¹Huan, Ahab in Elija thilhih tengteng, namsau a jawlnei tengteng a thah thute toh Jezebel a hilh a.

¹Akab sagði Jesebel frá öllu því, sem Elía hafði gjört og hversu hann hafði drepið alla spámennina með sverði.

²Huchiin Elija kiangah, huai mite laka mi khat hinna bangin jingchianga hichi hun ma a na hinna ka hon bawlsak sam kei leh Pathian ten a lohloh uh honloh mai u henla, huai sanga thupi jaw inleng, chiin mi a sawla.

²Þá sendi hún mann á fund Elía og lét segja honum: ,,Guðirnir gjöri mér hvað sem þeir vilja nú og síðar: Á morgun í þetta mund skal ég fara svo með líf þitt, sem farið hefir verið með líf sérhvers þeirra.``

³Huchiin a laua, a thou a, a tai a, Juda gama Beer-seba khua a vatunga, huaiah a sikha a nusia hi.

³Þá varð hann hræddur, tók sig upp og hélt af stað til þess að forða lífi sínu. Hann kom til Beerseba, sem er í Júda. Þar lét hann eftir svein sinn.

⁴Amah bel gamdai ah ni khat a phak ah a hoh a, juniper sing nuaiah a tu a; huan, sih a ngenta hi, hun ta hi; Toupa aw, tuin ka hinna la maiin, ka pute sang inlah ka hoih tuan ngal keia, achia.

⁴En sjálfur fór hann eina dagleið á eyðimörku og kom þar sem gýfilrunnur var og settist undir hann. Þá óskaði hann sér að hann mætti deyja og mælti: ,,Mál er nú, Drottinn, að þú takir líf mitt, því að mér er eigi vandara um en feðrum mínum.``

⁵Huchiin juniper sing nuaiah a luma, a ihmuta hi; huan, ngaiin, angel in a hongkhoih a, akiangah, thou inla ne in, achia.

⁵Síðan lagðist hann fyrir undir gýfilrunninum og sofnaði. Og sjá, engill snart hann og mælti til hans: ,,Statt upp og et.``

⁶Huan, a en vialviala, ngaiin, a lu chinah tanghou pei, suang sa a hai minsa leh, tuithawl ana om a. Huchiin a ne a, a dawn a, a lum nawn hi.

⁶Litaðist hann þá um og sá, að eldbökuð kaka lá að höfði honum og vatnskrús. Át hann þá og drakk og lagðist síðan aftur fyrir.

⁷Huan, Toupa angel a hongpai kik nawn a, a hong khoiha, thou inla, ne in, na paina ding nanga din a thupi lua hi, achia.

⁷En engill Drottins kom aftur öðru sinni, snart hann og mælti: ,,Statt upp og et, því að annars verður leiðin þér of löng.``

⁸Huan, a thou a, a nein a dawn a, huchiin ann jiak in Pathian tang Horeb tan ni sawm li leh jan sawm li a pai a.

⁸Stóð hann þá upp, át og drakk og hélt áfram fyrir kraft fæðunnar fjörutíu daga og fjörutíu nætur, uns hann kom að Hóreb, fjalli Guðs.

⁹Huan, huai a kokhuk khat ava tunga, huaiah a omta a; huan, ngaiin, Toupa thu a kiangah a hongtunga, a kiangah, hiaiah bang na hih a, Elija? Achia.

⁹Þar gekk hann inn í helli og hafðist þar við um nóttina. Þá kom orð Drottins til hans: ,,Hvað ert þú hér að gjöra, Elía?``

¹⁰Aman, Toupa, sepaih te Pathian a dingin phatuam kangai mahmah jela, Israel suanten lah na thukhun a leh ngatsan ua, na maitam te a chimsak ua, na jawlnei te namsau in a satlum ngal ua; a omlai lah kei kia ka hia, ka hinna honlak sak a tum uh hi, achia.

¹⁰Hann svaraði: ,,Ég hefi verið vandlætingasamur vegna Drottins, Guðs allsherjar, því að Ísraelsmenn hafa virt að vettugi sáttmála þinn, rifið niður ölturu þín og drepið spámenn þína með sverði, svo að ég er einn eftir orðinn, og sitja þeir nú um líf mitt.``

¹¹Huan, aman, va pawtkhia inla, hua tangah Toupa maah va dingin, achia. Huan, ngaiin, Toupa a hongpai a, huihpi hat mahmah in tangte Toupa maah amut khanga, suangpi a kitam phiakphuak ua; himahleh huaiah Toupa a om kei: huan, huih nun khitin jin a hongling a; himahleh jinling ah Toupa a om kei;

¹¹Þá sagði Drottinn: ,,Gakk þú út og nem staðar á fjallinu frammi fyrir mér.`` Og sjá, Drottinn gekk fram hjá, og mikill og sterkur stormur, er tætti fjöllin og molaði klettana, fór fyrir Drottni, en Drottinn var ekki í storminum.

¹²Huan, jinlin khitin mei a hongpawt a; himahleh nei ah Toupa a om kei; huan, mei nung in aw ngat ngeingei a hong pawt.

