1Huan Elim akipanin a zin jel ua, Israel suante honpi Aigupta gama kipan a pawtkhiak nung uh a kha nihna a nisawm leh nga niin Israel suante honpi Sin gamdai a tung ua, huai bel Elim leh Sinai kikala om ahi.
1Því næst héldu þeir af stað frá Elím, og allur söfnuður Ísraelsmanna kom til Sín-eyðimerkur, sem liggur milli Elím og Sínaí, á fimmtánda degi hins annars mánaðar eftir burtför þeirra úr Egyptalandi.
2Huan gamdai ah Israel suante omkhawm Mosi leh Aron demin a phun uh:
2Þá möglaði allur söfnuður Ísraelsmanna gegn Móse og Aroni í eyðimörkinni.
3Huchiin Israel suanten a kiang uah, Sa bel bultea i tut laiin, khamtaka tanghou i nek lai un, Aigupta gamah TOUPA khutin na si zomai lehang; hiaia omkhawm tengteng kiala honthat dingin, hiai gamdai ah na honpi khiak tak jiak un, chiin.
3Og Ísraelsmenn sögðu við þá: ,,Betur að vér hefðum dáið fyrir hendi Drottins í Egyptalandi, er vér sátum við kjötkatlana og átum oss sadda af brauði, því að þið hafið farið með oss út á þessa eyðimörk til þess að láta allan þennan mannfjölda deyja af hungri.``
4Huailaiin TOUPAN Mosi kiangah, Ngaiin, nou adingin van akipan tanghou ka honzu sak ding; huchiin mite a pai khe ding ua, ni tengin a biin bangzahzah hiam a lakhawm ding ua, ka danah a om uhiam om lou, amaute ka etchian theihna dingin.
4Þá sagði Drottinn við Móse: ,,Sjá, ég vil láta rigna brauði af himni handa yður, og skal fólkið fara út og safna hvern dag svo miklu sem þarf þann daginn, svo að ég reyni það, hvort það vill breyta eftir mínu lögmáli eða ekki.
5Huan a ni guk niin, hichi ahi dinga, a honlakte uh a bawl ding ua; ni tenga a lakkhawm uh mun niha tam ahi ding, a chi.
5Og er þeir þá á hinum sjötta degi tilreiða það, sem þeir koma heim með, skal það vera tvöfalt við það, sem þeir annars safna daglega.``
6Huchiin Mosi leh Aronin Israel suante tengteng kiangah, Nitaklamin huai hun chiangin TOUPAN Aigupta gama kipan a honla khia chih na thei ding uh:
6Þá sögðu Móse og Aron við alla Ísraelsmenn: ,,Í kveld skuluð þér viðurkenna, að Drottinn hefir leitt yður út af Egyptalandi.
7Huan jingsangin, huai hun chiangin TOUPA thupina na mu ding ua; TOUPA dema na phunnate ulah a za ngala: ahi a, bang ka hi ua, kou hondema na phun uh! a chi ua.
7Og á morgun skuluð þér sjá dýrð Drottins, með því að hann hefir heyrt möglanir yðar gegn Drottni. Því að hvað erum við, að þér möglið gegn okkur?``
8Huan Mosiin, nitaklam chiang a TOUPAN nek ding sa a honpiak chiangin hichi ahi ding, jingsanga kham ding tanghou a hongpiak chiangin; amah tunga na phun uh na phunnate uh TOUPAN a jak jiakin: ahia, bang ka hi ua! na phunnate uh kou demna ahi keia, TOUPA demna ahi jaw uh, a chi a.
8Og Móse sagði: ,,Þetta verður, þegar Drottinn gefur yður að kveldi kjöt að eta og brauð til saðnings að morgni, því að Drottinn hefir heyrt möglanir yðar, sem þér beinið gegn honum. Því að hvað erum við? Þér möglið ekki gegn okkur, heldur gegn Drottni.``
9Huchiin Mosiin Aron kiangah thu a gena, Israel suante omkhawm tengteng kiangah TOUPA maah hongpai nai un; na phunnate ulah a zata ngala, chiin, a chi a.
9Og Móse sagði við Aron: ,,Seg við allan söfnuð Ísraelsmanna: ,Gangið nær í augsýn Drottins, því að hann hefir heyrt möglanir yðar.```
10Huan hichi ahi a, Aronin Israel suante omkhawm tengteng kianga thu a gen laiin, gamdai lam a et uleh, ngaiin, meipi ah TOUPA thupina a hongdawka.
