¹Huan TOUPA'N Mosi kiang ah, A masa bang in suangpek nih kibawl inla: huan hiai suangpekte tungah, na hihsiat suangpek masa pente a om thute ka gelh ding.

¹Drottinn sagði við Móse: ,,Högg þér tvær töflur af steini, eins og hinar fyrri voru. Mun ég þá rita á töflurnar þau orð, sem stóðu á hinum fyrri töflunum, er þú braust í sundur.

²Huchi in zingsang in mansa in om inla, huan zingsang in Sinai tang ah hongtou inla, tangvum ah ka kiang ah hong kihil in.

²Og ver búinn á morgun og stíg árla upp á Sínaífjall og kom þar til mín uppi á fjallstindinum.

³Huan na kiang a kuamah a hongtouh louh ding uh ahi, tang kimvel a leng kuamah himhim muh a a om louh ding uh; tang ma zawn lam a bawng hon leh belam hon leng a gamtat louh ding uh, a chi.

³Enginn maður má fara upp þangað með þér, og enginn má heldur láta sjá sig nokkurs staðar á fjallinu. Eigi mega heldur sauðir eða naut vera á beit uppi undir fjallinu.``

⁴Huchi in aman suangpek nihte a bawl a, a masapen bang in; huan zingkhang in Mosi a thou a, TOUPA'N thu a piak bang in, Sinai tang lam ah a hohtou hi, a khut in suangpek nihte a tawi.

⁴Þá hjó Móse tvær töflur af steini, eins og hinar fyrri. Og hann reis árla næsta morgun og gekk upp á Sínaífjall eins og Drottinn hafði boðið honum og tók í hönd sér báðar steintöflurnar.

⁵Huan, TOUPA meipi ah a hong kum a, huailai ah a kiang ah a hong ding ta a, TOUPA min a genkhe ta hi.

⁵Þá steig Drottinn niður í skýi, en staðnæmdist þar hjá honum og kallaði nafn Drottins.

⁶Huchi in a ma ah TOUPA a paisuak a, TOUPA, TOUPA Pathian, chingthei leh hehpihthei, dohthei leh, hoihna leh thutak a hau;

⁶Drottinn gekk fram hjá honum og kallaði: ,,Drottinn, Drottinn, miskunnsamur og líknsamur Guð, þolinmóður, gæskuríkur og harla trúfastur,

⁷Sang tampite a dia chitna nei, mohte bangchi mah a hihveng lou ding, gitlouhna leh tatlekna leh khelhna ngaidam; pate gitlouhna tate tung leh, tate tate tung, a khang thumna leh a khang lina tan a thuk, chi in a genkhia a.

⁷sem auðsýnir gæsku þúsundum og fyrirgefur misgjörðir, afbrot og syndir, en lætur þeirra þó eigi með öllu óhegnt, heldur vitjar misgjörða feðranna á börnum og barnabörnum, já í þriðja og fjórða lið.``

⁸Huan Mosi a kinoh a, lei lam ah a lu a kun a, a be ta hi.

⁸Móse féll þá skjótlega til jarðar og tilbað.

⁹Huan aman, Tua na mitmuh a hehpihna ka muh leh, TOUPA aw, ka hon ngen hi, ka lak uah ka TOUPA pai hen; mi genhak a hih ziak un: ka gitlouhna uleh ka khelhna uh ngaidam inla na gouluah ding in hon la in, a chi hi.

⁹Og hann sagði: ,,Hafi ég, Drottinn, fundið náð í augum þínum, þá fari Drottinn með oss, því að þetta er harðsvíraður lýður. En fyrirgef oss misgjörðir vorar og syndir, og gjör oss að þinni eign.``

¹⁰Huan aman, Ngai in, thuchiam ka bawl; lei tengteng a hih a om ngeilou, koi nam a leng hih a om ngei lou, thillamdangte na mite tengteng in TOUPA thilhih a mu ding uh: na lak a ka hih ding thil lauhuai a hih ziak in.

¹⁰Drottinn sagði: ,,Sjá, ég gjöri sáttmála. Í augsýn alls þíns fólks vil ég gjöra þau undur, að ekki hafa slík verið gjörð í nokkru landi eða hjá nokkurri þjóð, og skal allt fólkið, sem þú ert hjá, sjá verk Drottins, því að furðulegt er það, sem ég mun við þig gjöra.

¹¹Nang tuni a kon thupiak chiamteh in; ngai in na ma uah Amorte, leh Kanante leh, Hitte leh Perizte leh, Hiv-te leh Jebus-te ka hawlkhia hi.

¹¹Gæt þess, sem ég býð þér í dag: Sjá, ég vil stökkva burt undan þér Amorítum, Kanaanítum, Hetítum, Peresítum, Hevítum og Jebúsítum.

