1Ka lu tui hiin, ka mit khitui nak hi maijen le aw, ka mi, ka tanu thahte adingin asun ajanin ka kap ding,
1ای کاش، سر من چشمۀ آب و چشمانم فوارۀ اشک می بود تا شب و روز برای کشتگان قوم بیچارۀ خود می گریستم.
2Gamdai ah khualbuk nei thei leng aw! ka mite paisanin, om mangsan leng aw; angkawmhat mi ahi vek ngal ua, khemhat omkhawm lel ahi uh.
2ای کاش، در بیابان منزلی می داشتم تا قوم خود را ترک کرده به آنجا پناه می بردم، زیرا آن ها همه زناکار و خیانتکار اند.
3A lei uh thalpeu bangin juauin a zang ua, gamah a khang lian ua, thutaka khang louin, gilou lamah a khang jel ua, kei honthei louin, chih TOUPA thu pawt ahi.
3خداوند می فرماید: «زبان شان همیشه برای دروغ آماده است. در این سرزمین بجای صداقت، خیانت حکمفرما است و مردم هر روز به شرارت خود می افزایند و مرا نمی شناسند.»
4Noumau inveng lakah pilvang chiat unla, na unaute himhim uh muang kei un; unaute lah khemhat ahi ngal ua; invengte leng gensiat hat ahi uh.
4مواظب دوستان تان باشید و به برادر تان اعتماد نکنید، زیرا برادران تان همه فریبکارند و دوستان تان غیبت و بدگوئی می کنند.
5Amau inveng chiat a khem ding ua, thudik leng a gen kei ding uh; a lei uh juau gen a kisin sak ding ua, thulimlouhna semin a gim sek uhi.
5آن ها دوستان خود را فریب می دهند و حرف راستی از زبان شان شنیده نمی شود. زبان خود را به دروغ عادت داده اند و با گناه کردن خود را خسته می سازند.
6Khemhat lakah na tenga, a khemna uh jiakin kei a honthei nuam kei uh, chih TOUPA thu pawt ahi.
6خداوند می فرماید: «تو در بین مردمی زندگی می کنی که همه دروغگو و فریبکار اند و نمی خواهند مرا بشناسند.»
7Huaijiakin sepaihte TOUPAN hichiin a chi: Ngaiun, amau ka tuisuak sak dia, ka zeet ding: ka mi, ka tanu jiakin bang dang ahia ka hih tak ding aw?
7بنابران، خداوند قادر مطلق می فرماید: «آن ها را در کورۀ آتش گذاشته تصفیه می کنم، بغیر از این، با این قوم گناهکار چه کرده می توانم؟
8A lei uh sihna thal ahia, khemna thu a gen jel, min kamin a inveng kiangah kituahna thu gen mahleh, alungtang ah amah a tang giugiau sek hi.
8زبان شان مانند تیرِ زهرآلود است و از دهان شان همیشه دروغ جاریست. در ظاهر با همسایۀ خود دوستانه صحبت می کنند، اما در باطن علیه آن ها دسیسه می سازند.
9Hiai thilhihte jiakin ka gawt kei dia hia? chih TOUPA thu pawt ahi: nam hichibang tungah phu ka la kei dia hia?
9پس آیا آن ها را بخاطر این کارهای شان جزا ندهم؟ آیا نباید از چنین قومی انتقام بگیرم؟»
10Tangte a dingin ka kap dia, ka mau vungvung ding, gamdai loupa munte ka sun dinga, kuamahpai nawn louhna dinga a kan khittak jiakin, gan husa miten a za nawnta kei ding ua, tunga leng vasate leh gamsate leng a taikek ua, a pai mangta uh.
10برای کوهها گریه و نوحه را سر می دهم و برای کشتزارها و دشتها ماتم می کنم، زیرا آن ها همه سوخته و خشک شده اند و هیچ زنده جانی از آنجا عبور نمی کند. صدای رمه و گله شنیده نمی شود و مرغان هوا و حیوانات همه فرار کرده اند.
11Huan Jerusalem bel thilsia om khawm lelin ka bawl sin, sehalte tenna mun ahi ding; Juda khopite tengmi om louin ka hihgawp ding.
11«من اورشلیم را به خرابه ای تبدیل می نمایم و آن را مأوای شغالان می سازم. شهرهای یهودا را ویران و خالی از سکنه می کنم.»
12Hiai theisiam dingin mi pilpen kua ahi? Phuang dinga TOUPA thugen nasangmi pen kua ahi? Bangjiakin ahia gam a siat khita, kuamah pai louhna dinga gamdai banga a kat khit?
12من پرسیدم: «ای خداوند، چرا این سرزمین را به بیابان خشک و ویران تبدیل می کنی تا هیچ کسی نتواند از آن بگذرد؟ کدام شخص دانائی می تواند این نکته را درک کند؟ به چه کسی این موضوع را بیان کرده ای تا او بتواند به دیگران توضیح بدهد؟»
13Huan, TOUPAN, Ka dan, a ma ua ka koih a paisan ua, ka pau kamsuak a mang kei ua, a jui sam kei ua,
13خداوند جواب داد: «بخاطری که احکام مرا که به آن ها دادم رد کردند، به کلام من گوش ندادند و مطابق آن رفتار ننمودند،
14a lungtang khauh uh juia, a pipute un a sinsak uh Baalte a delh jawktak jiak un;
14بلکه با سرسختی دنبال هوسهای قلبی خود رفتند و طوریکه اجداد شان به آن ها آموخته بودند، پیرو بتِ بعل شدند.
