¹Suria kumpipa sepaih heutu Naaman bel Toupan Suriate humbitpaa a zat sek jiakin, a pu ngaihin thupi leh mi zahtakhuai tak ahi a; amah bel mi hat hangsan ahi nalai a, a phak na a.

¹Naaman, hershöfðingi Sýrlandskonungs, var í miklum metum hjá herra sínum og í hávegum hafður, því að undir forustu hans hafði Drottinn veitt Sýrlendingum sigur. Var maðurinn hinn mesti kappi, en líkþrár.

²Suriate apawlpawlin a vak khia ua, Israel gam akipanin numei naupang nou salin a hontun ua; aman Naaman ji na a sem zel hi.

²Sýrlendingar höfðu farið herför í smáflokkum og haft burt af Ísraelslandi unga stúlku. Þjónaði hún konu Naamans.

³Huan, aman a pi kiangah, Ka pu Samari khua a jawlnei ma ah va hoh leh chi nang e! a phak na hihdam mai ding hi a, a chi a.

³Hún sagði við húsmóður sína: ,,Ég vildi óska að húsbóndi minn væri kominn til spámannsins í Samaríu. Hann mundi losa hann við líkþrána.``

⁴Huan, Naaman a va lut a, Israel gama numei naupang nouin huchibang khachibangin a chi, chiin a pu a hilh a.

⁴Þá fór Naaman og sagði herra sínum frá á þessa leið: ,,Svo og svo hefir stúlkan frá Ísraelslandi talað.``

⁵Huan, Suria kumpipan, va hoh ngut dih, Israel kumpipa kiangah lai ka khak ding, a chi a. Huchiin a pawta, dangkasik talent sawm leh, dangkaeng khal sangguk leh silhlehten kikhenna ding sawm a keng a.

⁵Þá mælti Sýrlandskonungur: ,,Far þú, ég skal senda Ísraelskonungi bréf.`` Lagði Naaman þá af stað og tók með sér tíu talentur silfurs, sex þúsund sikla gulls og tíu alklæðnaði.

⁶Huan, hiai lai na na mu dinga, ngaiin, ka sikha Naaman a phakna na hihdam sak dingin na kiangah kon sawl ahi, chihna lai Israel kumpipa a vapia a.

⁶Hann færði Ísraelskonungi bréfið, er var á þessa leið: ,,Þegar bréf þetta kemur þér í hendur, þá skalt þú vita, að ég hefi sent til þín Naaman þjón minn, og skalt þú losa hann við líkþrá hans.``

⁷Huan, Israel kumpipan huai lai a sima hichi ahi a, a puan a botkeka, mite hihlum thei a, hingsak nawn thei sek Pathian hia ka hih, hiai mi in phak hihdam dinga ka kianga a honsawl mawkmawk? Ngaihtuah unla, ka tungah thusia a zong hi chih thei dih ua, a chi a

⁷En er Ísraelskonungur hafði lesið bréfið, reif hann klæði sín og mælti: ,,Er ég þá Guð, er deytt geti og lífgað, fyrst hann gjörir mér orð um að losa mann við líkþrá hans? Megið þér þar sjá og skynja, að hann leitar saka við mig.``

⁸Huan, Pathian mi Elisain Israel kumpipan a puan a botkek chih ana jakin, hichi ahi a, bang dinga na puan botkek na hia? Ka kiangah hongpai leh a ke, huchiin Israel gamah jawlnei a om chih a thei mai ding, chiin kumpipa kiangah mi a sawl a.

⁸En er Elísa, guðsmaðurinn, frétti, að Ísraelskonungur hefði rifið klæði sín, sendi hann til konungs og lét segja honum: ,,Hví rífur þú klæði þín? Komi hann til mín, þá skal hann komast að raun um, að til er spámaður í Ísrael.``

⁹Huchiin Naaman a sakolte toh, a kangtalaite toh a vahoha, Elisa in kongpi bulah a vadinga.

⁹Þá kom Naaman með hesta sína og vagna og nam staðar úti fyrir húsdyrum Elísa.

¹⁰Huan, Elisain, Jordan luiah sagih vei va kisil inla, na sa ngeina pu nawn ding, na hong siangthou ta ding, chiin mi a sawla.

¹⁰Þá sendi Elísa mann til hans og lét segja honum: ,,Far og lauga þig sjö sinnum í Jórdan, þá mun hold þitt komast í samt lag og þú munt hreinn verða!``

¹¹Himahleh Naaman bel a heh mahmaha, apai nawnta a, Ngai un, amah mah ka kiangah a hongpawt dinga, a hong ding dinga, Toupa a Pathian min a hon lou dinga, a phakna tung taka khut japin phak hihdam ding eive chi mah hivengin.