¹²Na zohna lam gam ua tengte toh thuchiam na bawlkha ding, kiveng in, huchilou in zaw na lak ua thang ahi ding hi:

¹²Varast þú að gjöra nokkurn sáttmála við íbúa lands þess, sem þú kemur til, svo að þeir verði þér ekki að tálsnöru, ef þeir búa á meðal þín,

¹³A maitamte uh na hihsia un, a milimte uh na sukgawp sak un, Asete uh na phuk sak zaw ding uh:

¹³heldur skuluð þér rífa niður ölturu þeirra, brjóta í sundur merkissteina þeirra og höggva niður asérur þeirra.

¹⁴Aziak, Pathian dang na be ding uh ahi kei: TOUPA, a min mullit hat Pathian a hih ziak in:

¹⁴Þú skalt eigi tilbiðja neinn annan guð, því að Drottinn nefnist vandlætari. Vandlátur Guð er hann.

¹⁵A gam a pathiante uh kiang ah kithoihna a bawl un, khattei in nang a hon sam in, a kithoihna uh na ne kha ding hi;

¹⁵Varast að gjöra nokkurn sáttmála við íbúa landsins, því að þeir munu taka fram hjá með guðum sínum og þeir munu færa fórnir guðum sínum, og þér mun verða boðið og þú munt eta af fórnum þeirra.

¹⁶Huan na tapate uh a ding in a tanute uh na pi kha ding ua, huchi in a tanute uh a pathiante uh lak a kizuak un, a pathiante uh lak a na tapate uh kizuak ding in a bawl kha ding uhi.

¹⁶Og þú munt taka dætur þeirra handa sonum þínum, og dætur þeirra munu taka fram hjá með guðum sínum og tæla syni þína til að taka fram hjá með guðum þeirra.

¹⁷Pathian sunte na kibawl ding ahi kei.

¹⁷Þú skalt eigi gjöra þér steypta guði.

¹⁸Tanghou silngou sohlouh a annkuangluina na nei gige ding. Thu ka hon piak tak bang in, Abib kha in, ni sagih sung tanghou silngou sohlouh na ne ding uh: Abib kha a Aigupta a kipan a nong paikhiak ziak un.

¹⁸Þú skalt halda hátíð hinna ósýrðu brauða. Sjö daga skaltu eta ósýrð brauð, eins og ég hefi boðið þér, á ákveðnum tíma í abíb-mánuði, því að í abíb-mánuði fórst þú út af Egyptalandi.

¹⁹Sul hong tengteng kei ahi a; huan na ganhon lak ua ta masapen, bawngtal hi in belam hileh, a pa peuhpeuh.

¹⁹Allt það, sem opnar móðurlíf, er mitt, sömuleiðis allur fénaður þinn, sem karlkyns er, frumburðir nauta og sauða.

²⁰A hihhang in sabengtung nou masapen belam nou in na tan ding: huan na tat kei leh, na gawng na hektan ding. Na tapate tengteng lak a piang masapen na tan ding hi. Huan vuaktang in ka ma ah kuamah hong kilang kei ding uh.

²⁰En frumburði undan ösnum skaltu leysa með lambi. Leysir þú ekki, skaltu brjóta þá úr hálsliðum. Alla frumburði sona þinna skaltu leysa, og enginn skal tómhentur koma fyrir auglit mitt.

²¹Ni guk sung nna na sem ding, himahleh ni sagih ni in na khawl ding: haichi pawi hun leh pawltak hun in na khawl ding.

²¹Sex daga skaltu vinna, en hvílast hinn sjöunda dag, þá skaltu hvílast, hvort heldur er plægingartími eða uppskeru.

²²Nipi kalte a annkuangluina, huitbuh pawltak gah masa annkungluina, kumtawp a koihkhawmna annkuangluinate na tan ding ahi.

²²Þú skalt halda viknahátíðina, hátíð frumgróða hveitiuppskerunnar, og uppskeruhátíðina við árslokin.

²³Kum khat in thumvei na pasal naupangte tengteng uh TOUPA Pathian, Israel Pathian ma a a kilat ding uh.

²³Þrem sinnum á ári skal allt þitt karlkyn birtast frammi fyrir Drottni Guði, Guði Ísraels.

²⁴Na ma a namte ka delh khiak a, na gamgite ka suklet ding ziak in: kum khat thumvei TOUPA na Pathian ma a kilang ding a na paitouh chiang in, kuamah himhim in na gam a deih kei ding uhi.

²⁴Því að ég mun reka heiðingjana burt frá þér og færa út landamerki þín, og enginn skal áseilast land þitt, þegar þú fer upp til að birtast frammi fyrir Drottni Guði þínum þrem sinnum á ári.