¹²Og eftir storminn kom landskjálfti, en Drottinn var ekki í landskjálftanum. Og eftir landskjálftann kom eldur, en Drottinn var ekki í eldinum. En eftir eldinn heyrðist blíður vindblær hvísla.

¹³Huan, hichi ahia, Elija in huai a jakin a puanin a mai a khuh a, ava pawtkhia a, kokhuk kongpi ah ava ding a. Huan, ngaiin, aw in a kiangah, hiaiah bang na hih Elija? A hongchi a.

¹³Og er Elía heyrði það, huldi hann andlit sitt með skikkju sinni, gekk út og nam staðar við hellisdyrnar. Sjá, þá barst rödd að eyrum honum og mælti: ,,Hvað ert þú hér að gjöra, Elía?``

¹⁴Huan, aman, Toupa, sepaihte Pathian a dingin phatuam ka nei mahmah jela, Israel suante lah na thukhun a lehngatsan ua, na maitam te a chimsak ua, na jawlnei te namsau in a satlum ngal ua; a omlai kei ka hia, ka hinna honlak sak a tum uh, achia.

¹⁴Hann svaraði: ,,Ég hefi verið vandlætingasamur vegna Drottins, Guðs allsherjar, því að Ísraelsmenn hafa virt að vettugi sáttmála þinn, rifið niður ölturu þín og drepið spámenn þína með sverði, svo að ég er einn eftir orðinn, og sitja þeir nú um líf mitt.``

¹⁵Huan, Toupa a kiangah, Pai nawnta inla, gamdai lamah Damaska khua ah paiin: na tun chiangin Suria kumpipa dingin Hazael sathau na nilh dinga;

¹⁵En Drottinn sagði við hann: ,,Far þú aftur leiðar þinnar til Damaskuseyðimerkur og far inn í borgina og smyr Hasael til konungs yfir Sýrland.

¹⁶Huan, Israel kumpipa dingin Nimsi tapa Jehu sathau na nilh ding; huan, na sika jawlnei hi dingin Abelmehol khua a mi Saphat tapa Elisa leng sathau na nilh ding.

¹⁶Jehú Nimsíson skalt þú smyrja til konungs yfir Ísrael, og Elísa Safatsson frá Abel Mehóla skalt þú smyrja til spámanns í þinn stað.

¹⁷Huan, hichi ahi dinga, Hazael namsau pel peuhmah Jehu in a that dinga; huan, Jehu namsau pel peuhmah Elisa in a that ding.

¹⁷Hvern þann, er kemst undan sverði Hasaels, mun Jehú drepa, og hvern þann, er kemst undan sverði Jehú, mun Elísa drepa.

¹⁸Himahleh Israel gamah Baal ma a khukdin ngei nailou leh, tawp ngei nailou mi sangsagih kei a din ka hum ding hi, achia.

¹⁸Þó vil ég láta eftir verða í Ísrael sjö þúsundir, öll þau kné, sem eigi hafa beygt sig fyrir Baal, og alla þá munna, er eigi hafa kysst hann.``

¹⁹Huchiin huai a kipan a pawtkhia a, Saphat tapa Elisa ava mukhia a, aman lei ana leta, a maah bawng tuak sawm leh nih a om a, a sawm leh nihna amah mah in ana hawla; huan, Elija in ava naih a, a puan a liangbat saka.

¹⁹Síðan fór Elía þaðan og hitti Elísa Safatsson. Hann var að plægja. Gengu tólf sameyki á undan honum, og sjálfur var hann með hinu tólfta. Þá gekk Elía til hans og lagði skikkju sína yfir hann.

²⁰Huan, bawng te a paisan a, Elija a delh a, ka nu leh ka pa kava tawp tadih phot ding, huchiin ka honjui ding, achia. Huan, aman a kiangah, va pai nawn lechin ake, bang kon chih a eita? Achia.Huan, amah jui lai a kika, bawng tuak khat a hawl a gou a, asa bawng vante in a huan a, a mite a hawm a, a ne uh. Huchiin a thou a, Elija a delh a, ana a sepsak ta hi.

²⁰Þá skildi hann eftir yxnin, rann eftir Elía og mælti: ,,Leyf þú mér fyrst að minnast við föður minn og móður, síðan skal ég fara með þér.`` Elía svaraði honum: ,,Far og snú aftur, en mun hvað ég hefi gjört þér.``Þá sneri hann aftur og skildi við hann, tók sameykin og slátraði þeim og sauð kjötið af þeim við aktygin af yxnunum og gaf fólkinu að eta. Síðan tók hann sig upp og fór á eftir Elía og gjörðist þjónn hans.

²¹Huan, amah jui lai a kika, bawng tuak khat a hawl a gou a, asa bawng vante in a huan a, a mite a hawm a, a ne uh. Huchiin a thou a, Elija a delh a, ana a sepsak ta hi.

²¹Þá sneri hann aftur og skildi við hann, tók sameykin og slátraði þeim og sauð kjötið af þeim við aktygin af yxnunum og gaf fólkinu að eta. Síðan tók hann sig upp og fór á eftir Elía og gjörðist þjónn hans.