¹Huan, Jeremia kiangah, ngakmi huangsunga a om laiin, anihveina dingin TOUPA thu a hong tung nawna.

¹بار دیگر خداوند با ارمیا که هنوز در زندان بود، سخن گفت.‏

²Lei bawlpa Toupa, kip ding a bawlpa TOUPAN, (Toupa a min ahi) hichiin achi:

²خداوندی که زمین را آفرید و آن را شکل داد و در هوا معلق نگاه داشت و نام او خداوند است می فرماید:

³Honsam lechin, ka hon dawng ding, thil thupi leh thil kisel na theih ngeilouh ka honensak ding.

³«از من درخواست کن و من آن را می پذیرم و اسرار پنهانی را برایت فاش می کنم.

⁴Israel Pathian TOUPAN hiai khopi inte leh Juda kumpipa inte, namsau leh lei vupte laka venna bawl dinga a phel siat uh tungtang thu ah hichiin a chi:

⁴من، خداوند، خدای اسرائیل، در مورد خانه های شهر و قصر پادشاه یهودا می گویم که آن ها همه ويران شده بودند و مصالح آن ها را بحیث سنگر به کار می برند.

⁵Kaldaite sual dingin amau a hongkuan ua, ka hehna leh thangpaihnaa ka thah luangtein a dimsak zo sin uh, a gitlouhna tengteng jiak un hiai khopi lakah lah ka mel ka na selta ngal a.

⁵کلدانیان می آیند و شهر را از اجساد اهالی آن پُر می کنند، زیرا مردم این شهر بخاطر شرارت خود آتش خشم مرا شعله ور ساختند و من روی خود را از آن ها پوشاندم.

⁶Ngai in, damna leh hihdamna ka hontun dinga, ka hondamsak ding: muanna leh bitna kiptak ka honmusak ding.

⁶اما با آنهم، خرابی های این شهر را ترمیم می کنم و مسکونین آن را شفا و آسایش بخشیده از سعادت کامل برخوردار می سازم.

⁷Huan, Juda omdan leh Israel omdan ka hei dinga, a tunga ka dinsak bangin ka dingsak nawn ding.

⁷اسیران اسرائیل و یهودا را دوباره به وطن شان می آورم و مثل سابق آن ها را کامران می گردانم.

⁸Huan, a thulimlouhna uh, ka tunga a thilhih khelhna lak ua kipan ka sawp siang dinga, a thulimlouhna uh, ka tunga a thil hihkhelhna u leh ka tunga a tatleknate tengteng uh ka ngaidam ding.

⁸من آن ها را از گناهانی که در برابر من کرده اند، پاک می کنم و تمرد و نافرمانی های شان را می بخشم.

⁹Huan, hiai khopi leia nam tengteng, amau adia ka hihhoih tengteng mumite maah kei dingin nuamna te, pahtawina te, thupina te ahi dinga: hoihna muanna a tung ua ka tut tengteng jiakin lau in a ling ding uh.

⁹آنگاه شهر اورشلیم مایۀ خوشی من می گردد و باعث می شود که تمام اقوام جهان نام مرا تجلیل و تمجید کنند و همگی از خوبی هائی که در حق قوم برگزیدۀ خود می کنم و نعمت هائی را که به آن ها می بخشم، از ترس بلرزند.»

¹⁰TOUPAN hichiin a chi: Hiai mun, Juda khopi hiala mi leh sa om nawn loua segawp, Jerusalem kholaka mi leh sa leh tengmi omlou a kigawpsa, a chih uah.

¹⁰خداوند می فرماید: «مردم می گویند که شهرهای یهودا و جاده های اورشلیم ویران و خالی از انسان و حیوان شده اند.

¹¹Sepaihte TOUPA kiangah kipahthu gen un TOUPA lah a hoih ngala: a chitna lah khantawnin a om sin ngala, chimite aw leh Toupa ina kipahna kithoihna hontawi lasa mite awleh mou aw-te mouneipa aw-te a honza nawn ding uh. A tunga a omdan bangin gam ka omsak ding, chih TOUPA thu pawt ahi.

¹¹اما در همان جا بار دیگر آواز خوشی، صدای شادِ داماد و عروس و نوای ساز و سرود شنیده می شود. مردم برای خداوند قربانی های شکرگزاری تقدیم کرده می گویند: «از خداوند قادر مطلق شکرگزار باشید، زیرا او خداوند مهربان است و رحمت و شفقت او استوار و جاویدان است!» من سعادت و کامرانی این سرزمین را که در اول داشت، بار دیگر برایش اعاده می کنم.» این گفتۀ خداوند است.

¹²Sepaihte TOUPAN hichiin achi: Hiai mun, mi leh sa omlou khopa segawpsa leh a khopi tengteng ah, belamchingmi a belam hon uh kualsakmite tenna mun a hong om nawn ding.

¹²خداوند قادر مطلق می فرماید: «این سرزمینی که ویران و خالی از وجود انسان و حیوان است، بار دیگر دارای چراگاهها شده و چوپانها گله های خود را در آن ها می چرانند.

¹³Tang gam khopi ah te, phai gam khopi ah te, simlam khopi ah te, Benjamin gamah te, Jerusalem kim mun ah te, Juda khopi ah te, amau sim mi khut nuaiah belamte a pai zungzung ding uh, chih TOUPA thu pawt ahi.

¹³در شهرهای کوهستانی، در دامنه های کوهها، در ساحۀ جنوبی یهودا، در سرزمین بنیامین و اطراف اورشلیم و در شهرهای یهودا، قرار وعده ای که داده ام، چوپانها یک بار دیگر گوسفندان خود را می شمارند.» خداوند فرموده است.