²⁵Ka kithoihna sisan silngou toh na lan ding ahi kei; paikan annkuangluina kithoihna leng a zingchiang tan in nutsiah in a om ding ahi kei.

²⁵Þú skalt ekki fram bera blóð fórnar minnar með sýrðu brauði, og páskahátíðarfórnin má ekki liggja til morguns.

²⁶Na gam a gah masapente a masapen TOUPA na Pathian in ah non tawi ding. Kelnou a nu nawi ne lai na mawk suknuak ding ahi kei, a chi hi.

²⁶Hið fyrsta, frumgróða jarðar þinnar, skaltu færa til húss Drottins Guðs þíns. Þú skalt ekki sjóða kið í mjólk móður sinnar.``

²⁷Huan TOUPA'N Mosi kiang ah, Hiai thute gelh in: hiai thute omdan zui a nang leh Israel toh thuchiam ka bawl tak ziak in, a chi a.

²⁷Drottinn sagði við Móse: ,,Skrifa þú upp þessi orð, því að samkvæmt þessum orðum hefi ég gjört sáttmála við þig og við Ísrael.``

²⁸Huan TOUPA kiang ah ni sawmli leh zan sawmli a om a; ann lah a ne kei a, tui lah a dawn kei hi. Huan suangpek tungah thuchiam thute a gelh a, thupiak sawmte.

²⁸Og Móse var þar hjá Drottni fjörutíu daga og fjörutíu nætur og át ekki brauð og drakk ekki vatn. Og hann skrifaði á töflurnar orð sáttmálans, tíu boðorðin.

²⁹Huan hichi a hong hi a, Mosi Sinai tang a kipan a khut a theihpihna suangpek nihte toh, tang a kipan a a hong paisuk lai in, amah a houpih sung in a mai vun a tang chih Mosi in a theikei hi.

²⁹En er Móse gekk ofan af Sínaífjalli, og hann hafði báðar sáttmálstöflurnar í hendi sér, þegar hann gekk ofan af fjallinu, þá vissi Móse ekki að geislar stóðu af andlitshörundi hans, af því að hann hafði talað við Drottin.

³⁰Huchi a Aron leh Israel suante tengteng in Mosi a muh un, ngai in, a maivun a tang a; amah naih a hon pai a lau ta uhi.

³⁰Og Aron og allir Ísraelsmenn sáu Móse, og sjá: Geislar stóðu af andlitshörundi hans. Þorðu þeir þá ekki að koma nærri honum.

³¹Huchi in Mosi in amau a sam a; huan Aron leh khawmpite vaihawmte tengteng a kiang ah a kik ua; huchi in Mosi in amau a houpih ta hi.

³¹En Móse kallaði á þá, og sneru þeir þá aftur til hans, Aron og allir leiðtogar safnaðarins, og talaði Móse við þá.

³²Huai nung in Israel suante tengteng a hong pai nau ua; huan Sinai tang a a kiang a TOUPA'N a gen tengteng thupiak in amau a pe ta.

³²Eftir það gengu allir Ísraelsmenn til hans, og bauð hann þeim að halda allt það, sem Drottinn hafði við hann talað á Sínaífjalli.

³³Huchi in Mosi in amau a houpih khit mateng, a mai maituamna in a tuam hi.

³³Er Móse hafði lokið máli sínu við þá, lét hann skýlu fyrir andlit sér.

³⁴Himahleh Mosi TOUPA ma a amah houpih ding a a lut lai in, a hong pawtkhiak tan, maituamna a la khia a; huan thu piak a a omdan Israel suante kiang ah gen hi;Huchi in Israel suante'n Mosi mai a mu ta ua, Mosi maivun a tandan: huan Mosi in, amah houpih ding a a lut nawn tan in a mai maituamna in a tuam nawn.

³⁴En er Móse gekk fram fyrir Drottin til þess að tala við hann, tók hann skýluna frá, þar til er hann gekk út aftur. Því næst gekk hann út og flutti Ísraelsmönnum það, sem honum var boðið.Sáu Ísraelsmenn þá andlit Móse, hversu geislar stóðu af andlitshörundi hans. Lét Móse þá skýluna aftur fyrir andlit sér, þar til er hann gekk inn til þess að tala við Guð.

³⁵Huchi in Israel suante'n Mosi mai a mu ta ua, Mosi maivun a tandan: huan Mosi in, amah houpih ding a a lut nawn tan in a mai maituamna in a tuam nawn.

³⁵Sáu Ísraelsmenn þá andlit Móse, hversu geislar stóðu af andlitshörundi hans. Lét Móse þá skýluna aftur fyrir andlit sér, þar til er hann gekk inn til þess að tala við Guð.