1Huan, Levi inn a kipan pasal khat a paikhia a, Levi tanu ji in anei hi.
1Maður nokkur af Leví ætt gekk að eiga dóttur Leví.
2Huan. Numei in nau apai a, tapa anei a: Naupang mel hoih ahi chih a theih in, kha thum a selta hi.
2Og konan varð þunguð og fæddi son. Og er hún sá að sveinninn var fríður, þá leyndi hún honum í þrjá mánuði.
3Huchia a sel joh nawnlouh takin, phaiphek bawm abawl saka, vahai buan leh chimin ajutbit a, asungah nau a koih a; lui pangah loupa kawm ah a koih hi.
3En er hún mátti eigi leyna honum lengur, tók hún handa honum örk af reyr, bræddi hana með jarðlími og biki, lagði sveininn í hana og lét örkina út í sefið hjá árbakkanum.
4Huchiin, asanggamnu gamla kuamah a dinga, bang ahong suak hiam chih thei ding in.
4En systir hans stóð þar álengdar til að vita, hvað um hann yrði.
5Huan, Pharo tanu luiah kisil dingin a hong paisuk a; a nungjui nute lui geiah avak uhi; huchia loupa laka bawm a muh in, a nungjui nu vala dingin a sawl hi.
5Þá gekk dóttir Faraós ofan að ánni til að lauga sig, og gengu þjónustumeyjar hennar eftir árbakkanum. Hún leit örkina í sefinu og sendi þernu sína að sækja hana.
6Ahon leh, naupang amuta: huan, ngaiin, naungek akapta hi. Huchiin, a hehpih ta a, hiai Hebru tate laka khat ahi achi hi.
6En er hún lauk upp örkinni, sá hún barnið, og sjá, það var sveinbarn og var að gráta. Og hún kenndi í brjósti um það og sagði: ,,Þetta er eitt af börnum Hebrea.``
7Huan, a sanggam nun Pharo tanu kiang, nau hon donsak ding, Hebru numei te laka nau don mi khat kon va sapsak na ut hia? Achia.
7Þá sagði systir sveinsins við dóttur Faraós: ,,Á ég að fara og sækja fyrir þig barnfóstru, einhverja hebreska konu, að hún hafi sveininn á brjósti fyrir þig?``
8Huan, Pharo tanu in a kiangah, kuanin, a chi a. Huchiin nungak a kuantaa, naungek nu a vasamta hi.
8Og dóttir Faraós svaraði henni: ,,Já, far þú.`` En mærin fór og sótti móður sveinsins.
9Huchiin Pharo tanuin a kiangah hiai nau la khia inla hondonsak in, na loh kon pe ding, a chi a. huchiin huai numeiin nau a lataa, a donta hi.
9Og dóttir Faraós sagði við hana: ,,Tak svein þennan með þér og haf hann á brjósti fyrir mig, og skal ég launa þér fyrir.`` Tók konan þá sveininn og hafði hann á brjósti.
10Huan, nau a khanga, pharo tanu kiangah a honpi a huchiin a tapa a honghita hi. A min dingin Mosi asa: Tui a kipana ka kaihkhiak a hih jiak in, a chi a.
10En er sveinninn var vaxinn, fór hún með hann til dóttur Faraós. Tók hún hann í sonar stað og nefndi hann Móse, því að hún sagði: ,,Ég hefi dregið hann upp úr vatninu.``
11Huai laiin hichi a honghi a, Mosi a hong letin, a unaute kiangah a vahoha, a puakgikte uh a vamu hi, a unaute laka khat, Hebru mi khat Aigupta miin a vuak lai a vamuta.
11Um þær mundir bar svo við, þegar Móse var orðinn fulltíða maður, að hann fór á fund ættbræðra sinna og sá þrældóm þeirra. Sá hann þá egypskan mann ljósta hebreskan mann, einn af ættbræðrum hans.
12Huchiin, a dak loplopa kuamah a om kei chih a theihtakin, Aigupta mi a thattaa, piaunel ah a sel hi.
12Hann skimaði þá í allar áttir, og er hann sá, að þar var enginn, drap hann Egyptann og huldi hann í sandinum.
13Huan, a ni nih nia a va hoh nawn leh, ngaiin, Hebru mite laka mi nih a kilai ua; a gilou hihpa kiang, bang dinga na lawm vua na hia? a chi a.
