آن ها بتِ بعل را پرستیدند و دنبال کارهای بیهوده رفتند.

⁸Siamputen leng, TOUPA koiah? a chi kei ua, Dan zangmiten lah a honthei sam kei uh, vaihawmmite ka tungah a hel ua, jawlneiten Baal minin thu a gen ua, thil phatuamlou dingte a delh uh.

⁸بنابران، من شما را با فرزندان و اولادۀ تان متهم می کنم.

⁹Huchiin ka honglang dinga, na tate uh ta nawnte leng ka lang lailai ding, chih TOUPA thu pawt ahi.

⁹به جزیره های کِتیم بروید و به اطراف آن نگاه کنید. کسانی را به سرزمین قیدار بفرستید و آنجا را بدقت بررسی نمائید و ببینید که آیا گاهی چنین واقعه ای در آنجا رخ داده است؟

¹⁰Kittim tuikulh ah vahoh unla, en un, kedarah mi sawl unla, chik takin ngaihtuah un, hichibang thil a om ngeina hiam theihna dingin.

¹⁰آیا قومی را دیده اید که خدایان خود را، با وجودی که خدا نیستند، عوض کرده باشد؟ اما قوم برگزیدۀ من خدای خود را که موجب جلال و افتخار آن ها بود، عوض نمودند و چیزهای بیهوده و باطل را انتخاب کردند.»

¹¹Namten a pathian uh a kheng u hia, pathian tak hilou pi leng? Ka miten bel a thupina uh, thil phatuamlou takin a khekzo ta uh.

¹¹خداوند می فرماید: «ای آسمان ها از این کار آن ها تعجب کنید و بلرزید و وحشت کنید،

¹²Aw vante, lamdang sa unla, honmulkim sak henla, mau tuaituai un, chih TOUPA thu pawt ahi.

¹²زیرا قوم برگزیدۀ من مرتکب دو گناه شدند: یکی اینکه، آن ها مرا که چشمۀ آب حیات هستم، ترک نمودند و دیگر این که برای خود حوضهای شکسته کنده اند که نمی توانند آب را در خود نگهدارند.

¹³Ka miten thil nih a hihkhial ngal ua, kei, hinna tuikhuk a honpai san ua, tuivungte a tou khia ua, tuiching, theilou ding.

¹³اسرائیل غلام کسی نیست و در غلامی بدنیا نیامده است. پس چرا دشمنان در پی غارت آن ها هستند؟

¹⁴Israel sikha ahi hia? Sikha mawnga piang hia? Bangdia nuaisiaha omta ahia oi?

¹⁴دشمنانش مثل شیر غران بسویش هجوم آوردند. سرزمینش را ویران کردند و شهرهایش را با خاک یکسان ساختند.

¹⁵Humpinelkai lunlaiten humham khumin, a tungah aw a suah ua, a gam a hihgawp khinta uh, a khopite leng luahmi neilouin a kang siang khin.

¹⁵مردانی از شهرهای «ممفیس» و «تَحفَنحیس» آمدند و تاج سرت را شکستند.

¹⁶Nophmi leh Tahphanes miten leng, na lujang a giausak khinta uh.

¹⁶تو اینهمه بلاها را به دست خود بر سرت آوردی، زیرا خداوند، خدایت را که هادی و راهنمایت بود، ترک کردی.»

¹⁷TOUPA na Pathianin lampia a honpi laia, na taimangsan jiakin, huai tuh na tunga na tunsak ahi kei maw?

¹⁷خداوند، خدای قادر مطلق می فرماید: «از رفتن به مصر و نوشیدن از آب دریای نیل چه سودی می بری و یا از رفتن به آشور و استفاده از آب دریای فرات چه نفعی عایدت می شود؟

¹⁸Nile tuite dawn dinga Aigupta lampi na zuih, nang dinga banga hia phatuam sin? Luipi tui dawn dinga Assuria lampi na zuih leng, nang dinga bang ahia phatuam sin?

¹⁸شرارت و گناهت ترا مجازات می کند و بی ایمانی ات ترا محکوم می سازد. آنگاه می دانی و می بینی که تمرد علیه خداوند، خدایت گناه است و عاقبت تلخ و ناگوار دارد. چون تو مرا ترک کردی، معلوم است که از من نمی ترسی.»