15Sepaihte TOUPA, Israel Pathianin hichiin a chi: Ngaiun, amau, hiai mite mahmah gamsai in ka vak dinga, tui kha leng ka dawn sak ding.
15بنابران، من، خداوند قادر مطلق، خدای اسرائیل، خوراک این قوم را بوته های تلخ می سازم و به آن ها آب زهرآلود می دهم که بنوشند.
16Nam, amau leh a pipute un leng a theih ngeilouhte lakah ka dalhsak dinga; ka hihmanthat vek mateng namsau ka delhsak ding.
16آن ها را در میان اقوامی که نه خود شان و نه اجداد شان می شناختند، پراگنده می سازم. در آنجا هم دشمنان را با شمشیر می فرستم تا همه را هلاک کنند.»
17Sepaihte TOUPAN hichiin a chi: Ngaihtuah unla, numei kap mite hongpai dingin sam un, numei khutsiamte hongpai ding in sam lai un.
17خداوند قادر مطلق چنین می فرماید: «به آنچه که روی می دهد، بیندیشید! دنبال زنان نوحه گر بفرستید و از ماهرترین آن ها دعوت کنید که بیایند.»
18Hongkin uhenla, hongkah khum peuhmah le uh, ka khitui a luana, i mitte ua tui a pawt theihna din.
18مردم گفتند: «بروید آن ها را فوراً بیاورید و چنان نوحه کنند تا چشمان ما پُر از اشک گردند و از مژگان ما آب جاری شود.
19Zion a kipan kah husa jak ahi ngala, i naksiat khit tak dan uh: gen ding i thei mahmah kei ua, i gam i paisan jiak uleh, i tennate a paihkhiaktak jiak un.
19صدای ناله و گریه از سهیون بگوش می رسد که می گوید: چگونه غارت و چقدر رسوا شدیم، ما باید سرزمین خود را ترک کنیم، زیرا خانه های ما ویران شده اند.»
20Aw nou numeite aw, TOUPA thu ngaikhia unla, a kamsuak thu na bil uah lut henla, natanute uh kah sinsak unla, mi chihin a invengnu kiangah sunna la.
20ای زنان، به کلام خداوند گوش بدهید و به سخنان او توجه کنید. به دختران تان بیاموزید که چگونه نوحه کنند و به همسایگان تان تعلیم بدهید که چطور ماتم بگیرند،
21I tawlet uahte sihna kal lutin i kumpipa in uahte a lutta ngal a; inpo lama kipana naupang hihmang ding leh, kholak a kipan a tangval hihmang ding.
21زیرا مرگ از راه کلکین به قصرهای ما داخل شده است. کودکان را در کوچه ها و جوانان را در چهارراهی ها در کام خود فرو می بَرَد.
22TOUPA thu pawtin hichiin a chi: Mi luangte gamlakah ekvut bangin a puk dinga, buh lami buh maih bangin; kuamahin a lakhawmta kei ding hi, chiin.
22خداوند می فرماید: «به مردم بگو: اجساد انسانها مثل پارو در صحرا و مانند خوشه های گندم پشت سر دروگر، می افتند و کسی پیدا نمی شود که آن ها را جمع و دفن کند.»
23TOUPAN hichiin a chi: Mi pilin a pilna suang kei henla, mi hatin a hatna suang sam kei henla, mi hauin a sum leh pai suang sam kei heh.
23خداوند چنین می فرماید: «مردم حکیم نباید به حکمت خود ببالد و نه شخص نیرومند به نیروی خود. همچنین، مرد ثروتمند نباید به ثروت خود افتخار کند،
24A suang peuhmahin hiai suang uheh, kei TOUPA, chitnate, vaihawmdiknate, diktatnate leia zang sekpa ka hi chih a hontheiha, a theihsiamna tak; hiai thilte lah ka kipahlam ahi ngala, chih TOUPA thu pawt ahi.
24بلکه به این ببالد که مرا می شناسد و یقین دارد که من خداوند هستم. دوستی و عدالت و راستی را بر روی زمین برقرار می سازم، زیرا این چیزها مرا راضی و خوشنود می کنند.» خداوند چنین فرموده است.خداوند می فرماید: «به یقین زمانی فرا می رسد که من مردم مصر، یهودا، ادوم، عمون، موآب و ساکنین صحرا را که موهای خود را کوتاه می کنند، به جزای اعمال شان می رسانم. این مردم همه مختون اند، اما ختنۀ آن ها فقط به پیروی از رسم و رواج بوده است و هیچیک از این مردم و همچنین قوم اسرائیل به پیمان من وفا نکرده است.»
25Ngai un, nite a hongtung hi, chih TOUPA thu pawt ahi, zeksum hi ngal, sumlouh bang jaw ka gawt ding;Aigupta te, Juda te, Edom te, Amon tate leh Moab te leh gamdaia teng, baksam met giaute; nam tengtengte lah zeksumlouhte ahi ngal ua, Israel inkote tengteng leng lungtanga zeksumlouh ahi uhi.
25خداوند می فرماید: «به یقین زمانی فرا می رسد که من مردم مصر، یهودا، ادوم، عمون، موآب و ساکنین صحرا را که موهای خود را کوتاه می کنند، به جزای اعمال شان می رسانم. این مردم همه مختون اند، اما ختنۀ آن ها فقط به پیروی از رسم و رواج بوده است و هیچیک از این مردم و همچنین قوم اسرائیل به پیمان من وفا نکرده است.»
26Aigupta te, Juda te, Edom te, Amon tate leh Moab te leh gamdaia teng, baksam met giaute; nam tengtengte lah zeksumlouhte ahi ngal ua, Israel inkote tengteng leng lungtanga zeksumlouh ahi uhi.