13Daginn eftir gekk hann út og sá tvo Hebrea vera að þrátta sín á milli. Þá mælti hann við þann, sem á röngu hafði að standa: ,,Hví slær þú náunga þinn?``
14Huan, aman, ka tung ua lal leh vaihawm dia nang kuan honbawl ahia? Aigupta mi na thah banga, honthah tum na hi maw? A chi a. Huchiin, Mosi a lauthawnga, hiai thil kitheikhe petmah eive, a chi a.
14En hann sagði: ,,Hver skipaði þig höfðingja og dómara yfir okkur? Er þér í hug að drepa mig, eins og þú drapst Egyptann?`` Þá varð Móse hræddur og hugsaði með sér: ,,Það er þá orðið uppvíst!``
15Huchia Pharoin hiai a jakin, Mosi thah dingin a zongta. Himahleh Pharo maia kipanin Mosi a taimangtaa, Midian gamah a tengta: huchiin tuileh kiangah a tu hi.
15Er Faraó frétti þennan atburð, leitaði hann eftir að drepa Móse, en Móse flýði undan Faraó og tók sér bústað í Midíanslandi og settist að hjá vatnsbólinu.
16Huan, Midian siampuin tanu sagih a neia: a hongpai ua, tui a hongtawi ua, a pa uh ganhon buahna dingin a tuitheite uh a dim dim uh.
16Presturinn í Midíanslandi átti sjö dætur. Þær komu þangað, jusu vatn og fylltu þrórnar til að brynna fénaði föður síns.
17Huan, belamchingte a hong ua, a hawl mang ua: a hihhangin, Mosi a dinga, amau a panpiha, a ganhon uh tui a buak hi.
17Þá komu að hjarðmenn og bægðu þeim frá. En Móse tók sig til og hjálpaði þeim og brynnti fénaði þeirra.
18Huchiin, a pa uh Reuel kianga a hong tak un, bangachia, tuniin hongpai baih ve uchia? A na chi a.
18Og er þær komu heim til Regúels föður síns, mælti hann: ,,Hví komið þér svo snemma heim í dag?``
19Huan, amau, belamchingte khuta kipanin Aigupta mi khatin hon hunkhiaa, tui leng a hontawi chingsaka, ganhon a buak hi, a chi ua.
19Þær svöruðu: ,,Egypskur maður hjálpaði oss móti hjarðmönnunum, jós líka vatnið upp fyrir oss og brynnti fénaðinum.``
20Huan, aman a tanute kiangah, ahihleh kaw om ahia? Bangdia huai mi honnusia? An ne dingin sam un, a chi a.
20Hann sagði þá við dætur sínar: ,,Hvar er hann þá? Hvers vegna skilduð þér manninn eftir? Bjóðið honum heim, að hann neyti matar.``
21Huchiin, Mosi huai mi kianga ten a lung a kima: huchiin aman a tanu Zippora Mosi a peta hi.
21Móse lét sér vel líka að vera hjá þessum manni, og hann gifti Móse Sippóru dóttur sína.
22Tapa a neihsaka, a min Gersom a sa: Melmak gama mikhual ka hita, a chih jiakin.
22Hún ól son, og hann nefndi hann Gersóm, því að hann sagði: ,,Gestur er ég í ókunnu landi.``
23Hun hongpai jel ah hichi ahi a, Aigupta kumpipa a sitaa: huchiin a koltanna jiak un Israel suantea thumthum ua, a kap ua, a kahna uh a koltan jiak un Pathian kiangah a tungtou hi.
23Löngum tíma eftir þetta dó Egyptalandskonungur. En Ísraelsmenn andvörpuðu undir ánauðinni og kveinuðu, og ánauðarkvein þeirra sté upp til Guðs.
24A mauna uh Pathianin a jaa, huchiin Pathianin Abraham toh, Isaak toh Jakob toh a thukhun a theigige hi.Huchiin Pathianin Israel suante a ena, Pathianin a mau a zah hi.
24Og Guð heyrði andvarpanir þeirra og minntist sáttmála síns við Abraham, Ísak og Jakob.Og Guð leit til Ísraelsmanna og kenndist við þá.
25Huchiin Pathianin Israel suante a ena, Pathianin a mau a zah hi.
25Og Guð leit til Ísraelsmanna og kenndist við þá.