¹Huan huai thil nungin hichi ahia, Jareel mi Nabothin grep huan a nei a, huai bel Jezreel ah Samari kumpipa Ahab in kiang chin a om ahi uh.

¹Eftir þetta bar það til, er nú skal greina: Nabót Jesreelíti átti víngarð í Jesreel, rétt hjá höll Akabs konungs í Samaríu.

²Huan Ahabin Naboth bel ka in kiang chin ahihziakin an-teh louhing huan ding in na grephuan hon pia in, a sik ding in grephuan hoihzaw ka hon pe ding; ahih kei leh na deihzawk ngial le-houh a dangka in aman hun ka hon pe ding chi in a houpih a.

²Og Akab kom að máli við Nabót og sagði: ,,Lát mig fá víngarð þinn, að ég megi hafa hann að matjurtagarði, því að hann er í nánd við hús mitt, og ég skal láta þig fá fyrir hann betri víngarð, eða, ef þú vilt það heldur, þá skal ég greiða þér andvirði hans í peningum.``

³Huan Naboth in Ahab kiangah, ka pute gou nang ka hon piak ding a-lawm in aki lawm kei achi a.

³En Nabót sagði við Akab: ,,Drottinn forði mér frá að farga til þín arfleifð feðra minna.``

⁴Huan Jezreel mi Nabothin huchibang thu a kianga a gen jiakin Ahab bel ngui leh lung hilou takin a in ah a lut a, ka pute gou ka hon pe theikei ding, achi bikbek ngal a. Huchi in a lupna ah a lum a, khat lam a nga a, an himhim a ne nuam ta kei hi.

⁴Þá kom Akab heim í höll sína, hryggur og reiður út af því, sem Nabót Jesreelíti hafði sagt við hann, er hann mælti: ,Ég farga ekki til þín arfleifð feðra minna.` Og hann lagðist í rekkju og sneri sér til veggjar og neytti eigi matar.

⁵Huchi in a ji Jezebel a va hoh a, a kiangah, "bang chi dan ahia na lungsim huchi taka a lungkhama, an himhim na neklouh? " a chi a.

⁵Þá kom Jesebel kona hans til hans og sagði við hann: ,,Hví ert þú svo hryggur í skapi, að þú vilt ekki matar neyta?``

⁶Huan aman a kiangah, "na grephuan hon leisak in, ahihkeileh na deih zawk leh a sik ding in grephuan dang ka honpe ding" kachi a; huan aman, "ka grephuan zaw ka hon pekei ding", chi in ahon dawng maimah a ahi, achi a.

⁶Hann svaraði henni: ,,Komi ég að máli við Nabót Jesreelíta og segi við hann: ,Lát mig fá víngarð þinn fyrir peninga, eða, ef þú vilt það heldur, þá skal ég láta þig fá fyrir hann annan víngarð,` þá segir hann: ,Ég farga ekki víngarði mínum til þín.```

⁷Huan, a ji Jezebel in a kiangah, "Israel gam kumpipa na hi kei ahia? thou in la, an ne in la, lungsim nuamsa takin om ve, Jezreel mi Naboth grephuan ken ka hon pe ding" achi a.

⁷Þá mælti Jesebel kona hans við hann: ,,Ert þú sá, sem nú hefir konungsvald í Ísrael? Rís þú upp, neyt matar og lát liggja vel á þér. Ég skal útvega þér víngarð Nabóts Jesreelíta.``

⁸Huchi in Ahab min in lai a gelh a, a sawn nain a sawn a, huan huai laia a omna khua a Naboth insak-inkhang upate leh mi hoihte kiangah a thon a.

⁸Síðan skrifaði hún bréf undir nafni Akabs og innsiglaði það með innsigli hans og sendi bréfið til öldunga og tignarmanna borgar Nabóts, samborgarmanna hans.

⁹Huan, lai ah, an-ngawl thu na naphuang unla, mipi lak ah Naboth pen makai sak unla;

⁹En í bréfinu skrifaði hún á þessa leið: ,,Látið boða föstu og látið Nabót sitja efstan meðal fólksins,

¹⁰Mi nih Belial tate a maah tusak unla, Pathian leh kumpipa na gensia hi, chi a mi amah hek ding na bawl un. Huan, pikhia unla, ana deng lum un, achi a.