¹¹Þá varð Naaman reiður og gekk burt og mælti: ,,Ég hugði þó, að hann mundi koma út til mín og ganga að mér og ákalla nafn Drottins, Guðs síns, veifa hendinni í áttina til helgistaðarins og koma þannig líkþránni burt.

¹²Damaska kho lui Abana te Pharparte Israel gam lui tengteng sangin a hoihzaw ka hia? Huaitea kisilin ka kihihsiangthou theikei dia hia? A chi a. Huchiin nunglam a ngaa, heh mahmahin a paita hi.

¹²Eru ekki Abana og Farfar, fljótin hjá Damaskus, betri en allar ár í Ísrael? Gæti ég ekki laugað mig í þeim og orðið hreinn?`` Sneri hann sér þá við og hélt burt í reiði.

¹³Huan, a sikhaten a va naih ua, a va houpih ua, Pa aw, jawlneiin thil haksa tak honhihsak sin leh, na hih mai sin ka hia? Va kisil inla, va ki hih siangthou in, a chihpen hih jawk tuak hilou ahi maw? A chi ua.

¹³Þá gengu þjónar hans til hans, töluðu til hans og sögðu: ,,Ef spámaðurinn hefði skipað þér eitthvað erfitt, mundir þú þá ekki hafa gjört það? Hve miklu fremur þá, er hann hefir sagt þér: ,Lauga þig og munt þú hreinn verða`?``

¹⁴Huchiin a hoh suk a, Pathian mi gen bangin Jordan lui ah sagih vei a va ki diaha; huan, a sa naungek sa bang mai a hong hi nawna, a hongsiangthou ta hi.

¹⁴Þá fór hann ofan eftir og dýfði sér sjö sinnum niður í Jórdan, eins og guðsmaðurinn hafði sagt. Varð þá hold hans aftur sem hold á ungum sveini, og hann varð hreinn.

¹⁵Huan, amah leh a heute tengteng toh Pathian mi omna lamah a kiknawn ua, a maah a vading ua: huan, Ngaiin hiai, Israel gamah lou ngal leitung tengteng ah Pathian a na om kei chih ka theita; huchiin na sikha kipahman la dih, a chi a.

¹⁵Þá hvarf hann aftur til guðsmannsins og allt hans föruneyti, og er hann kom þangað, gekk hann fyrir hann og mælti: ,,Nú veit ég, að enginn Guð er til í neinu landi nema í Ísrael, og þigg nú gjöf af þjóni þínum.``

¹⁶Himahleh aman, A kianga ka omna sek Toupa hina louin ka gen hi, bangmah ka la kei ding, achi a. Huchiin la dingin a khemkhema; himahleh a utkei bikbek.

¹⁶En Elísa mælti: ,,Svo sannarlega sem Drottinn lifir, sá er ég þjóna: Ég tek ekki við neinu!`` Og þótt hann legði að honum að taka við því, þá færðist hann undan.

¹⁷Huan, Naamanin, Ahih kei leh, kei na sikha sabengtung nih puak khop lei honla sak dih ve; tu ban siah kei na sikhain Toupa kiang kia ah ngallou halmang thillat leh kithoihna himhim pathian dangte kiangah ka lan nawn hetkei ding hi.

¹⁷Þá mælti Naaman: ,,Ef ekki, þá lát þó gefa þjóni þínum mold á tvo múla, því að þjónn þinn mun eigi framar færa brennifórnir og sláturfórnir neinum guðum öðrum en Drottni.

¹⁸Hiai thil ah Toupan na sikha ngaidam hen; ka pu ka khut ngei a chibai buk dinga Rimmon ina a luta, Rimmon ina ka kun leh, Rimmon ina ka kun tei thu ah, Toupan na ngaidam heh, a chi a.

¹⁸Það eitt verður Drottinn að fyrirgefa þjóni þínum: Þegar herra minn gengur í musteri Rimmons til þess að biðjast þar fyrir, og hann þá styðst við hönd mína, svo að ég fell fram í musteri Rimmons, þegar hann fellur fram í musteri Rimmons, _ það verður Drottinn að fyrirgefa þjóni þínum.``

¹⁹Huan, aman a kiangah, Lungmuangtakin pai in, a chi a. Huchiin a kianga kipan a pawtkhe nawn a, bangtan hiam a pai man hi.

