1Benjamin gama Benjamin suan mi khat mi hat hangsan mahmah a oma, a min Kis ahi, huai mi Abiel tapa ahia, huai mi Zeror tapa ahi, huai mi Bekorath tapa ahi, huai mi Aphia tapa ahi.
1Maður er nefndur Kís. Hann var úr Benjamín og var sonur Abíels, Serórssonar, Bekóratssonar, Afíasonar, sonar Benjamíníta nokkurs, auðugur maður.
2Huan, aman tapa a nei a, a min Saula ahi a, tangval deihhuai tak ahi a, Israel mite lakah amah sanga deihhuai himhim a om kei: kuamah a liangjang khup leng a om kei uh.
2Hann átti son, er Sál hét, fyrirmannlegan og fríðan. Enginn af Ísraelsmönnum var fríðari en hann. Hann var höfði hærri en allur lýður.
3Huan, Saula pa Kis sabengtungte a manga. Huan, Kisin a tapa Saula kiangah, thou inla, sikha khat pi inla sabengtung va zong dih ve, a chi a.
3Ösnur Kíss, föður Sáls, týndust, og Kís sagði við Sál, son sinn: ,,Tak með þér einn af sveinunum og farðu og leitaðu að ösnunum.``
4Huchiin Ephraim tang gam khawng ah a vaka, huan, Salisa gam khawngah leng a vaka, himahleh a mukei uh: huchiin Salisa gamah a vak nawn ua, huaiah leng a omkei uh; huan, Benjamin mite gamah a vak nawna, himahleh a mu tuankei uh.
4Og þeir fóru um Efraímfjöll og þeir fóru um Salísaland, en fundu þær ekki. Síðan fóru þeir um Saalímland, en þær voru þar eigi. Þá fóru þeir um Benjamínsland, en fundu þær ekki.
5Zuph gam a tun un Saulain a kianga om, a sikha kiangah, kisa dih, I pai nawnta mai ding, huchikeileh ka pan sabengtung ngaihtuah tangin ei a hon ngaihtuah kha ding, a chi a.
5En er þeir voru komnir í Súf-land, þá sagði Sál við svein sinn, þann er með honum var: ,,Kom þú, við skulum snúa við, svo að faðir minn fari ekki að undrast um okkur, í stað þess að hugsa um ösnurnar.``
6Huan, aman a kiangah, ngaiin, hiai khua ah Pathian mi a om a, mi zahtakhuai tak ahi a, a gen peuhmah a hongtung ngeingei nak hi: kisain, huailaiah I hoh ding, I hohna dingte a honhilh thei zenzen kha deh, a chi a.
6Sveinninn svaraði honum: ,,Sjá, í borg þessari er guðsmaður einn, og er maðurinn frægur. Allt rætist, sem hann segir. Nú skulum við fara þangað; má vera að hann segi okkur, hvaða leið við eigum að halda.``
7Huchiin Saulain a sikha kiangah, ahinaa ngaidih, hoh hita lehang, huai mi ading bang I tawi dia? I bawm ah lah tanghou a om nawn keia. Pathian mi kipahman tawi ding a om het kei mai hi: bang I nei eita aw? a chi a.
7Sál sagði við hann: ,,Sjá, ef við förum, hvað eigum við þá að færa manninum? Því að brauðið er þrotið í malpokum okkar og gjöf höfum við enga að færa guðsmanninum. Hvað höfum við?``
8Huan, sikhain Saula a dawng nawn a, ngaiin, dangka sekel mun lia khena mun khat ka tawi laia; huai, I hohna ding a honhilh man din Pathian mi ka pe ding, a chi a.
8Þá svaraði sveinninn Sál aftur og mælti: ,,Sjá, ég hefi hjá mér fjórðung úr silfursikli. Hann ætla ég að gefa guðsmanninum, til þess að hann segi okkur, hvaða leið við eigum að halda.`` (
9(Tuma siahin Israelte laka min Pathian dot a ut uleh, Kisa dih, mutheipa kiangah I hoh ding, a chi sek uh: tulaia Jawlnei a chih nak uh tumalamin Mutheipa a chi sek uh. )
9Fyrrum komust menn svo að orði í Ísrael, þá er þeir gengu til frétta við Guð: ,,Komið, vér skulum fara til sjáandans!`` Því að þeir, sem nú eru kallaðir spámenn, voru fyrrum kallaðir sjáendur.)