10Og er Aron talaði þetta til alls safnaðar Ísraelsmanna, sneru þeir sér í móti eyðimörkinni, og sjá, dýrð Drottins birtist í skýinu.
11Huchiin TOUPAN Mosi kiangah thu a gena.
11Drottinn talaði við Móse og sagði:
12Israel suante phunna ka ja: a kiang uah thu genin, nitaklam chiangin, sa na ne ding ua, jingsang lam chiangin tanghou na kham ding uh; huchiin TOUPA na Pathian uh ka hi chih na thei ding uh, a chi a.
12,,Ég hefi heyrt möglanir Ísraelsmanna. Tala til þeirra og seg: ,Um sólsetur skuluð þér kjöt eta, og að morgni skuluð þér fá saðning yðar af brauði, og þér skuluð viðurkenna, að ég er Drottinn, Guð yðar.```
13Huan hichi ahia, nitaklamin vengkeng a hongkuan tou ua, giahphual a hong tuam dim ua; jingsangin giahphual kimvelah daitui a kia hi.
13Um kveldið bar svo við, að lynghæns komu og huldu búðirnar, en um morguninn var döggmóða umhverfis búðirnar.
14Daitui kia om nawn louh takin, ngaiin, gamdai pumpi ah thil bem neu, leitunga jingdai tui khal ngou chiaa neu, a oma.
14En er upp létti döggmóðunni, lá eitthvað þunnt, smákornótt yfir eyðimörkinni, þunnt eins og héla á jörðu.
15Huan, Israel suanten a muh un, Bang a hi? a kichi tuah chiat ua, bang ahia chih lah a thei ngal kei ua. Huchiin Mosiin a kiang uah, Hiai TOUPAN a honpiak na nek ding uh tanghou ahi.
15Þegar Ísraelsmenn sáu þetta, sögðu þeir hver við annan: ,,Hvað er þetta?`` Því að þeir vissu ekki, hvað það var. Þá sagði Móse við þá: ,,Þetta er brauðið, sem Drottinn gefur yður til fæðu.
16Hiai TOUPAN, mi chihin a kham hun ding bangin la hen, na mite uh zah dungjuiin, mi chih adin omer khat, la un chia TOUPAN thu a piak thil ahi; mi chihin a puanina om adingin la un, a chi a.
16En þessi er skipun Drottins: ,Safnið því, eftir því sem hver þarf að eta. Þér skuluð taka einn gómer á mann eftir fólksfjölda yðar, hver handa þeim, sem hann hefir í tjaldi sínu.```
17Huchiin Israel suanten huchibangin ahih ua, a la ua, a khenin tam deuh, a khenin tawm deuh.
17Og Ísraelsmenn gjörðu svo, og söfnuðu sumir meira, sumir minna.
18Huchia omera a teh uleh a tam lain bangmah a nei val keia, huan a tawm lain bangmah a tasam kei; mi chihin a kham ding bang jelin a la uhi.
18En er þeir mældu það í gómer-máli, hafði sá ekkert afgangs, sem miklu hafði safnað, og þann skorti ekki, sem litlu hafði safnað, heldur hafði hver safnað eftir því sem hann þurfti sér til fæðu.
19Huan, Mosiin, Kuamahin jingsang phain nutsiat neikei hen, a chi a.
19Móse sagði við þá: ,,Enginn má leifa neinu af því til morguns.``
20Hinapiin Mosi a ngaikhe kei ua; a lak ua khenkhatten jingchiang tanin a nusia ua, a thana, a uih: huchiin Mosi a tunguah a hehta hi.
20En þeir hlýddu ekki Móse, heldur leifðu sumir nokkru af því til morguns. En þá kviknuðu maðkar í því, svo að það fúlnaði, og varð Móse þá reiður þeim.
21Huan jingsang tengin, mi chih in a kham ding bang jelin a la ua: ni a hongsat chiangin a zul.
21Þeir söfnuðu því þá hvern morgun, hver eftir því sem hann þurfti sér til fæðu. En þegar sólin skein heitt, bráðnaði það.
22A ni guk niin hichi ahia, tanghou a mun niha tam a la ua, mi khat adingin omer nih: huan khawmpite heutute tengteng a hong ua Mosi a hilh uhi.
22En á sjötta deginum söfnuðu þeir tvöfalt meira af brauði, tvo gómera á mann. Komu þá allir foringjar lýðsins og sögðu Móse frá.
23Huan aman a kiang uah, Hiai TOUPA chihsa ahi, jingchiang TOUPA adia khawlni siangthou khawlna ahi na kan ding uh tuniin kang un, na huan ding uh huan un: huan a valte jingchiang tana kep ding in kikoih un, a chi a.