¹⁹Na thulimlouhnain a honthuak sak dinga, na nungkin naknain nang a honsal ding hi; honlauna neiloua TOUPA na Pathian na paisan, thil gilou tak leh kha mahmah ahi na hih, na theikhia inla, mu telta in, chih Toupa, Sepaihte TOUPA thu pawt ahi.

¹⁹خداوند، خدای قادر مطلق می فرماید: «از مدتها پیش، یوغ مرا از گردنت باز کردی و رشتۀ دوستی خود را با من قطع نمودی و گفتی: «من دیگر بندگی ترا نمی کنم.» بالای هر تپۀ بلند و زیر هر درخت سبز خوابیدی و زنا کردی.

²⁰Nidanglai akipanin na hakkol hihtanin, na khaute leng na hihtatta ngala, Na na ka sem nawn kei ding, na chi a, tang sang chih ahte, singbawk nuai peuh ahte, kunin na hiha.

²⁰با اینهم من ترا از بین مرغوبترین تاکها انتخاب کردم و کاشتم، پس چرا به یک نهال فاسد و بی ثمر تبدیل شدی؟

²¹Chi dik mahmah zangin grep hoih mahmah ka honphuta, bangchidana kikhenga, kei dia grep taklou hongsuakta na hia oi?

²¹تو هر قدر که خود را با صابون بشوئی پاک نمی شوی و لکۀ گناه تو از نظر من دور نمی شود.

²²Tangalin kisilin sahbon tampi zang mahlechin, na thulimlouhna ka mitmuhin a dawk teitei ahi, chih Toupa Pathian thu pawt ahi.

²²پس چطور می توانی بگوئی: «من با گناه آلوده نیستم و پیرو بتِ بعل نبوده ام؟» ای شتر وحشی و بی قرار که در راه خود روان هستی، به کارهائی که در دشتها و وادیها کردی، نگاه کن.

²³Ka kihihnin sama, Baalte leng ka delh sama, bangchia chi thei na hia, guam kuaka na om dante en inla, na thilhih sate thei in; sangawngsau la huk lai ngongngong na hi vele.

²³تو همچون گوره خری هستی که در بیابان می رود تا ارضای شهوت کند و کسی نمی تواند مانع او بشود و هر گوره خر نر به آسانی می تواند جفت او گردد، و او را به طرف خود بکشد.

²⁴Gam sa bengtung gamdaia om sek, a huk laia dak uau uaua dik vuvut bang; a utna kuan ahia dal sou ding? A zongmi kihihgim nuam dah leh, a hunin a mu na ding uh.

²⁴پس پایت را از اینهمه دوندگی خسته نکن و گلویت را خشک نساز! تو می گوئی: «این سخنها برای من فایده ای ندارند، زیرا من به بتهای بیگانه علاقه دارم و به دنبال آن ها می روم.»

²⁵Na khe ah khedap bun louin om ken la, na dang leng hul kei heh; nang bel, lamet a beita, pautuam mite ka ngaia, amau ka delh ding, na chi a.

²⁵قوم اسرائیل مثل دزدی که گرفتار می شود، با پادشاهان، بزرگان، کاهنان و انبیای خود خجل و رسوا می گردند.

²⁶Guta a phawk ua a zum bangin, Israel inkote a zumta uh, amau, a kumpipate uh, a heutute uh, a siampute uh, a jawlneite u leng.

²⁶شما به یک درخت می گوئید: «تو پدر من هستی» و به یک سنگ می گوئید: «تو مادر من هستی»، بنابراین، همگی خوار و رسوا می شوید. چون شما بعوض اینکه بسوی من برگردید، مرا ترک کردید، اما در زمان سختی و مصیبت باز هم زاری می کنید که شما را نجات بدهم.

²⁷Sing bul kiangah, Ka pa na hi, chi a, suang bul kianga, Kei hongsuang na hi, chimite: masuan louin a dekkhuk sah uh a honsuan jaw ua, a mangbat hun un bel, Thou inla, honhondam tanla, a chi ding uh, na pathian, huai na bawlte koia om a hita ua?

²⁷بتهائی را که با دست خود ساخته اید، کجا هستند؟ شما که به تعداد شهرهای یهودا بت دارید، آن بتها باید در وقت سختی به یاری شما بیایند و شما را نجات بدهند.»