10Huchiin Saulain a sikha kiangah, hoih geih e, vahoh peuhmah ni, a chi a. Huchiin Pathian mi omna khua ah a hohta uh.
10Þá sagði Sál við svein sinn: ,,Þú hefir rétt að mæla. Kom þú, við skulum fara!`` Síðan fóru þeir til borgarinnar, þar sem guðsmaðurinn var.
11Kho zot touhna a pai touh lai un nungak tuitawi dinga hongkuante a mu ua, a kiang uah, hiailaiah huai mutheipa a om hia? a chi ua.
11Er þeir voru að ganga upp stíginn upp að borginni, hittu þeir stúlkur, sem gengu út að sækja vatn, og sögðu við þær: ,,Er sjáandinn hér?``
12Huan, amau a dawng ua, om mah, ngaiin, na ma uah a pai, kin un, tuniin khua ah a nahoh hi: tuniin mun sangah mite a kithoih uhi:
12Þær svöruðu þeim og sögðu: ,,Já, hann er rétt á undan ykkur. Hann er alveg nýkominn til borgarinnar, því að lýðurinn ætlar í dag að færa sláturfórnir á fórnarhæðinni.
13Khua na lut touh tak un mun sanga an ne dinga a hoh main na va mu ngalmai ding uh: kithoihna vualjawlpa ding ahihjiakin a tun mateng mipin an a ne sin kei uhi; huai khit chiangin a mi sapte un an a ne jel uhi. Huaijiakin hohtou meng unla, na va mu pah ngalmai ding uh, a chi ua.
13Óðara en þið komið inn í borgina, munuð þið finna hann, áður en hann gengur upp á fórnarhæðina til að eta, því að lýðurinn etur ekki fyrr en hann kemur, af því að hann blessar fórnirnar; eftir það eta þeir, sem boðnir eru. Og gangið nú upp þangað, því að einmitt nú munuð þið finna hann.``
14Huchiin, khua ah a hohtou ua; huan, khua a lut uleh, ngaiin, Samuel mun sanga hoh dingin amau a kituahpih a.
14Síðan gengu þeir upp til borgarinnar. Þegar þeir komu inn í borgina, sjá, þá gekk Samúel út á móti þeim og ætlaði upp á fórnarhæðina.
15Huan, Saula hong ma ni khatin TOUPA Samuel kiangah kilakin,
15Nú hafði Drottinn, daginn áður en Sál kom, opinberað Samúel þetta:
16Jingchiangin hichih hun laiin Benjamin gam akipanin na kiangah mi khat ka honhohsak sina, ka mi Israelte tunga heutu hi dingin thau na nilh ding a, aman Philistia mite khut akipan ka mite a hondam ding; a kikou husa uh ka kiang a hongtun tak jiakin ka mite jaw ka limsak hi, chiin.
16,,Í þetta mund á morgun mun ég senda til þín mann úr Benjamínslandi, og skalt þú smyrja hann til höfðingja yfir lýð minn Ísrael, og hann mun frelsa minn lýð af hendi Filistanna, því að ég hefi séð ánauð míns lýðs, og kvein hans hefir borist til mín.``
17Huan, Samuelin Saula a muhin TOUPAN a kiangah, endih, na kianga ka mi gen; amah mahin ka mite tungah thu a nei ding, a chi a.
17En er Samúel sá Sál, sagði Drottinn við hann: ,,Þetta er maðurinn, sem ég sagði um við þig: ,Hann skal drottna yfir mínum lýð.```
18Huchiin kulh kongpi ah Saula in Samuel a va naih a, Mutheipa in koilaia om ahia, hon hilh dih ve, a chi a.
18Sál gekk þá til Samúels í miðju borgarhliðinu og mælti: ,,Seg mér, hvar á sjáandinn heima?``
19Huan, Samuelin Saula a dawnga, Kei huai mutheipa ka hi; ka maah mun sang lam juanin pai inla, tuniin ka kiangah an na ne sin hi; huan jingchiangin jingsangin ka honpaisak ding, na lungsima om tengteng leng ka honhilh ding hi.
19Samúel svaraði Sál og mælti: ,,Ég er sjáandinn. Gakk á undan mér upp á fórnarhæðina. Þið skuluð eta með mér í dag, en á morgun snemma mun ég láta þig fara og fræða þig um allt það, er þú ber fyrir brjósti.