¹⁰og látið tvö varmenni sitja gegnt honum, er vitni gegn honum, og segi: ,Þú hefir lastmælt Guði og konunginum!` Leiðið hann síðan út og grýtið hann til bana.``

¹¹Huan a om na khua a mi, a om na khua a upate leh mi hoihte'n Jezebelin akiang ua a khak lai a agelh bang in ana hih ua.

¹¹Og samborgarmenn hans, öldungarnir og tignarmennirnir, sem bjuggu í borg hans, gjörðu eins og Jesebel hafði gjört þeim boð um, eins og skrifað var í bréfinu, sem hún hafði sent þeim.

¹²An-ngawl thu a phuang ua, mipi lakah Naboth a makai sak uhi.

¹²Þeir létu boða föstu og létu Nabót sitja efstan meðal fólksins.

¹³Huan, mi nih Belial tate a ma ah a va tu ua; huan, Belial mite'n mipite ma ah, "Naboth in Pathian leh kumpipa a gensia" chi in amah a hek uhi. Huchi in khua a kipan a pi khia ua, suangin a deng ua, a si ta hi.

¹³Síðan komu varmennin tvö og settust gegnt honum. Og varmennin vitnuðu gegn Nabót í áheyrn fólksins og sögðu: ,,Nabót hefir lastmælt Guði og konunginum.`` Og þeir leiddu hann út fyrir borgina og lömdu hann grjóti til bana.

¹⁴Huchi in Jezebel kiangah, Naboth suangin a deng ua, a si ta, chi in mi a sawl uhi.

¹⁴Síðan sendu þeir til Jesebelar og létu segja: ,,Nabót var grýttur og er dauður.``

¹⁵Huan, Jezebelin Naboth suangin a deng ua, a si ta chih a jakin hichi ahi a, Jezebelin Ahab kiangah, "thou in la, Jezreel mi Naboth grephuan, a hon leisak phallouh nei ta oleh: Naboth a dam non takei, a si ta" achi a.

¹⁵Þegar Jesebel heyrði, að Nabót hefði grýttur verið og væri dauður, þá sagði hún við Akab: ,,Rís nú á fætur og kasta eign þinni á víngarð Nabóts Jesreelíta, sem hann vildi eigi láta falan við þig fyrir peninga, því að Nabót er nú ekki á lífi, heldur er hann dauður.``

¹⁶Huan, Ahabin Naboth a si ta chih a jakin hichi ahia a, Jezreel mi Naboth grephuan nei dinga kuan suk dingin Ahab a thou ta.

¹⁶Og er Akab heyrði, að Nabót væri dauður, reis hann á fætur og fór ofan í víngarð Nabóts Jesreelíta til þess að kasta á hann eign sinni.

¹⁷Huan Toupa thu Tisbe mi Elija kiangah a hong tunga:

¹⁷En orð Drottins kom til Elía Tisbíta, svolátandi:

¹⁸Thou inla, Samari khua a om Israel kumpipa houpih ding in hoh sukin: ngai in, Naboth grephuan ah a om a, neih tum in huai ah a hoh suk hi.

¹⁸,,Tak þú þig upp, far ofan eftir, til fundar við Akab Ísraelskonung, sem býr í Samaríu. Hann er nú í víngarði Nabóts. Er hann farinn þangað ofan til þess að kasta á hann eign sinni.

¹⁹A kiangah, TOUPA hichi in achi, "na that a, na neihsak behlap lai maw? " chi in, chi inla, a kiangah, TOUPA'N hichin achi, "ui in Naboth sisan a liah na mun mahmah uah nang sisan leng a liak sin uhi" chi in na chi ding, chi in.

¹⁹Mæl þú til hans á þessa leið: ,Svo segir Drottinn: Hefir þú myrt og líka tekið eignina?` Og mæl enn fremur til hans: ,Svo segir Drottinn: Þar sem hundarnir sleiktu blóð Nabóts, þar skulu og hundar sleikja þitt blóð.```

²⁰Huan Ahabin Elija kiangah, "Na hong mu ta maw, ka melma pa? " achi a. Huan, aman a dawnga, "hon mu ta kei ve, Toupa mitmuh a thil hoihlou hih dinga kizuak hive chin".