¹⁹En Elísa mælti til hans: ,,Far þú í friði.`` En er Naaman var kominn spölkorn frá honum,

²⁰Himahleh Pathian mi Elisa sikha Gehazi in, koi ahia, ka puin Suria mi Naaman a thil hontawite la hetlouin a khah nawn mawk a; Toupa hina louin ka gen hi, ka va delh dinga, banghiam bek kava laksak ding e, a chi a.

²⁰þá sagði Gehasí, sveinn Elísa, guðsmannsins, við sjálfan sig: ,,Sjá, herra minn hefir hlíft Naaman þessum sýrlenska og ekki þegið af honum það, sem hann kom með. Svo sannarlega sem Drottinn lifir, þá skal ég hlaupa á eftir honum og þiggja eitthvað af honum.``

²¹Huchiin Gehaziin Naaman a delhtaa. Huan, Naamanin kuahiamin a delh ana muhin, na na houpih tumin kangtalai akipan a kuma, Hoih lam thu ahi na maw? A chi a.

²¹Hélt Gehasí nú á eftir Naaman. En er Naaman sá mann koma hlaupandi á eftir sér, stökk hann af vagninum, gekk í móti honum og mælti: ,,Er nokkuð að?``

²²Huan, aman, Hoihlam thu hi e, Ka puin, Ngaiin hiai, Ephraim tang gam akipanin jawlneite tapate laka tangval nihin a hongpha guih ua, amaute dangkasik talent khat leh puansilh kikhenna ding nih piain, chiin a hongsawl ahi, a chi a.

²²Gehasí svaraði: ,,Nei, en herra minn sendir mig og lætur segja þér: ,Rétt í þessu komu til mín frá Efraímfjöllum tveir sveinar af spámannasveinunum. Gef mér handa þeim talentu silfurs og tvo alklæðnaði.```

²³Huan, Naamanin, Talent nih la ve, a chi a. Huchiin la dingin a khem ngutnguta, huan, dangkasik talent nih puansilh kikhenna ding nih toh ip nih ah a thuna, a sikha nihte a posaka, amaah a paipih ta uhi.

²³Naaman svaraði: ,,Gjör þú mér þann greiða að taka við tveimur talentum!`` Og hann lagði að honum og batt tvær talentur silfurs í tvo sjóðu, svo og tvo alklæðnaði og fékk tveimur sveinum sínum, og báru þeir það fyrir honum.

²⁴Huan, tang a va tunin a laksaka, insungah a koiha; huan, mite a paisaka, a paita uh.

²⁴En er þeir komu á hæðina, þá tók Gehasí við því af þeim, geymdi það í húsinu og lét mennina fara burt, og fóru þeir leiðar sinnar.

²⁵Amah bel a luta, a pu ma ah a va ding. Huan, Elisa in a kiangah, Koia hong kipan na hia Gehazi? A chi a. Huan, aman, Na sikha koi lai mah ah ka hohkei, a chi a.

²⁵Síðan fór hann inn og gekk fyrir herra sinn. En Elísa sagði við hann: ,,Hvaðan kemur þú, Gehasí?`` Hann svaraði: ,,Þjónn þinn hefir alls ekkert farið.``

²⁶Huan, aman a kiangah, Nang hon houpih dinga a kangtalai akipan huai mi hongkum laitakin ka lungsim na kiangah a pai tei jel ahi kei maw? Dangkate, puansilhte, oliv huante, grep huante, belamte, bawngtalte, sikhapa leh sikhanu te lak a hun ahia?Huchiin Naaman phakin a honman dinga, khantawnin na suante leng a man jel ding, a chi a. Huchiin a kianga kipan vuk banga ngouin phaksain a pai kheta hi.

²⁶Og Elísa sagði við hann: ,,Ég fylgdi þér í anda, þegar maðurinn sneri frá vagni sínum í móti þér. Nú hefir þú fengið silfur og munt fá klæði, olíutré, víngarða, sauði og naut, þræla og ambáttir.En líkþrá Naamans mun ávallt loða við þig og niðja þína.`` Gekk hann þá burt frá honum hvítur sem snjór af líkþrá.

²⁷Huchiin Naaman phakin a honman dinga, khantawnin na suante leng a man jel ding, a chi a. Huchiin a kianga kipan vuk banga ngouin phaksain a pai kheta hi.

²⁷En líkþrá Naamans mun ávallt loða við þig og niðja þína.`` Gekk hann þá burt frá honum hvítur sem snjór af líkþrá.