¹⁴Ngai in, nite a hongtung lellel hi, chih Toupa thu pawt ahi, Israel inkote tungtangah leh Juda inkote tungtang a thu hoihtak ka nagen pen ka tangtung sak ding.

¹⁴خداوند می فرماید: «زمانی می رسد که من وعدۀ خود را که به مردم اسرائیل و یهودا داده ام عملی می سازم.

¹⁵Huai ni ahte leh huai hun chiangin diktatna Hiang David kiang ah ka khang khe sak ding, huai gamah diktak leh diktat takin vai a hawm ding.

¹⁵در آن زمان از نسل داود شاخۀ عادل و راستکاری را بر می گزینم تا با عدل و انصاف حکومت کند.

¹⁶Huai ni ah te Juda humbit in a om ding, Jerusalem bit takin a om ding: huan, a min put ding hiai ahi ding, TOUPA i diktatna, chih.

¹⁶در آن روزها یهودا نجات می یابد و اورشلیم در رفاه و آسایش بسر می برد. و او بنام «خداوند عدالت ما است» یاد می شود.

¹⁷Toupan hichiin achi ahi: David in Israel inkote mangtutphah a tu ding mi a tasam ngeikei ding:

¹⁷خداوند چنین می فرماید که از نسل داود همیشه یک نفر بر تخت سلطنت خاندان اسرائیل خواهد نشست

¹⁸Siampu Levi chiten leng ka maa halmang kithoih lan ding leh buhlebal thil lan ding leh kithoih zel ding in mi a tasam sam kei ding.

¹⁸و از کاهنان لاوی هم پیوسته اشخاصی حاضر خواهند بود تا در حضور من مراسم قربانیهای سوختنی و هدایای آردی را اجراء کنند.»

¹⁹Huan, TOUPA thu Jeremia kiang ah a hongtung a: TOUPAN hichiin a chi:

¹⁹بعد این کلام از جانب خداوند برای ارمیا رسید:

²⁰Ka sun seh leh ka jan seh thu na phel theih ua, sun leh jan a hun tak ua omlou dinga na hih theih uleh;

²⁰«من عهد کرده ام که شب و روز همیشه در وقت معینی ظهور کنند و این عهد تغییر ناپذیر است. اگر کسی بتواند که این نظام را برهم بزند و یا تغییر بدهد، آنوقت من هم پیمان خود را که با بنده ام داود بسته ام، می شکنم تا از اولادۀ او کسی وجود نداشته باشد که وارث تاج و تخت او شود. همچنین عهد خود را که با خدمتگارانم، کاهنان لاوی بسته ام نیز نقض می کنم.

²¹Ka nasempa David kianga ka thukhun leng a mangtutphah a tu ding tapa a neihlouhna ding a hihsiat ahi phet ding hi: Levi chite, siampute, ka nasem mite kianga leng.

²¹همانطوری که ستارگان آسمان و ریگهای بحر را نمی توان شمار و پیمانه کرد، نسل بنده ام، داود و لاویان را که در خدمت من هستند، به اندازه ای زیاد می کنم که خارج از حساب باشند.»

²²Vana om te sim senglouh leh tuipi a piaunel sim senglouh bang mai in ka nasempa David suan leh Levi chi kei na hon sepsak mite ka pungsak ding.

²²خداوند باز به ارمیا فرمود:

²³TOUPA thu Jeremia kiang ah a hong tung:

²³«آیا متوجه نشدی که مردم چه می گویند؟ آن ها اظهار می دارند که اسرائیل و یهودا را که خداوند یک وقتی برگزیده بود، حالا ترک کرده است. آن ها خوار و حقیر شده اند دیگر به حیث یک قوم شمرده نمی شوند.

²⁴Inkuan nih TOUPAN a tel te a pai mang ta, chia hiai miten a gen uh na ngaihtuah ngei ka hia? A mitmuh ua nam chih tham a hihlouhna ding un hichibangin ka mite a musit uhi.

²⁴اما من می گویم: تا وقتی که شب و روز وجود دارد و نظام آسمان و زمین برقرار است،قوم اسرائیل و اولادۀ داود را ترک نمی کنم و همیشه یک نفر از نسل داود را بعنوان پادشاه بر تخت سلطنت می نشانم تا بر اولادۀ ابراهیم و اسحاق و یعقوب حکومت کند. من آن ها را از اسارت آزاد کرده به این سرزمین باز می گردانم و بر آن ها رحم می کنم.»

²⁵TOUPAN hichiin achi: ka sun leh jan thu seh a om den louh a, lei leh van omdante ka seh louh ahih leh,Jakob suante leh ka nasempa David suante ka paimang ding, Abraham te, Isak te, Jakob suante tungah vaihawmmi a suan akipan ka la kei ding: a omdante uh ka kiheisakin a tunguah hehpihna ka neisin ngala.

²⁵قوم اسرائیل و اولادۀ داود را ترک نمی کنم و همیشه یک نفر از نسل داود را بعنوان پادشاه بر تخت سلطنت می نشانم تا بر اولادۀ ابراهیم و اسحاق و یعقوب حکومت کند. من آن ها را از اسارت آزاد کرده به این سرزمین باز می گردانم و بر آن ها رحم می کنم.»

²⁶Jakob suante leh ka nasempa David suante ka paimang ding, Abraham te, Isak te, Jakob suante tungah vaihawmmi a suan akipan ka la kei ding: a omdante uh ka kiheisakin a tunguah hehpihna ka neisin ngala.