²⁰Og Akab sagði við Elía: ,,Hefir þú fundið mig, fjandmaður minn?`` Hann svaraði: ,,Hefi ég víst. Af því að þú hefir ofurselt þig til að gjöra það, sem illt er í augum Drottins,

²¹"Ngai in na tungah thil hoihlou ka hon tungsak dinga, ka hon hih mang ding, Ahab akipanin ta pasal taphot Israel gama mi etzui leh etzui louh leng ka hihmang dinga,

²¹þá leiði ég ógæfu yfir þig og sópa þér burt og uppræti hvern karlmann af ætt Akabs, bæði þræl og frelsingja í Ísrael.

²²Nang non hehsak jiakin leh Israelte thil na hih khelh sak jiakin Nebat tapa Jeroboam inkote leh Ahija tapa Baaz inkote bang mai in na inkote ka bawl ding" achi a.

²²Og ég mun fara með ætt þína eins og með ætt Jeróbóams Nebatssonar og ætt Basa Ahíasonar vegna reiði þeirrar, er þú hefir egnt mig til, og af því að þú hefir komið Ísrael til að syndga.``

²³Huan Jezebel tungtang thu leng Toupa'n a gen a, Jezebel kho-kulh chin-ah ui in Jezebel a ne ding uh;

²³Og einnig um Jesebel talaði Drottinn á þessa leið: ,,Hundar skulu eta Jesebel hjá Jesreelmúrum.

²⁴Ahab inkote laka mi khopi a si peuhmah te ui in a ne ding uh; gama misi peuhmahte tunga leng vasate'n a ne ding uh, chi in.

²⁴Hvern þann, er deyr af Akabsætt innan borgar, munu hundar eta, og hvern þann, sem deyr úti á víðavangi, munu fuglar himins eta.``

²⁵(A ji Jezebel hasotna Toupa mitmuha thil hoihlou hih dinga kijuak, Ahab bang mahmah a om kei.

²⁵Alls enginn hefir verið, er ofurselt hafi sig, eins og Akab, til að gjöra það sem illt var í augum Drottins, og ginnti Jesebel kona hans hann til þess.

²⁶Toupa'n Israel suante ma a adelhkhiak Amorte thilhih chi teng bang, milimte bia in thil kih huai takin ahih sek).

²⁶Og hann breytti mjög svívirðilega með því að elta skurðgoðin, alveg eins og Amorítar gjörðu, þeir er Drottinn stökkti burt undan Ísraelsmönnum.

²⁷Huan, Ahab in huai thu a jak in hichi ahi a, a puan abot kek a, sai-ip puan a silha, an a ngawl a, sai-ip puan ah a lum a, dawm takin a gamtangta.

²⁷En er Akab heyrði þessi orð, reif hann klæði sín og lagði hærusekk á bert hold sitt og fastaði. Og hann svaf í hærusekknum og gekk hljóðlega.

²⁸Huan, Toupa thu Tisbe mi Eliza kiangah a hong tunga, Ahab ka ma a aki niamkhiak dan na mu hia?Ka ma a aki niamkhiak jiakin a damsung in thil hoihlou ka tungsak kei dinga, a tapa damsung in bel a inkote tungah thil hoih lou ka tungsak ding, chi in.

²⁸Þá kom orð Drottins til Elía Tisbíta, svolátandi:,,Hefir þú séð, hversu Akab lægir sig fyrir mér? Af því að hann hefir lægt sig fyrir mér, mun ég eigi leiða ógæfuna yfir meðan hann lifir, en á dögum sonar hans mun ég leiða ógæfuna yfir ætt hans.``

²⁹Ka ma a aki niamkhiak jiakin a damsung in thil hoihlou ka tungsak kei dinga, a tapa damsung in bel a inkote tungah thil hoih lou ka tungsak ding, chi in.

²⁹,,Hefir þú séð, hversu Akab lægir sig fyrir mér? Af því að hann hefir lægt sig fyrir mér, mun ég eigi leiða ógæfuna yfir meðan hann lifir, en á dögum sonar hans mun ég leiða ógæfuna yfir ætt hans.``