20Huan, na sabengtung ni thum mangsa thu lunghimoh ken, a muta uh. Israelte laka thupina tengteng kua ading ahia? Nang ding leh na pa ina mi tengteng ading ahi kei maw? a chi a.
20Og að því er snertir ösnurnar, sem töpuðust hjá þér fyrir þremur dögum, þá vertu ekki áhyggjufullur út af þeim, því að þær eru fundnar. En hver mun hljóta allar hnossir Ísraels, hver nema þú og öll ætt föður þíns?``
21Huan, Saulain a dawnga, Israel nam laka neupen, Benjamin nam ka hi kei maw? Huan, ka inkuan uh leng Benjamin inkuan tengteng laka neupen ahi kei maw? bangchidana hichibanga ka kianga chi na hia? a chi a.
21Sál svaraði og mælti: ,,Er ég ekki Benjamíníti, kominn af einni af hinum minnstu kynkvíslum Ísraels, og ætt mín hin lítilmótlegasta af öllum ættum Benjamíns kynkvíslar? Hví mælir þú þá slíkt við mig?``
22Huan, Samuelin Saula leh a sikha a pi a, mikhual indan ah a pi luta, a mi sap uh, sawmthum tak lakah mun thupipen ah a tusaka.
22Samúel tók Sál og svein hans og leiddi þá inn í matsalinn, og hann vísaði þeim til sætis efst meðal boðsmannanna, en þeir voru um þrjátíu manns.
23Huan, Samuelin anhuanmi kiangah, na kiangah koih tuam ding ka chih, tantuan ka honpiak pen honla dih, a chi a.
23Og Samúel sagði við matsveininn: ,,Kom þú nú með stykkið, sem ég fékk þér og sagði þér að taka frá.``
24Huchiin anhuanmin a phei leh a tunga om a honla a, Saula maah a lui a. Huan, Samuelin, endih: ka na koih tuam: um inla nein; a hun sehsa dinga hiai ka honnasehsak him uh ahi, mite ka sam khawm hi, leng ka nachita ngala, a chi a. Huchiin huai niin Saula in Samuelte toh ankuang a um khawm uhi.
24Þá bar matsveinninn fram bóginn og rófuna og setti fyrir Sál. Og Samúel mælti: ,,Sjá, það sem afgangs varð, er nú sett fyrir þig. Et, því að á hinum ákveðna tíma var það geymt þér, þá er sagt var: Ég hefi boðið fólkinu!`` Og Sál át með Samúel þann dag.
25Huan, mun sang akipan khuaa a pai suk uh leh in tungah Saula bel lupna a bawlsak ua, a lumta a.
25Og þeir gengu niður af hæðinni ofan í borgina, og var búið um Sál á þakinu, og lagðist hann til svefns.
26Huan, jingkhangin a thou a; ni suah kuan ding khawngin Samuelin in tunga om Saula a sama, thou inla, ka honpaisakta ding, a chi a. Huchiin Saula a nih un a paikhia ua, amah leh Samuel a pawtta uh.Khota lam a tun suk uleh, samuelin Saula kiangah, Sikhapa ka malam ah paisak inla, (amah a paita a) nang bel khawl tadih inla, Pathian thu ka honhilh tadih ding, a chi a.
26Þegar lýsti af degi, kallaði Samúel á Sál uppi á þakinu og mælti: ,,Rís nú á fætur, svo að ég geti fylgt þér á leið.`` Þá reis Sál á fætur, og þeir gengu báðir út, hann og Samúel.En er þeir voru komnir út fyrir borgina, sagði Samúel við Sál: ,,Segðu sveininum að fara á undan okkur, _ og hann fór á undan _ en statt þú kyrr, svo að ég megi flytja þér orð frá Guði.``
27Khota lam a tun suk uleh, samuelin Saula kiangah, Sikhapa ka malam ah paisak inla, (amah a paita a) nang bel khawl tadih inla, Pathian thu ka honhilh tadih ding, a chi a.
27En er þeir voru komnir út fyrir borgina, sagði Samúel við Sál: ,,Segðu sveininum að fara á undan okkur, _ og hann fór á undan _ en statt þú kyrr, svo að ég megi flytja þér orð frá Guði.``