²⁸Amau thou jaw uhenla, na mangbat laiin a honhondam kha thei moh ding uhia; aw Juda, na pathiante bel na khopite zah phial ahi ve ua oi.

²⁸خداوند می فرماید: «چه شکایتی علیه من دارید؟ شما از فرمان من سرکشی کردید.

²⁹Bangdia ka tunga vui nak? Na vek un ka tungah lah thil na hihkhial ngal ua, chih TOUPA thu pawt ahi.

²⁹فرزندان تان را بیهوده سرزنش کردم، زیرا آن ها قابل اصلاح نبودند. مثل شیر غُرانی که شکار خود را می درد، شما هم انبیای تان را با شمشیر هلاک کردید.

³⁰Na tate uh ka khena, a phatuam kei, a hoih loh tuan sam kei uh; humpinelkai duhgawl bang maiin, noumau namsauin na jawlneite uh a ne khin.

³⁰ای قوم اسرائیل، به آنچه می گویم گوش بدهید! آیا من پیش آن ها مثل بیابان و یا یک زمین تاریک بوده ام؟ پس چرا قوم برگزیدۀ من به من می گویند: «ما از دست تو نجات یافتیم و دیگر نمی خواهیم پیش تو برگردیم؟»

³¹Aw khangthakte aw, TOUPA thu thei un, Israel ading gamdai gam bang ka hi maw? Mial sah meuhmouh gam ka hi maw? Ka miten bangdia, Ka pawt kichianta ua, na kiangah ka kik nawnkei ding uh, chi uh ahi ua?

³¹آیا یک دختر می تواند زیورات و یا یک عروس لباس عروسی خود را فراموش کند؟ اما قوم برگزیدۀ من سالها است که مرا از یاد برده اند.

³²Nungakin a kizephoihnate a mangngilh theiin, mou thakin a kivatna a mangngilh thei ding maw? Ka miten bel ni simsenglouh sungin a honna mangngilhta uh.

³²شما بخوبی می توانید عاشقان را بسوی خود جلب کنید و حتی به بد ترین زنان هم می توانید راههای غلط خود را تعلیم بدهید.

³³Deihtakmi muh theihna dingin na omdan ngentel na chia! Numei gilou kiangahte leng na omdan na sinsakta ve.

³³لباسهای تان هم با خون بی گناهان آلوده اند، نه با خون دزد و راهزن.

³⁴Na nikte ah leng mi genthei poikhoihloute hinna sisan a lang a: mi in a loh lai uh khutmat leng lah ahi ngal kei a.

³⁴با اینهم شما می گوئید: «ما بیگناه هستیم و کار بدی نکرده ایم که خدا بر ما خشمگین باشد.» اما من شما را بخاطر اینکه می گوئید ما گناهی نداریم، محکوم می کنم.

³⁵Ka moh kei a, kei a kipan a hehna lak mang ahi, na chi nawn ngala, ngai in, Ka gilou kei hi, na chih jiakin, na tungthu ka ngaihtuah ding.

³⁵چرا اینقدر می شتابید تا راه و روش خود را تغییر دهید؟ همانطوریکه آشوریان شما را خجل و رسوا کردند، مصریان هم می کنند.از آنجا هم سرافگنده بر می گردید، زیرا خداوند کسانی را که شما به آن ها اتکاء داشتید، خوار و شرمنده ساخته است و شما فایده ای از آن ها نمی برید.»

³⁶Na omdan kheng mengmenga, bangdia vialvak vak na hia? Assuria na zumpih bang mahin, Aigupta leng na zumpih lai ding hi.Na khutte lukhukin a kiang uakipan na pawt khe nawn dia, TOUPAN lah na muannate a paikheta ngala, amau ah na lamzang kei ding hi.

³⁶از آنجا هم سرافگنده بر می گردید، زیرا خداوند کسانی را که شما به آن ها اتکاء داشتید، خوار و شرمنده ساخته است و شما فایده ای از آن ها نمی برید.»

³⁷Na khutte lukhukin a kiang uakipan na pawt khe nawn dia, TOUPAN lah na muannate a paikheta ngala, amau ah na lamzang kei ding hi.