1Huan, David in a kiang a mi omte a sim a, sepaih sang tung a heutute, za tung a heutute a bawl a.
1Davíð kannaði nú liðið, sem með honum var, og setti yfir þá þúsundhöfðingja og hundraðshöfðingja.
2Huan, David in mite a sawl khia a, mun thum a khen a mun khat Joab in a heu a, huan, mun thum a khen mun khat Joab unaupa Zerui tapa, Abisai in a heu a, huan, mun thum a khen mun khat Git mi Itai in a heu. Huan, kumpipa'n mipite kiang ah, Kei mahmah na kiang uah ka kuan ngeingei ding, a chi a.
2Og Davíð skipti liðinu í þrennt. Var þriðjungur undir forustu Jóabs, þriðjungur undir forustu Abísaí Serújusonar, bróður Jóabs, og þriðjungur undir forustu Íttaí frá Gat. Og konungur sagði við liðið: ,,Ég er fastráðinn í að fara með yður í stríðið.``
3Himahleh mipite'n, Kuanlou e; koute zaw natai mang hita le ung leng, khawk a sakei ding ua; huan, a kimkhat hiam vasi le ung leng khawk a sakei lai ding uh: nang bel koute sing zah in na manpha ngal a; huaiziak in khopi a kipan a hon panpih ding a nana om a hoihzaw hi, a chi ua.
3Liðið svaraði: ,,Þú skalt hvergi fara. Því að þótt vér flýjum, munu þeir eigi hirða um oss, og þótt helmingurinn af oss félli, mundu þeir ekki hirða um oss, því að þú ert sem tíu þúsundir af oss. Er og betra, að þú sért viðbúinn að koma oss til liðs úr borginni.``
4Huan, kumpipa'n a kiang uah, Hoih na sak bangbang un ka hih ding, a chi a. Huchi in kumpipa kulh kongpi bul ah a ding a, huan, mipi tengteng a za za in leh a sang sang in a pai khe zungzung mai uhi.
4Þá sagði konungur við þá: ,,Svo vil ég gjöra, sem yður líst.`` Þá nam konungur staðar öðrumegin við borgarhliðið, en allt liðið hélt af stað, hundruðum og þúsundum saman.
5Huan, kumpipa'n Joab leh Abisai leh Itai te, Kei ziak in tangval Absalom tungah nemtakin hih un, chiin thu a pia hi. Mipi tengtengin Absolom tungtang thua kumpipan sepaih heutute tengteng thu a piaklai a za uhi.
5En konungur lagði svo fyrir þá Jóab, Abísaí og Íttaí: ,,Farið vægilega með sveininn Absalon.`` Og allt liðið heyrði konung bjóða hershöfðingjunum svo um Absalon.
6Huchi in mipite Israel mite dou ding in kidouna mun lam ah a hohta ua: huan, a kidouna uh Ephraim gammang ahi.
6Síðan hélt liðið út til bardaga við Ísrael, og hófst orusta í Efraímskógi.
7Huan, huailai ah David mite ma ah Israel mite a vuallel ua, huan, huailai ah huai ni in sepaih singnih tak a that uh.
7Biðu Ísraelsmenn þar ósigur fyrir Davíðs mönnum. Varð þar mikið mannfall á þeim degi: tuttugu þúsund manns.
8A kidouna un huailai gam tengteng a uap vek mai ngal a; huai ni in namsau sang in leng gammang in a valh tam zaw hi.
8Dreifðist bardaginn þar um allt landið, og varð skógurinn fleiri mönnum að líftjóni heldur en sverðið hafði orðið þann dag.
9Huan, Absalom in David mite a bing tuah guih a. Huan, Absalom bel a sabengtung tung a tuang ahi a, huan, sabengtung tosaw sing hiang bawkpha tak nuai ah a lut a, a lu tosaw sing ah a awkta a, lei phalou, van phalou in a luai nilouh mawk a; huan, sabengtung pen a tai zel a.