23En hann sagði við þá: ,,Þetta er það, sem Drottinn sagði: ,Á morgun er hvíldardagur, heilagur hvíldardagur Drottins. Bakið það, sem þér viljið baka, og sjóðið það, sem þér viljið sjóða, en allt það, sem af gengur, skuluð þér leggja fyrir og geyma til morguns.```
24Huan a jingchiang tanin a koih ua, Mosi sawl bangin: a uih kei, huaiah than leng a om kei hi.
24Þeir lögðu það þá fyrir til næsta morguns, eins og Móse bauð, og fúlnaði það ekki né maðkaði.
25Huan Mosiin, Tuniin huai ne un; tuni lah TOUPA adingin khawlni ahi ngala: tunin gamlakah tanghou na mu kei ding uh.
25Þá sagði Móse: ,,Í dag skuluð þér eta það, því að í dag er hvíldardagur Drottins. Í dag finnið þér það ekki á mörkinni.
26Ni guk na la khawm ding ua; ahihhangin a ni sagih niin, huai khawlni ahi, huaiah bangmah a om kei ding, a chi a.
26Sex daga skuluð þér safna því, en sjöundi dagurinn er hvíldardagur, þá mun ekkert finnast.``
27Huan hichi ahi, mite laka khenkhat a pai khia ua a ni sagih niin lakhawm dingin, bangmah a mu kei uh.
27Og sjöunda daginn gengu nokkrir af fólkinu út til að safna, en fundu ekkert.
28Huan TOUPAN Mosi kiangah, Bangtan ka thupiakte leh ka dante jui dah ding na hi ua!
28Drottinn sagði við Móse: ,,Hversu lengi tregðist þér við að varðveita boðorð mín og lög?
29Enin, TOUPAN khawlni a honpiak ngal leh, huaijiakin a ni gukniin ni nih ading tanghou a honpia a; mi chih a mun ah om hen, a ni sagih niin a mun akipan kuamah pai khe kei hen, a chi a.
29Lítið á! Vegna þess að Drottinn hefir gefið yður hvíldardaginn, þess vegna gefur hann yður sjötta daginn brauð til tveggja daga. Haldi hver maður kyrru fyrir á sínum stað, enginn fari að heiman á sjöunda deginum.``
30Huchiin mite ni sagih niin a khawlta uhi.
30Og fólkið hvíldist á hinum sjöunda degi.
31Huan Israel inkuanin a min Manna a chi uh: sing namtui chi bang ahi, a ngou; i chep leh tanghou pei khuaiju sawh a bang.
31Ísraelsmenn kölluðu þetta brauð manna. Það líktist kóríanderfræi, var hvítt og á bragðið sem hunangskaka.
32Huan Mosiin, Hiai thil jaw TOUPA thupiak ahi, na khang na khang ua dingin omer khat thun dim un; Aigupta gama kipana ka honpi khiak laia, gamdaia ka honvakna tanghou a muh theihna ding un, a chi a.
32Móse sagði: ,,Þetta er það, sem Drottinn hefir boðið: ,Fyllið einn gómer af því til þess að geyma það handa eftirkomendum yðar, svo að þeir sjái það brauð, sem ég gaf yður að eta í eyðimörkinni, er ég leiddi yður út af Egyptalandi.```
33Huan, Mosiin Aron kiangah, Bel la inla, huaiah omer khat manna dim koih inla, TOUPA maah lui khiain, na khang na khang ua, zuih dingin, a chi a.
33Þá sagði Móse við Aron: ,,Tak eitt ker og lát í það fullan gómer af manna, og legg það til geymslu frammi fyrir Drottni, svo að það varðveitist handa eftirkomendum yðar.``
34TOUPAN Mosi thu a piak bangin, huchibangin Aronin Thukhun maah, zuih dingin a lui touta hi.
34Aron lagði það fyrir framan sáttmálið, til þess að það væri þar geymt, eins og Drottinn hafði boðið Móse.
35Huan gam kiluah a hongtun masiah uh, Israel suanten kum sawmli manna a ne ngei uhi; Kanan gamgi a hongtun masiah uh, manna a ne ngei uhi.Huchiin omer khat ephah khata a mun sawmna ahi.
35Ísraelsmenn átu manna í fjörutíu ár, uns þeir komu í byggt land. Þeir átu manna, uns þeir komu að landamærum Kanaanlands.En gómer er tíundi partur af efu.
36Huchiin omer khat ephah khata a mun sawmna ahi.
36En gómer er tíundi partur af efu.