9Þá vildi svo til, að Absalon rakst á menn Davíðs. Absalon reið múl einum, og rann múllinn inn undir þétt lim mikillar eikar og festist höfuð hans í eikinni. Hékk hann þar milli himins og jarðar, en múllinn, sem hann reið, rann undan honum.
10Huan, kuahiam in a mu a, Joab a hilh a, Ngai in, tosaw sing ah Absalom kikhai thek ka mu, a chi a.
10Þetta sá maður nokkur, sagði Jóab frá því og mælti: ,,Sjá, ég sá Absalon hanga í eik einni.``
11Huan, Joab in a hilhpa kiang ah, Ngai in, huai lah na mu ngal a, bang dia hihlum a lei a kesak pah ngallou? Huchibang a hih hile chin dangka sawm leh kawnggak hon pe pah ding hi veng in, a chi a.
11Þá sagði Jóab við manninn, sem færði honum tíðindin: ,,Nú, fyrst þú sást hann, hví vannst þú þá ekki þegar á honum? Þá skyldi ég hafa gefið þér tíu sikla silfurs og belti.``
12Huan, huai min Joab kiang ah, Dangka sang mu ding hi leng leng kumpipa tapa tungah ka khut ka khakei himhim ding; i bil ua i zak mahmah in kumpipa'n nang leh Abisai leh Itai kiang ah, Tangval Absalom kuamah in khoih hetkei heh, chi in thu a hon pe ngal a.
12Þá sagði maðurinn við Jóab: ,,Þó að taldir væru í lófa mér þúsund siklar silfurs, mundi ég samt ekki leggja hönd á konungsson, því að í áheyrn vorri lagði konungur svo fyrir þig, Abísaí og Íttaí: ,Gætið sveinsins Absalons.`
13Gin om huailou tak in na that mawk leng leng (kumpipa lak ah lah bangmah sel theih ahi ngalkei a) nang lah na kihul sak nawn mai mah tuak ngal a, a chi a.
13En ef ég hefði breytt sviksamlega við hann _ og enginn hlutur er konungi hulinn _, þá mundir þú hafa staðið fjarri.``
14Huchi in Joab in, Hichibang in na kiang ah ka om nilouh thei hetkei, a chi a, teipi thum a tawi a, tosaw sing lak a na hinglai Absalom tuapbom tak ah a sun a.
14Þá sagði Jóab: ,,Ekki má ég þá lengur tefja hjá þér,`` _ greip þrjú skotspjót og rak þau í brjóst Absalons. En með því að hann var enn með lífi í limi eikarinnar,
15Huan, Joab galvan tawi tangval sawm in a hon um ua, Absalom a sun ua, a that uh.
15þustu að tíu knapar, skjaldsveinar Jóabs, og lustu Absalon til bana.
16Huan, Joab in pengkul a mut a. Israelte delh mipite a hong kik ua: Joab in mite a nanang bikbek a.
16Þá lét Jóab þeyta lúðurinn, og liðið hætti að elta Ísrael, því að Jóab stöðvaði herinn.
17Huan, Absalom luang a la ua, gammang ah leikohawm thukpi ah a pai ua, a tungah suang a se venvon uh; huan, Israel mi tengteng amau puan in chiat ah a taikek uhi.
17Síðan tóku þeir Absalon, köstuðu honum í gryfju eina mikla þar í skóginum og urpu yfir hann afar mikla steindys, en allir Ísraelsmenn flýðu, hver heim til sín.
18Absalom in a damlai in kumpipa guam ah suangsiat a na se khin vek a; Ka min a daihlouhna ding in tapa lah ka nei ngalkei a, a chi a. Huai suang siat min amah min a tam sak hi; tutan in Absalom theihgigena chih ahi.
18Absalon hafði þegar í lifanda lífi tekið merkissteininn í Kóngsdal og reist hann sér að minnisvarða, með því að hann hugsaði: ,,Ég á engan son til að halda uppi nafni mínu,`` og nefnt merkissteininn nafni sínu. Fyrir því er hann enn í dag nefndur Absalonsvarði.
19Huchi in Zadok tapa Ahimaaz in, Ka vatai dia, TOUPA'N a melma phu a laksakdan tanchin kumpipa ka va hilh ding, a chi a.
19Akímaas Sadóksson mælti: ,,Ég ætla að hlaupa og færa konungi fagnaðartíðindin, að Drottinn hafi rétt hluta hans á óvinum hans.``
20Huan, Joab in a kiang ah, Tuni in zaw tanchin va hilh nai ken, nidang chiang in tanchin va hilh nani teh, kumpipa tapa a sih ziak in, tuni in zaw tanchin bangmah va hilh dah in, a chi a.
20En Jóab sagði við hann: ,,Þú ert ekki maður til að flytja tíðindin í dag. Öðru sinni getur þú flutt tíðindin, en í dag getur þú ekki flutt tíðindin, því að konungsson er dauður.``
21Huchi in Joab in Kusmi kiang ah, Kuan inla, na thil muh kumpipa va hilh dih ve leh, a chi a. Huan, Kus mi in Joab kun in chibai a buk a, a tai ta.
21Því næst sagði Jóab við Blálendinginn: ,,Far þú og seg konunginum það, sem þú hefir séð.`` Þá laut Blálendingurinn Jóab og hljóp af stað.
22Huchi in Zadok tapa Ahimaaz in Joab kiang ah, akoi a bang hileh, Kus mipa ka va delh ding, a chi nawn a. Huan, Joab in, Ka tapa aw, tanchin hilh man lah na mu sinkei a, bangdia tai ding? A chi a.
22Akímaas Sadóksson kom enn að máli við Jóab og mælti: ,,Komi hvað sem koma vill: Leyf og mér að fara og hlaupa á eftir Blálendingnum.`` Jóab svaraði: ,,Til hvers viltu vera að hlaupa þetta, sonur minn, þar sem þér þó eigi munu greidd verða nein sögulaunin.``
23Himahleh aman a koi a bang hileh ka tai ding, a chi a. Huan, aman a kiang ah, Tai mai ve leh, a chi a. Huchi in Ahimaaz Phaizang lam lampi ah a tai a, Kus mipa a makhelh.
23Hann svaraði: ,,Komi hvað sem koma vill: Ég hleyp.`` Þá sagði Jóab við hann: ,,Hlauptu þá!`` Þá hljóp Akímaas af stað veginn yfir Jórdansléttlendið og komst á undan Blálendingnum.
24Huchi in, David kulh kongpi chial kikalah a na tua: huan, galvilpa kulh kongpi ponung zopen tunglam ah a paitou a, a nga vialvial a, huan, ngai in, mi khat amah kia in a hongtai a.
24Davíð sat milli borgarhliðanna tveggja. En sjónarvörðurinn steig upp á þak hliðsins upp á múrinn, hóf upp augu sín og sá, hvar maður kom hlaupandi einn saman.
25Huan, galvilpa a sam a, kumpipa a hilh a. Huan, kumpipa'n, Mi khat kia a hihleh tanchin hong gen ding a nei ahi ding, a chi a. Huan a hongpai mengmeng a, a hong nai hiaihiai a.
25Sjónarvörðurinn kallaði og sagði konungi frá því. En konungur mælti: ,,Ef hann fer einn saman, þá flytur hann góð tíðindi.`` En hinn hljóp í sífellu og bar hann óðum nær.
26Huan, galvilpa'n midang hongtai a mu nawn a; huan, galvilpa'n kongkhak vilpa a sam a, Ngai in mi dang amah kia in hong tai nawn, a chi a. Huan, kumpipa'n, Aman leng tanchin hontun tei sin ei ve, a chi a.
26Þá sá sjónarvörðurinn annan mann koma hlaupandi. Kallaði sjónarvörðurinn þá niður í hliðið og mælti: ,,Þarna kemur annar maður hlaupandi einn saman.`` Þá mælti konungur: ,,Sá mun og flytja góð tíðindi.``
27Huan, galvilpa'n, A masa pen taidan Zadok tapa Ahimaaz taidan bang mahmah in ka thei, a chi a. Huan, kumpipa'n, Amah hi mi hoih mahmah ahi, tanchin hoih a hon tun sin ahi ding, a chi a.
27Þá sagði sjónarvörðurinn: ,,Mér sýnist hlaup hins fyrra vera líkt hlaupi Akímaas Sadókssonar.`` Konungur mælti: ,,Hann er drengur góður og mun koma með góð tíðindi.``
28Huan, Ahimaaz in a sam a, kumpipa kiang ah, A hoih e, a chi a. Huan, a mai a lei si in kumpipa ma ah chibai buk in a kun a, Toupa, ka pu sual tum a khut khak tummite daltanpa TOUPA na Pathian phat in om hen, a chi a.
28Akímaas bar þá að og mælti hann við konung: ,,Sit heill!`` og laut á ásjónu sína til jarðar fyrir konungi og mælti: ,,Lofaður sé Drottinn, Guð þinn, sem framselt hefir þá menn, er upplyftu hendi sinni gegn mínum herra, konunginum.``
29Huan, kumpipa'n Tangval Absalom a dam na maw? a chi a. Huan, Ahimaaz in a dawng a, Joab in kumpipa sikha, kei na sikha mahmah a hon sawl khiak lai in a buai nuanua uh ka mu a, himahleh bang ahia chih ka theikei, a chi a.
29Konungur mælti: ,,Líður sveininum Absalon vel?`` Akímaas svaraði: ,,Ég sá mannþröng mikla, er Jóab sendi þjón þinn af stað, en ekki vissi ég hvað um var að vera.``
30Huan, kumpipa'n, Ka pamah hong dingta dih in, a chi a. Huan, a pamah a na ding a.
30Þá sagði konungur: ,,Gakk til hliðar og stattu þarna.`` Og hann gekk til hliðar og nam þar staðar.
31Huan, ngai in, Kus mi a hongtung a; huan, Kus mi in, TOUPA ka pu a ding in tanchin ka hontun hi; na tung a helte tengteng phu tuni in TOUPA'N a hon laksak hi, a chi a.
31Í því kom Blálendingurinn. Og Blálendingurinn sagði: ,,Minn herra konungurinn meðtaki þau fagnaðartíðindi, að Drottinn hefir rétt hluta þinn í dag á öllum þeim, er risið hafa í gegn þér.``
32Huan, kumpipa'n Kus mi kiang ah, Tangval Absalom a dam na maw? a chi a. Huan, Kus mi in a dawng a, TOUPA ka pu melmate leh na siatna zongmite tengteng huai tangval bang in om vek uheh, a chi a.Huchi in kumpipa a lungdongta mahmah a, kulh kongpi tung a dantan ah a hohtou a a va kap a: huan, a paitouh kawm in, Aw, ka tapa Absalom, ka tapa Absalom, na sih sik in sizo mai leng maw, aw Absalom, ka tapa, ka tapa, a chi a.
32Þá sagði konungur við Blálendinginn: ,,Líður sveininum Absalon vel?`` Blálendingurinn mælti: ,,Fari svo fyrir óvinum míns herra konungsins og öllum þeim, er gegn þér rísa til að vinna þér tjón, sem sveini þessum!``Þá varð konungi bilt. Gekk hann upp í þaksalinn uppi yfir hliðinu og grét. Og er hann gekk, mælti hann svo: ,,Sonur minn Absalon, sonur minn, sonur minn Absalon! Ó, að ég hefði dáið í þinn stað, Absalon, sonur minn, sonur minn!``
33Huchi in kumpipa a lungdongta mahmah a, kulh kongpi tung a dantan ah a hohtou a a va kap a: huan, a paitouh kawm in, Aw, ka tapa Absalom, ka tapa Absalom, na sih sik in sizo mai leng maw, aw Absalom, ka tapa, ka tapa, a chi a.
33Þá varð konungi bilt. Gekk hann upp í þaksalinn uppi yfir hliðinu og grét. Og er hann gekk, mælti hann svo: ,,Sonur minn Absalon, sonur minn, sonur minn Absalon! Ó, að ég hefði dáið í þinn stað, Absalon, sonur minn, sonur minn!``